Kayınvalide ve görümcenin düğünde bana yaptıklarını anlattım size. Ben böyle bir şey yapsam onlar bana tavır koyuyorlar. Görüşmüyorlar bir süre.
Hatta ben gitsem kayınvalidenin evine, bekar görümce komşulara kaçıyor, ben gidesiye gelmiyor, evli görümce de eğer anasındaysa o an hemen evine geri dönüyor.
Nerdeler deyince de işleri çıktı gibi ucuz bahaneler sunuyor kayınvalide.
Eşim de buna gayet normal bir şeymiş gibi bakıyor.
Şimdi düğünde yapılanlardan sonra bir süre ben de görmek istemiyorum onları.
Ama eşim hemen Çarşamba mesaiye kalmıcam, anneme gidelim dedi!
Ya buna ifrit oluyorum işte. Ailen beni görmek istemeyince ses çıkaramıyorsun, ben görmek istemeyince anlamazdan geliyorsun.
Benim kabahatim işte burda başlıyor. Hayır ben gitmicem senin ailene, ben görüşmek istemiyorum diyemiyorum!
Kendi anlasın istiyorum, anlamıyor.
Eğer gitmeyeceğim dersem benim ailemin hiçbir suçu yokken, o da benim aileme tavır koyuyor kısasa kısas.
Ama işin püf noktası işte, onun ailesi bana yanlış davranıyor ama benim ailem ona hiçbir yanlış yapmıyor!
Ben ailemle onu bu derece yüzyüze getirmiyorum.
Bugün çok sinirliyim valla akşam göresim yok yüzlerini.
Bi yolunu bulup akşam eşimden önce kaynananın evine girmek ve hiçbiriyle hoş geldin öpüşmesi yapmamak istiyorum.
Ama nasıl yapıcam o işi. Bazen bir arkadaşı denk geliyor yada bir şey alıyor marketten eşim bana sen önden çık diyor, ben de hiç sevmem önden çıkmayı ama bu sefer istiyorum.
İstiyorum ya denk gelmez

Bi de kapıdan girer girmez Adayı kucağımdan almaya kalkıyor ya kadın, uyuz oluyorum, sinirimden çatlayacak gibi oluyorum.
Şey tiribi seziyorum, Ada var diye buradasın sen, eşek gibi de katlanacaksın bize, biz onun en yakın akrabalarıyız, işte böyle de severiz.
Beni hiç sallamamalar filan.
Paylaşamıyo kadın benimle Adayı. Öyle bi abartılı seviyor ki görseniz canını verir Ada için dersiniz, ama hasta olunca kapımızı bile açmıyor Adayı görmek için.
Böyle ağzına yüzüne tekme tokat dalasım var.
Ben önceden görümcelere uyuz kapardım, kaynanayı takmazdım, ama Adadan sonra baş düşmanım oldu.
Kızımın bu insanlarla akraba olmasına tahammül edemiyorum cidden ya.
Bi yandan görmek istemiyorum yüzlerini bi yandan da görüp laf sokasım, ağızlarına mıçasım var.
Bi gün kendilerine hiç ağzıma geleni tartmadan konuşmayı o kadar çok isterdim ki.
Of ne dertliymişim ha

Resmen kinimi kustum
