Allah korusun canım....Bende büyüme yok da kaşınma var...Aldırmak istemiyorum ama bakalım doktor ne derse ona göre...
2012 Şubat Anneleri
- Konbuyu başlatanaZeLYa55
- Başlangıç tarihi
- Konunun Bağlantısını Kopyala Konunun Bağlantısını Kopyala
Allah korusun canım....Bende büyüme yok da kaşınma var...Aldırmak istemiyorum ama bakalım doktor ne derse ona göre...
Geçmiş olsun canım.Doktoruna götürün bakalım belki öyle hafifçe atlatır inşallah.
Canım geçmiş olsun.
Ben de aynını yeni hamileyken geçirmiştim,kulaklarım beze olmuştu tüm yüzüm şişmişti, ilaç da alamamıştım.
Tez zamanda şifa versin Rabbim.
Limon_ik
Üye
Tam okuyamadım ama Hasta olanlar var sanırım geçmiş olsun.. 
Ben bu gün ilk kez çorba yaptım oğluma içmedi ya.. Yutmuyor diliyle itiyor..Kalanını yutuyor onuda kusacak gibi böğürüyor.. Tadını sevmedi sanırım :S Sizlerde içine herhangi bir şey katmıuyorsunuz değil mi? Tuz gibi felan.. :s
Ben bu gün ilk kez çorba yaptım oğluma içmedi ya.. Yutmuyor diliyle itiyor..Kalanını yutuyor onuda kusacak gibi böğürüyor.. Tadını sevmedi sanırım :S Sizlerde içine herhangi bir şey katmıuyorsunuz değil mi? Tuz gibi felan.. :s
Tam okuyamadım ama Hasta olanlar var sanırım geçmiş olsun..
Ben bu gün ilk kez çorba yaptım oğluma içmedi ya.. Yutmuyor diliyle itiyor..Kalanını yutuyor onuda kusacak gibi böğürüyor.. Tadını sevmedi sanırım :S Sizlerde içine herhangi bir şey katmıuyorsunuz değil mi? Tuz gibi felan.. :s
Yok canım bisy katılmıyor. Ben pisirdikten sonra corbayı cig zeytin yagı dokuyorum 1 cay kasıgı kadar. Batuhan yiyo seviyo.
Lidirrr, tansel, mannakkk hepinize gecmiss olsunn kizlarrr s
Littlllee bize olmasa da bi yakinina anlat tatlimm inan ben buraya yaziyorum yaziyorum cikinca kocama bakisim degisiyo. Bi rahatliyorum. Yada gunluk tut illa dokmek lazim tatlim
Baskaa anlamayan var mi yazdigimi yaa? Uzuldum bak niye anlamiyosunuz benim yazimi. Bide konustugum gibi yazsam hic anlasilmicam demek. Belki kocam da beni ondan anlamiyodur :deli:Saka bi yana neyi anlamiyosunuz kizlar soyleyin duzelteyim
Littlllee bize olmasa da bi yakinina anlat tatlimm inan ben buraya yaziyorum yaziyorum cikinca kocama bakisim degisiyo. Bi rahatliyorum. Yada gunluk tut illa dokmek lazim tatlim
Baskaa anlamayan var mi yazdigimi yaa? Uzuldum bak niye anlamiyosunuz benim yazimi. Bide konustugum gibi yazsam hic anlasilmicam demek. Belki kocam da beni ondan anlamiyodur :deli:Saka bi yana neyi anlamiyosunuz kizlar soyleyin duzelteyim
Tam okuyamadım ama Hasta olanlar var sanırım geçmiş olsun..
Ben bu gün ilk kez çorba yaptım oğluma içmedi ya.. Yutmuyor diliyle itiyor..Kalanını yutuyor onuda kusacak gibi böğürüyor.. Tadını sevmedi sanırım :S Sizlerde içine herhangi bir şey katmıuyorsunuz değil mi? Tuz gibi felan.. :s
Yok ben koymuyorum tuz filan.
Ada da ilk başlarda pek içemedi ama sonradan alıştı.
