Dünden beri bebeğimin yaşadığı stres ve üzüntü için üzülüyorum şimdi de..
Dün eşimle evde otururken eşimin telefonu çaldı..
Annemin gittiği alışveriş merkezinden arıyorlardı, eşime sorular sorup durdular, eşim soruyor nolduğunu "telefonda söyleyemeyiz, kendisini salamıyoruz buraya gelemez misiniz" felan..Tabi ben o sırada hem ağlıyorum anneme birşey oldu diye, hem telaşlanıyorum elim ayağım titriyor...
Eşim apar topar çıktı, yalnız kaldım evde, annemi cebinden aradım birşey söylemiyor gelince anlatırım yok birşey diyor...Felaket birgündü
Meğerse annem bayılmış orda, güvenlikte salmamış başına birşey gelir yolda bayılır diye, annem de "kızıma söylemeyin hamile birşey olur" demiş..
Onun için söylememişler bize..Çok kötüydü yani kızlar, anlatırken yine içim şişti.
çok garip çoğu zaman bundan önceki topikte de hamilelik adına ne yaşanıyorsa bazıları bende de oluyordu. normal hayatta yaşanılacak şeyler ama bunlar.
şimdi de azoşla aynı kaderi paylaşıyoruz resmen.
azo dün akşam annemler bana geldiler çaya. oturduk falan babam dukkanı kapatıp saat 10.30 gbi geldi bana. o sırada da apartman yeni ya birileri taşınıyor üst katıma nakliye firmasından 3 adam tutmuşlar. neyse haliyle çayı içtiğimiz için babam gelen kadar o gelince kavhe yapayım dedim. araya laf girdi saat 11.15 falan oldu abim gokçe ne oldu bizim kahveler, söyledin yapmadın canımız çekti dedi. ayağa kaltım onur da (eşim) arkamdan mutfaga gelıyodu bi ses duyduk. dedık dışarda kavga var herhalde. açtım mutfak camını camlar yerden çok az yuksek aşağıya baktım bi ses. ama ortada kavga mavga yok. 1 dakika o inleme sesini dinledim ama nerden geldiğini kestiremıyorum. en son camı kapatacakken bu sefer ses daha da yuksek çıktı dedım biri mi var orda noluyo? onur da cezve elinde bana bakıyo. bu sefer apartamnın zemininden bi adam sesi "abi ne oldu bişi mi var" dedim (o sıra da camlar yere kadar ya az daha düşüuydum adamı gorecem dıye) onur üstümden doğruı el fenereni yakıp aşağıya tuutu. aman allah'ım bi adam nakliye arabasına binecem diye apartmanın önündeki boşluğa adımı at 5 metre yuksekten ayaklarının üzerine düş yerde yatmış inliyo. karanlık bi de.
adamı ben gördüm ya ilk onur bişi demeden aşağıya koştu benim salona girip annemlere bi diyişim var ağlıyorum ellerim ttrıyor ve bayoılmak üzereyim ama.
ben adamı öldü sandım yerde oyle yattıgını gorunce ama o yuzden panık yaptım çok. annem hemen ambulans çağırdı kardeşim beni sakınleşrırdı, sular kolanyalar falan. onur buzlu kovalar getırdı aşağıya. babam abim onur adamı kucakladılar eve taşıdılar, adam üşümüş korkmuş ufo gıbı bişiyiniz var sa az ısınayım hastayene oyle goturun benı demiş. bu arada kıyamet koparken evin sahibi dışarı bile çıkmadı...
benım için de kötu bı geceydi yani. nıye anlattım ben bunu? ha annen! geçmiş olsun canım sana da. offf offf
