selam bblau, nasılsın?
benim de bebeğin altını değiştiren hep birileri var, ya ablam ya annem ya da eşim değiştiriyor, onun dışında gece kalkıyorum hep çünkü emziriyorum. zaten ağladı mı herkes ver annesine diyor, sinir oluyorum. banyoyu da ben yaptırmadım hiç. ortamda bulunuyorum başını sabunluyorum ama elimde tutamıyorum.
iştahım benim de zayıf. abur cubur yiyordum ama gaz yapan yiyecekleri kesmem gerekti. gaz sancılarımız başladı. sancı geldi mi yapılacak bişey yok maalesef.
ama sürekli bir ağlama halim var, her an ağlamaya hazırım. her an.
teşekkür ederim lidırım. inşallah canım.
Canım evet aynıydı işte benim de.Devamlı bir ağlama hissi.O geçti şimdi.Ama kaygılar sıkıntılar tamamen geçmedi.
Benim hastaneden çıkar çıkmaz başlamıştı.Eve geldiğimiz gün...Eşim bir şaka yaptı o tetiklemişti benim ağlama krizlerini.Bir haftadan uzun sürdü....Sanki dünya başıma yıkılmış gibi üzülüyordum.Bebeğin emmesi kabusumdu,devamlı nette emzirmeyle alakalı bişiler araştırıyodum,araştırdıkça ruhum kararıyodu, ağlıyodum, sinirleniyodum...
Bir de ilk doğum yapanlardanız ya biz, buraya gelip sıkıntılarımı yazdığımda da kendime kızıyordum.Ne güzel bebeğini kucağına aldın, herkes senden ne kadar mutlu olduğunu duymak istiyor sen neler yazıyorsun diye...
Ama geçiyor canım,sen de kafanı ferahlatmaya çalış,takma.
Bebeğin doktoru bana, üzülmeyeceksin, herkesi, herşeyi salla, sen hayat arkadaşını doğurdun, sen hayatının aşkını doğurdun, en yakın dostunu doğurdun bunun keyfini çıkar bugünler geri gelmez dedi.
İlk etapta uygulaması belki kolay değil ama, cidden düşün bunu...İyi gelecek...