Eğer ek gıdaya yeni başlıyorsanız tadından ziyade yutmayı bilmediği için zorlanıyordur canım.
Kizlar sormabulma blogdan alintidir. Anneye opucukler burdan. Bana cok moral oldu bu yazi. Birden iyi hissettim kendimi sizinle de paylasayim dedim.
Tatilimde bol bol yüzebilirdim. Oysa şimdi bir bebeğim var. Ancak ona babası bakarken yüzebiliyorum.* Bunun da keyfini en fazla 2 dakika sürebiliyorum. Sonrasında kızımla beraber yüzmek hevesi sarıyor gene beni ve yine başım suyun dışında kızımla sarmaş dolaş deniz sefaları başlıyor.
Eskiden eşimle market reyonlarının arasında gezmek, yeni malzemeler alıp evde beraber yemek yapmak en büyük zevkimizdi. Kızım olduğu için artık market alışverişlerimiz uzun süremiyor. Kızımın sıkılma sınırında sonlandırmak zorunda kalıyoruz. Aman zaten canıma minnet, Migros sağ olsun. Özlenecek başka şey mi kalmadı!
Hobilerime eskisi kadar vakit ayıramıyorum. Olsun varsın, hobi dediğin zaten az zamanını ayırdığında kıymetli olur. Eskiden sabahlara kadar deli gibi kitap okurdum. Şimdi kızımı birilerine emanet edip de kitap okumaya niyetlendiğim dakikalar öyle kıymetli oluyor ki hem okuyacağım kitabı özenle seçiyorum hem de okuyacağım yeri. Elimdeki bir fincan çay bile ayrı bir lezzetli geliyor o kısıtlı dakikalarda Ayrıca kızım sayesinde başka hobiler ediniyorum: İşbu blog gibi
Çaydan bahsetmişken: Kızım doğduktan sonra ancak sınırlı dakikalarda sıcak içecek içebiliyorum. Zira kızım her an beni uzun süre oyalayabilir ve çayım soğuyabilir ya da kızım ters bir hareket yapar da çay üstüne dökülür diye korkarım. Eskiden çok az sıcak içecek içerdim, şimdiyse aksi gibi canım çekiyor. İçmek için zaman yaratmam lazım ya? Daha çekici oluyor şimdi çayların, kahvelerin tadı
Yemek yapmak ve yeni tarifler denemek için çok zaman ayıramıyorum artık. Ama bu arada hızlı ve sağlıklı yemekler yapmayı öğrendim (kızım da artık bizimle yiyor ya?). Ayrıca egzantrik yemekler deneyemiyor olsam bile kızımın yemesini tercih edebileceğim pekmezli kurabiyeler gibi tarifler deniyorum. O tariflerimi kızım lüpletince de dünyalar benim oluyor. Ne yapayım bilmem ne yatağında bilmem ne yemeğini...
Eşimle baş başa yaptığım her şey daha kıymetli artık. Çünkü kızım uyanıkken yapamıyoruz. Eğer kızım erken uyumuş ve ben bu arada eşimin sevdiği yemeklerden yapabilmişsem; eve gelen eşim hemen sofrayı kurup bir de kırmızı şarap açıyor Eskiden olsa eşim, vaka-yı adiye sayardı bu durumu ve hiç de önemsemezdi. Şimdi ise yaptığım her şey kıymete biniyor. Mutluyum ben bu durumdan.
Bebeğimin ilk aylarında tuvalete gitmek, kremlerimi sürmek, duş almak, dişlerimi fırçalamak tamamen bir lükstü. Ama o da bir dönemmiş, geçti gitti. Şimdi kızım 13 aylık ve rahatım çok şükür. Sabah uyanıp birlikte yüzümüzü yıkıyoruz, kremlerimizi birlikte sürünüyoruz, dişlerimizi birlikte fırçalıyoruz. Hatta ben tuvalette dergi okurken bir tane de kızıma veriyorum, o da beni beklerken resimlerine bakıyor sayfaları tek tek çevirerek. Sayılı günler çabuk geçiyor. Bir daha anne oluşumda hatırlamalıyım bunları!
