sinirlerim bozuk yaeşime kızıyorum, anneme kızıyorum, kendime kızıyorum,ona buna herkese kızıyorum. ve işin kötüsü sonradan da sinirim geçmiyor, hep kendimi haklı görüyorum. annem 5 haftayı geçti burda. aklı hep evde biliyorum. ona üzülüyorum. evde kardeşim ve babam var. kardeşim erkek ve çalışıyor. ne yiyorlar, evin temizlik durumu ne halde ben bile düşünüyorum
kayınvalidem topu hep anneme atıyor. kızdım ona da ilk defa. annem azcık da sen gel ben bakayım evde durumlar nasıl diyor, bir de ben doğum sancısında yanında tek olmak istemyiorum dayanamam diyor, ben şu gün gelcem, bu gün gelcem deyip duruyor
eşim de annemi göndermiyor, aklım sende klaıyor diyor. ona da kızıyorum. annesi gelsin baksın biraz da mademki. ona laf yok
çarpıntım var bugün. azcık toz alayım dedim. ölüyorum sandım. kaloriferleri de bir yakmışlar ki, yanlışlıkla banyodakine bacağım değdi, kıpkırmızı oldu, yandı bildiğinhava da bir güneşliki dışarda. pes diyorum onlara da...
böyle işte canım. kolay kolay şikayet ettiğimi görmemişsinizdir benim. inan çok bunaldım valla. gözlerim hep dolu dolu. elimde değil![]()
Canım üzme, sıkma kendini ferahlat. Bu kayınvaldeleer hakkaten kendini hiç yormuyor. Ancak kız anneleri koşturuyor. Ben kayınvaldemle aynı şehirde olmama rağmen bi yardım görmedim. Sonuçta 68 yaşında ama gayet sağlıklı. Ama hiç üzmez kendini. Bende bana verieln değer kadar değer veriyorum..Kendi işlerimi kendim planlıyorum, şükürler olsun Allahım yardımcı oluyor.