selam kızlar. kimseler yok yine ortalıkta. ama şurda kendimle tartışsam gelirsiniz hepiniz. zililer.
çok kötü bi haftasonu geçirdim. delirdim de diyebiliriz hatta. bu haftasonu safranboluya Eltimlere gittik. çok ısrar ettıler gelın genç genç takılıp çok eglenecez dıye. tamam dedık bizde bi gıdelım, bi sosyal hayata karışalım, azıcık ınsan gorelım alışverış yapalım dedık.
gıderken aden arabada uyudu falan. hiç zorluk çıkarmadı bana. ama eve girmemizle başladı işkence. Aden ayaz'dan inanılmaz korkuyor. aslında korkmuyordu bundan 20 gun öncesine kadar. bi akşam oynarken ikisi, ayaz gırtlaktan garip boğuk bi ses çıkarttı. ama inanın eltim bile diyor aha başladı bizim exorcist diye. öyle garip kötü bi bağırma. Aden'in o yüz ifadesini, o korkmasını, o son sürat yanıma gelip korkudan kriz geçiricesine ağlamasını size anlatamam. bi de sevgili kaynanam, ikisinin oynamasına hiç izin vermıyor. ay ellemeyın, ay zarar verecekler bırbırlerıne, ay aden yapma, ay ayaz dokunma dıye dıye çocukları bırbırınden nefret eder hale getırdı.
neyse, ayaz aden'i çok seviyor. dokunmak oynamak istıyor ama o sesıyle bagırınca aden de korkup krız geçirıyor resmen. yıne aynı şeylerı yaşadık. Aden ağlamaktan harap oldu. kucagımdan ınmedi, benı delı ettı. onur da çıldırdı. en son pazar sabahı (ki bı gece kaldık ama bana sorun) kahvaltı sofrasında ne yapacagımızı konuşurken, aden'le ayaz yıne aynı şeyı yapmaya başladılar. ayaz bagırdı aden ağladı. çocuk laftan da anlamıyolar, kızınca da olmuyor... ne adenı sakınleştırebıldık, ne de ayaz'ın bagırmasının önüne geçebildik. onur çok sinirlendı Aden'ın o boş boş ağlamalarına. kalk gıdelım dedı kalktık geldık sabahın köründe

eueyeuyıyeuıeeyueıye...
kaynanam da aramış, ayyy o kadar mı yaaaaaaaaaaa demiş kocama. o kadar şekerım dıcem gorursem. o kadar soyutladın çocukları bırbırınden dıcem. iki kuzenler şu hayatta bırbırlerını goremıyolar resmen sayende dıcem