Bebekli ev dağınıktır derler. Aslında bakan göze göre değişir. Ben her zaman dağınık bir insandım. Oysa şimdi bütün evi kızıma göre dizayn ettim ve her şeyin yerli yerinde durmasına özen gösteriyorum. Böylece kızım nereyi elleyip nereyi ellemeyeceğini biliyor. Aradığını hemen bulabiliyor. Umuyorum ileride oynadığı şeyi yerine koymayı da öğrenip, benim gibi pasaklı bir kız olmayacak
Artık elimi kolumu sallaya sallaya avare dolaşamıyorum yollarda. Elimde bir puset veya kucağımda bir bebek oluyor. Ben de paraya kıydım, kızıma bir ergobaby aldım. Artık kızım kucağımdayken dans ede ede yürüyebiliyoruz. Eğer kızım yanımda değilse ve benim avarelik edebileceğim zamanım varsa, işte bu daha da değerli oluyor. Fakat her ne hikmetse böyle zamanlarda ne gezdiğim yerleri, ne çevremdeki insanları ne de okuduğum gazetedeki haberleri hatırlıyorum. Aklım kızımda esir kalıyor sanırım ve bu duygu hoşuma gidiyor.
Eskiden eşimle gezerdik, şimdi kızımızla geziyoruz. Ha, elbette yolculuklar biraz daha uzun sürüyor ama sırf bu nedenle daha dikkatli ve tehlikesiz oluyor. Ne uykusuz araba kullanmalar ne de molasız yolculuklar var artık. Ne de olsa arabamızda VIP yolcumuz var..
Sinema, tiyatro ve konserler ise özenle seçiliyor. Günler öncesinden ayarlanıyor her şey. Kızım uyurken biz evden çıkıyoruz. Deşarj olup eve dönüyoruz.
Arkadaşlarımla eskisi kadar sık muhabbet edemiyorum. Ama zaten artık eskisi kadar da çok konuşmuyorum. Dinlemeyi daha çok sever oldum. Öncelikle kızımı, sonrasında da kendi iç sesimi dinler oldum. Özlemiyorum uzayıp giden muhabbetleri...
Her sabah erken kalkıyorum. Her gün 10 saatten az uyudu mu ya da gece bir kere bile olsun uyandı mı kendisini uykusunu almamış sayan ben geceleri kendi kendime 3-4 defa uyanıp etrafı dinleyip tekrar uyuyorum; sabahları kızım uyuyor olsa bile 7'de gözlerimi açıyorum. Üstelik eskisinden de daha dinamiğim. Kızım sağ olsun. Ondan başka hiç kimse beni erken kalkmaya ikna edemezdi. Yatak sefalarını özlemiyorum; artık yatakta kızımla yuvarlanıyorum ve onun minik ayakları bacaklarımın arasındayken uykuya dalıyorum. Bundan daha derin bir uyku artık hayal bile edemiyorum.
Eskiden yemek masasında oturmaya bayılırdım. Şimdiyse ne yediğimi bile anlamıyorum. Yediklerimi hızla tüketiyorum, bir yandan da kızıma yedirmeye çalışıyorum. Veeee hızla kilo veriyorum 30 sene yedim de yedim arkadaşım; şimdiyse yemek yemeyi unutmanın ya da bol kalorili yiyip de yine de kilo vermenin keyfini sürüyorum. Sağ olsun bol hareketli bıdık kızım.
Kendimi şımartırdım eskiden bol bol. Cilt bakımına, masaja, kuaföre, maniküre giderdim; banyo sonrasında uzanır bir sıcak çay içerdim. Gene yapıyorum bunları ama kısıtlı zamanda koştura koştura. Hatta bazen yarım kesiliyor; mesela uykudan uyanan kızım daha fazla ağlamasın diye banyodan çıkıveriyorum apar topar ve ıslak bornozla uyumak zorunda kalıyorum. Olsun varsın, bu da bir dönem sanırım. İleride bu günleri bile özleyeceğim; ben ki lohusalığımdaki ağlak hallerimi dahi özlemişim
Kızım daha küçükken bir ara arabada eşimin yanında oturmayı; yolda yürürken elini tutmayı özlemiştim. Şimdi her ikisini de yapabiliyorum. Bir kere daha bebek yapacağım ve bir 6 ay daha özleyeceğim eşimin ellerini.
