walla bben her gun sunu farkediyorum ki;
bebeginin olcagını ogrenmek,hamilelik,ona esyalar almak,oda hazırlamak,onu hayal etmek..vs bunlar cok guzel seyler ama dogduktan sonra baslıyomus asıl hayat..
sık sık Allah'ım hepimize guc kuvvet ve sabır ver diye dua ediyorum cok korkuyorum altından kalkamicam diye hemen sinirlerim bozuluveriyo benim..
hele bide hasta olunca iice deliriyorum aglayınca desen elim ayagıma dolanıyo of yarabbim off
Canım şöyle düşün. Ben öyle rahatlıyorum. Bebek bakmak doğal bir süreç, artık hep evladımızla olacağız, bu bizim doğal yaşamımızın akışı. İşe gitmek gibi, akşam eve gelmek gibi, yemek yemek, tv izlemek, yatmak uyumak gibi, nefes almak gibi.
Kendi aileni düşün. Nasıl sıradan günlerimiz vardı, okula gidiyorduk, eve geliyorduk, ödev yapıyorduk. Gayet sıradandı hayat. Yine öyle rutin hayatımıza biri daha katıldı. O misafir değil, o da evden biri.
Geçici bi durum yaşamıyorum Rabbimizin izniyle uzuuuuunnnnn zaman birlikteyiz….
Böyle düşünürsen rahatlarsın belki….
