Mrb Arkadaşlar.Yeni üye oldum. Direkt yazıyorum. Biliyorum şuan sizlere çok ayıp ediyorum ama rahatlamaya ihtiyacım var lütfen benden de yardımınızı esirgemeyin. Sevgilimle uzun bir ayrılık dönemi geçirdik 2 ay kadar. Sonrasında barıştık. Şuan çok çok mutluyum. Barışltığımızdan beri yani. Barışalı da 2 ay oldu Önceden bana bir iltifatı, güzel sözü hor gören aşkım, şimdilerde beni iltifata, ilgiye,sevgiye boğuyor. Bu durum tabiki çok hoşuma gidiyor. Dua ediyorum Allahıma hep böyle gitsin diye Ama gelin görünki benim içimi kemiren bişeyler var. Yapı gereği sinirli ve saldırgan bir insanım, çok şüpheciyimdir. Fakat bu son barışmamızda şükürler olsun şüphe duyumu birazda olsun kaldırıp bir kenara koyabildim. Artık birbirimize karşı daha anlayışlıyız. Bir sorun olunca içimize atıp, biriktirip daha sonra çok kötü patlamaktansa anında konuşup, birbirimizin kırmadan özür dilemeyi ve konuyu güzellikle kapamayı seçiyoruz. Ama dediğim gibi benim aklımı, içimi kemiren şeyler var. Neden böyle bilmiyorum. Herşekilde bana güven vermiş birisi şuan. Herşeyiyle kendini bana ispat etti. Fakat ben neden böyleyim? Regl zamanımda geçti. O zaman yaşamam siniri, stresi şuan yaşıyorum. En ufak bişeden şüğpheleniyorum yine. Okuldan geç gelir şüphelenirim, bişey olur şüphelenirim ama ona belli etmemeye çalışıyorum. Çok az patlıyorum artık ona karşı. O da bende 3 gündür bi tuhaflık olduğunun farkında. Sizde herşey güzel giderken böyle hissetmememin sebebi ne olabilir