Eskiden takip ettiğim diziler vardı. Ne çok zamanım varmış ve bol zamandan ne yapacağımı şaşırmışım. Şimdi zamanım olsa da o dizilerden zevk almıyorum artık, çünkü elimdeki bu dar zamanda yapmak istediğim daha güzel şeyler oluyor çoğunlukla. Ayrıca Türk dizileri de 90 dakika kardeşim, bu ne zaman bolluğudur; kim bir gün içinde bir buçuk saatini dizi seyretmeye ayırır; ayıptır yahu!
Eskiden spontane yaşardım; ayrı bir zevki vardı. Şimdi çok planlı programlıyım; kendime inanamıyorum ama kendimle gurur duyuyorum. Kızım beni dönüştürdü; annelik bana yaradı. 32 yaşımdan sonra, iş başa düşünce zaman yönetimini öğrendim. Annelik her gün yeni bir şeyler öğretiyor insana...
Hamileyken bana bir korkaklık gelmişti; en ufak bir riske giremez olmuştum. Şimdiyse bir cesaret geldi. Kızıma gelebilecek en ufak bir zararı sezersem, ormanda 10 panter gücünde olabilirim sanırım. Anneyim ben, cesurum güçlüyüm artık
Acemi annelik günlerimde "Ben de sıkıştım diyerek tuvalete koşmak, ana haber bültenini izlemek, Türkiye politikasını takip etmek, ders kitaplarımın başına dönmek istiyorum" diye ağlamışlığım vardı. Oysa şimdi yemişim Türkiye politikasını diyorum. Şu anda yaptığım işten daha önemli bir iş de yok; her şey bekler, insan yetiştirmek işi bekleyemez.
Yaş almış annelerden biri bir gün: "Çocuklar küçükken 'Ah, ne zaman büyüyecekler de ben de deliksiz bir uyku çekeceğim'derdim, şimdi evde eşimle baş başayım ama benim canım uyumak istemiyor ki" demişti bana, kulağıma küpedir
Son guncelleme de soyle yaziyor.
Kizim suan 29 aylik ve ben yukarda yapamadigimi yazdigim herseyi yapabiliyorum. Bu kadar ozveri sace 2 yil icinmis
Tatilimde bol bol yüzebilirdim. Oysa şimdi bir bebeğim var. Ancak ona babası bakarken yüzebiliyorum.* Bunun da keyfini en fazla 2 dakika sürebiliyorum. Sonrasında kızımla beraber yüzmek hevesi sarıyor gene beni ve yine başım suyun dışında kızımla sarmaş dolaş deniz sefaları başlıyor.
Eskiden eşimle market reyonlarının arasında gezmek, yeni malzemeler alıp evde beraber yemek yapmak en büyük zevkimizdi. Kızım olduğu için artık market alışverişlerimiz uzun süremiyor. Kızımın sıkılma sınırında sonlandırmak zorunda kalıyoruz. Aman zaten canıma minnet, Migros sağ olsun. Özlenecek başka şey mi kalmadı!
