aynen tanselim. çok güzel ama çok zor. arada lohusa bunalımına mı girdim acaba diyorum. annem doğumdan beri yanımda. beraber yatıyoruz bebege o bakıyor dıyebılırım. geceleri aden çok huysuz oluyor. sürekli emmek istıyor, gaz problemimiz var bi de. bende geceleri çok huysuzum bi kaç gundur. uykumu alamıyorum sinirlenıyorum. bazen aden'e bağırıyorum, geriliyorum. sonra ağlamaya başlıyorum. kötü rüyalar görüyorum. bu ara, ben uyurken bebek nefessiz kalıp boğulacakmış paranoyası içindeyim, kusacakmış da duymayacakmışım gibime geliyor.
annem gidince acaba yapabılecek miyim diye düşünüp bunalıma giriyorum. aden de huysuz bi çocuk istediği anında olsun istıyor.
bilmıyorum ki normal mi bu ruh halim?