Hobilerime eskisi kadar vakit ayıramıyorum. Olsun varsın, hobi dediğin zaten az zamanını ayırdığında kıymetli olur. Eskiden sabahlara kadar deli gibi kitap okurdum. Şimdi kızımı birilerine emanet edip de kitap okumaya niyetlendiğim dakikalar öyle kıymetli oluyor ki hem okuyacağım kitabı özenle seçiyorum hem de okuyacağım yeri. Elimdeki bir fincan çay bile ayrı bir lezzetli geliyor o kısıtlı dakikalarda
Ayrıca kızım sayesinde başka hobiler ediniyorum: İşbu blog gibi Çaydan bahsetmişken: Kızım doğduktan sonra ancak sınırlı dakikalarda sıcak içecek içebiliyorum. Zira kızım her an beni uzun süre oyalayabilir ve çayım soğuyabilir ya da kızım ters bir hareket yapar da çay üstüne dökülür diye korkarım. Eskiden çok az sıcak içecek içerdim, şimdiyse aksi gibi canım çekiyor. İçmek için zaman yaratmam lazım ya? Daha çekici oluyor şimdi çayların, kahvelerin tadı
Yemek yapmak ve yeni tarifler denemek için çok zaman ayıramıyorum artık. Ama bu arada hızlı ve sağlıklı yemekler yapmayı öğrendim (kızım da artık bizimle yiyor ya?). Ayrıca egzantrik yemekler deneyemiyor olsam bile kızımın yemesini tercih edebileceğim pekmezli kurabiyeler gibi tarifler deniyorum. O tariflerimi kızım lüpletince de dünyalar benim oluyor. Ne yapayım bilmem ne yatağında bilmem ne yemeğini...
Eşimle baş başa yaptığım her şey daha kıymetli artık. Çünkü kızım uyanıkken yapamıyoruz. Eğer kızım erken uyumuş ve ben bu arada eşimin sevdiği yemeklerden yapabilmişsem; eve gelen eşim hemen sofrayı kurup bir de kırmızı şarap açıyor
Eskiden olsa eşim, vaka-yı adiye sayardı bu durumu ve hiç de önemsemezdi. Şimdi ise yaptığım her şey kıymete biniyor. Mutluyum ben bu durumdan.Bebeğimin ilk aylarında tuvalete gitmek, kremlerimi sürmek, duş almak, dişlerimi fırçalamak tamamen bir lükstü. Ama o da bir dönemmiş, geçti gitti. Şimdi kızım 13 aylık ve rahatım çok şükür. Sabah uyanıp birlikte yüzümüzü yıkıyoruz, kremlerimizi birlikte sürünüyoruz, dişlerimizi birlikte fırçalıyoruz. Hatta ben tuvalette dergi okurken bir tane de kızıma veriyorum, o da beni beklerken resimlerine bakıyor sayfaları tek tek çevirerek. Sayılı günler çabuk geçiyor. Bir daha anne oluşumda hatırlamalıyım bunları!
Bebekli ev dağınıktır derler. Aslında bakan göze göre değişir. Ben her zaman dağınık bir insandım. Oysa şimdi bütün evi kızıma göre dizayn ettim ve her şeyin yerli yerinde durmasına özen gösteriyorum. Böylece kızım nereyi elleyip nereyi ellemeyeceğini biliyor. Aradığını hemen bulabiliyor. Umuyorum ileride oynadığı şeyi yerine koymayı da öğrenip, benim gibi pasaklı bir kız olmayacak
Artık elimi kolumu sallaya sallaya avare dolaşamıyorum yollarda. Elimde bir puset veya kucağımda bir bebek oluyor. Ben de paraya kıydım, kızıma bir ergobaby aldım. Artık kızım kucağımdayken dans ede ede yürüyebiliyoruz. Eğer kızım yanımda değilse ve benim avarelik edebileceğim zamanım varsa, işte bu daha da değerli oluyor. Fakat her ne hikmetse böyle zamanlarda ne gezdiğim yerleri, ne çevremdeki insanları ne de okuduğum gazetedeki haberleri hatırlıyorum. Aklım kızımda esir kalıyor sanırım ve bu duygu hoşuma gidiyor.
Eskiden eşimle gezerdik, şimdi kızımızla geziyoruz. Ha, elbette yolculuklar biraz daha uzun sürüyor ama sırf bu nedenle daha dikkatli ve tehlikesiz oluyor. Ne uykusuz araba kullanmalar ne de molasız yolculuklar var artık. Ne de olsa arabamızda VIP yolcumuz var..
Sinema, tiyatro ve konserler ise özenle seçiliyor. Günler öncesinden ayarlanıyor her şey. Kızım uyurken biz evden çıkıyoruz. Deşarj olup eve dönüyoruz.
Arkadaşlarımla eskisi kadar sık muhabbet edemiyorum. Ama zaten artık eskisi kadar da çok konuşmuyorum. Dinlemeyi daha çok sever oldum. Öncelikle kızımı, sonrasında da kendi iç sesimi dinler oldum. Özlemiyorum uzayıp giden muhabbetleri...
Her sabah erken kalkıyorum. Her gün 10 saatten az uyudu mu ya da gece bir kere bile olsun uyandı mı kendisini uykusunu almamış sayan ben geceleri kendi kendime 3-4 defa uyanıp etrafı dinleyip tekrar uyuyorum; sabahları kızım uyuyor olsa bile 7'de gözlerimi açıyorum. Üstelik eskisinden de daha dinamiğim. Kızım sağ olsun. Ondan başka hiç kimse beni erken kalkmaya ikna edemezdi. Yatak sefalarını özlemiyorum; artık yatakta kızımla yuvarlanıyorum ve onun minik ayakları bacaklarımın arasındayken uykuya dalıyorum. Bundan daha derin bir uyku artık hayal bile edemiyorum.
Eskiden yemek masasında oturmaya bayılırdım. Şimdiyse ne yediğimi bile anlamıyorum. Yediklerimi hızla tüketiyorum, bir yandan da kızıma yedirmeye çalışıyorum. Veeee hızla kilo veriyorum
30 sene yedim de yedim arkadaşım; şimdiyse yemek yemeyi unutmanın ya da bol kalorili yiyip de yine de kilo vermenin keyfini sürüyorum. Sağ olsun bol hareketli bıdık kızım.Kendimi şımartırdım eskiden bol bol. Cilt bakımına, masaja, kuaföre, maniküre giderdim; banyo sonrasında uzanır bir sıcak çay içerdim. Gene yapıyorum bunları ama kısıtlı zamanda koştura koştura. Hatta bazen yarım kesiliyor; mesela uykudan uyanan kızım daha fazla ağlamasın diye banyodan çıkıveriyorum apar topar ve ıslak bornozla uyumak zorunda kalıyorum. Olsun varsın, bu da bir dönem sanırım. İleride bu günleri bile özleyeceğim; ben ki lohusalığımdaki ağlak hallerimi dahi özlemişim
Kızım daha küçükken bir ara arabada eşimin yanında oturmayı; yolda yürürken elini tutmayı özlemiştim. Şimdi her ikisini de yapabiliyorum. Bir kere daha bebek yapacağım ve bir 6 ay daha özleyeceğim eşimin ellerini.
Eskiden takip ettiğim diziler vardı. Ne çok zamanım varmış ve bol zamandan ne yapacağımı şaşırmışım. Şimdi zamanım olsa da o dizilerden zevk almıyorum artık, çünkü elimdeki bu dar zamanda yapmak istediğim daha güzel şeyler oluyor çoğunlukla. Ayrıca Türk dizileri de 90 dakika kardeşim, bu ne zaman bolluğudur; kim bir gün içinde bir buçuk saatini dizi seyretmeye ayırır; ayıptır yahu!
Eskiden spontane yaşardım; ayrı bir zevki vardı. Şimdi çok planlı programlıyım; kendime inanamıyorum ama kendimle gurur duyuyorum. Kızım beni dönüştürdü; annelik bana yaradı. 32 yaşımdan sonra, iş başa düşünce zaman yönetimini öğrendim. Annelik her gün yeni bir şeyler öğretiyor insana...
Hamileyken bana bir korkaklık gelmişti; en ufak bir riske giremez olmuştum. Şimdiyse bir cesaret geldi. Kızıma gelebilecek en ufak bir zararı sezersem, ormanda 10 panter gücünde olabilirim sanırım. Anneyim ben, cesurum güçlüyüm artık
Acemi annelik günlerimde "Ben de sıkıştım diyerek tuvalete koşmak, ana haber bültenini izlemek, Türkiye politikasını takip etmek, ders kitaplarımın başına dönmek istiyorum" diye ağlamışlığım vardı. Oysa şimdi yemişim Türkiye politikasını diyorum. Şu anda yaptığım işten daha önemli bir iş de yok; her şey bekler, insan yetiştirmek işi bekleyemez.
Yaş almış annelerden biri bir gün: "Çocuklar küçükken 'Ah, ne zaman büyüyecekler de ben de deliksiz bir uyku çekeceğim'derdim, şimdi evde eşimle baş başayım ama benim canım uyumak istemiyor ki" demişti bana, kulağıma küpedir
Son guncelleme de soyle yaziyor.
Kizim suan 29 aylik ve ben yukarda yapamadigimi yazdigim herseyi yapabiliyorum. Bu kadar ozveri sace 2 yil icinmis
Şimdi başkent üniversitesi hastanesini aradım. Yarın 08:30daki bir randevu iptal olmuş onu verebiliriz size dediler.
Oraya gitmek daha mantıklı sanırım yrd.doç miş dermatologları en azından…
Akşama kadar bekledim, yarını da bekliyim bari.
Netten sordum doktorsitesine, tarifime göre skin tag yani basit et beni büyük ihtimalle demiş oradaki uzman da.
Oraya gitmek daha mantıklı sanırım yrd.doç miş dermatologları en azından…
Akşama kadar bekledim, yarını da bekliyim bari.
Netten sordum doktorsitesine, tarifime göre skin tag yani basit et beni büyük ihtimalle demiş oradaki uzman da.
Ben de zorlanıyorum kız
Ask olsun kızlar selam verdim o kadar bana cevap veren bile olmadı gucendim ama..
:aglayan: :aglayan: :aglayan:
Pardon canım ben şu an pimpirella modunda olduğum için aklım bi karış havada.
Boynumdaki bene taktım da şimdi de
Senaryolar üretiyodum
selam guzeller
leader,mannak,tansel,babus canlarim
hepinize gecmisler olsun tez zamanda sifa versin allah..
gece nobetteydik bugun.ela uyumak bilmedi sabah 4 desizdi.bayilarak yedigi meyveleride,yogurduda yemiyor istah sifir dis diye kendimiavutuyorum ama ortada gozukur biseyde yok.mizikmizik surekli.bugun cok sevdigim lise arkadaslarimla iftar yemegimiz vardi ama sanirim gitmeyiz ela yi disarda dusunemiyorum bile.
leader,mannak,tansel,babus canlarim
hepinize gecmisler olsun tez zamanda sifa versin allah..
gece nobetteydik bugun.ela uyumak bilmedi sabah 4 desizdi.bayilarak yedigi meyveleride,yogurduda yemiyor istah sifir dis diye kendimiavutuyorum ama ortada gozukur biseyde yok.mizikmizik surekli.bugun cok sevdigim lise arkadaslarimla iftar yemegimiz vardi ama sanirim gitmeyiz ela yi disarda dusunemiyorum bile.
Ben de zorlanıyorum kız
Pardon canım ben şu an pimpirella modunda olduğum için aklım bi karış havada.
Boynumdaki bene taktım da şimdi de
Senaryolar üretiyodum
Gecmis olsun canım. Bi sıkıntı mı yaratıyor ki ben'in?
Ya bi sıkıntısı yok da nette bişeyler okuyunca evham yaptım canım ya.
aden nerde? çok ayıp küstük biz sana.
Okuma babuşum okuma...
Selim 3 aylıktı canım, gece bir uyandım gögsüm şiş ve elime kitle gibi şeyler geliyor. Acayip panik oldum, Selime bakarak bi süre ağladım. Sonra eşimi uyandırdım, kalk benim gögsümde bişey var. Baka bana bişey olursa evladımı annem babam büyütsün, sakın başka bir kadın büyütmesin diye.. Nasıl ağlıyorum. Eşim baktı, gögüste süt birikmiş bi sağ dedi. sağdım, bide emzirdim gögsüm eski haline döndü. o gün kendime çok kızdım. Hemen kötü şey düşünüp hemen demoralize oldum diye..
Şu hayat felsefem aklıma geldi, DÜŞÜNCE DUADIR..
Gökçem Selimin hiç bir zaman düzeni yoktur.. Bazen gece 2 kez uyanır bazen 3 kez. Bazen günde 3 saat uyuy bazen 15 dk..Kuralsız bebem benim