Yaşama sevincimi kaybettim, görenlerin insaniyet namına haber vermeleri rica olunur

ert21

Üye
Katılım
23 Ekim 2010
Mesajlar
25
Tepki
61
Puan
13
Yaş
55
Konum
denizli
gerçi site halkı olarak yaş ortalamanız biraz genç ama belki arada yaşıdım sıkışmıştır diye soruyorum antideprasan kullananız varmı bunalımdayken ne yaparsınız garip bir döngüdeyim bayağı bir zamandır yaşam sevincimi kaybettim bulamıyorum yaşam sevinci nedir diye düşündüm ilkin, sabah kalkınca bir heves evişlerini bitirmek-o günlük olağan işleri yapabilmek bile yasama bir ucundan yapışmak bence-ev halkına guzel guzel yemekler ypmak.arkadaşlarınla birşeyler paylaşmak belki bir iki nkelam etmek bundan huzur bulmak birtakım el işleri yapmak üretmek açıkçası kendini iyi hissetmek...ben bunları özledim biliyormusunuz .işiniz yoksa bana biraz telkinde bulunun bakalım yaşam standartımı yükseltmek vehayata adaptasyonumu güçlendirmek için ne yapmalı....
 

gül gazeli

Daimi Üye
Katılım
28 Ekim 2010
Mesajlar
1.049
Tepki
1.321
Puan
113
Konum
türkiye
ben kullanıyorum hatta bugün doktora gittim artık dozumu düşürmem gerektiğini gayet iyi olduğumu söyledi çok şükür.yaşama sevincine gelinde önce ne yada neler sizi mutlu ediyor yada edecek bi düşünün ayrıca bu durumlar için bir dostum bana sübliminal tekniğin uygulandığı bir cd verdi 21 gün dinledim ve çok faydalı oldu bana.tavsiye edebilirim size.hiç yapmadığınız şeyler yapın ben canlı çiçek sevmezdim msl çiçek yetiştirmeye başladım yeni tarifler deniyorum şimdilerde sık sık.dekarasyon değişiklikleri yapıyorum.sevdiğim insanlarla görüşüp bana negatif enerji veren insanlardan uzak duruyorum aklıma gelen bunlar geldikçe yazarım yada siz anlatın ona göre yorum yazalım
 

*Hülya*

Daimi Üye
Katılım
19 Kasım 2008
Mesajlar
4.965
Tepki
6.519
Puan
113
Konum
Oradan
Yaş konusunda sıkıntı yok canım
bir çok arkadaşımız var 40 lı yaşlarda

sorununa gelince ne söylesem bilemiyorm dr. gitmişsindir heralde

birde kendini çok güzel ifade etmişsin
çözümüde yine kedinde sanırım
 

Kristen Stewart

Daimi Üye
Katılım
3 Aralık 2009
Mesajlar
47.857
Tepki
49.341
Puan
113
Yaş
39
Konum
Çıkmaz Sokak
Şimdi siz yazınca farkettim,25 yaşındayım ama biliyo musunuz bahsettiğiniz çoğu şeyin bende de olmadığını farkettim:dertli:

Arkadaş ortamım nerdeyse hiç yok gurbete gelin geldim...Bilmiyorum insanlarla iletişim kurmak zor geliyor neden bilmiyorum,soğudum mu desem birbirlerini arkalarından çekiştirdiklerini gördükçe uzaklaşma,evime kapanma hissi mi duydum desem:dertli:

Hayat benim için o kadar rutin ki....Bana en iyi gelen bir burası var.1 ay sonra malesef buraya da gelemicem...:dertli:

Önümüzdeki sene kızım anaokuluna başlayacak,onunla beraber bende bir umut bu rutinlikten,içe kapamaktan kurtulur yeni bir çevre edinirim diye umuyorum..:dertli:


Ben bu rutinlikte en çok ne zaman mutlu oluyorum biliyor musunuz?

Gül gazelinin bahsettiği gibi farklı şeyleri keşfedince.Yeni mekanları gezdikçe..İçim bunalınca eşim sağolsun hava güzelse dışarı çıkarız,gezeriz...Yeni yemek tarifleri denerim...Bazen inanılmaz mutlu hissediyorum kendimi,,bazen o kadar karalar bağlıyorum ki düşünmeden edemiyorum ben gerçekten 25 yaındamıyım..Ruhumu 85 yaşında gibi hissediyorum o anlar...İnanılması güç ama gerçek:dertli:
 

Arina

Daimi Üye
Katılım
3 Aralık 2009
Mesajlar
49.102
Tepki
50.485
Puan
113
Yaş
40
Konum
..
Bence her insanın hayatında dönem dönem olan şeyler. Ben doğup, büyüdüğüm şehirde halen yaşıyorum. Birçok arkadaşım var; ama herkes dünya telaşında çalışıp duruyor ve ayda 1 kez bile görüşsek ne mutlu diyoruz.

Çalışıyorum, belki bu benim açımdan sevindirici birşey; ama yine de bazen bunalım takılıyorum inanın. Burada sohbet etmek bir nebzede olsa sıkıntımı alıyor-ayse

Çiçek yetiştiriyorum evimde; iş dışında onlarla uğraşıyorum, onlarla konuşuyorum. Bu bile bana terapi gibi geliyor.

Yeni yeni tarifler öğreniyorum; hatta bazen beceremeyip daha da gaza geliyorum:D Bu bile güzel-ayse

Sık sık dışarı çıkıyorum, geziyorum. Film izliyorum, kitap okuyorum.. Yani aslında yapacak çok şey var; ama hepimiz tembelleştik. Bu yüzden içimizden birşey yapmak gelmiyor...

Hangimiz olduğumuz yaştayız ki zaten değil mi?:hulya:
 

Arina

Daimi Üye
Katılım
3 Aralık 2009
Mesajlar
49.102
Tepki
50.485
Puan
113
Yaş
40
Konum
..
Cidden ya eskiden kime sorsan yüzü güler çok şükür iyiyz derdi,şimdi kime dokunsan bin ahh işitiyosun:dertli:


Aynen canım; ama nedeni bellii... Herkes artık birşeylere doydu. Hayattan bir beklentisi yok. Eskiden herşey daha kıymetli ve daha eğlenceliydi.. Şimdi çocuklara bir oyuncak al, birkez oynayıp yüzüne bakmaz... Eskiden böyle miydik?:kahve:
 

Arina

Daimi Üye
Katılım
3 Aralık 2009
Mesajlar
49.102
Tepki
50.485
Puan
113
Yaş
40
Konum
..
Hülya ben eşime hep derim; önce şükretmesini bileceğiz. Belki de ben bu yüzden fazla bunalım takılmıyorum; ama eşim:sinifsinif: Yani bizden daha kötüleri de var, Allah'a şükür diyorum her zaman. Bu önemli.
 

*Hülya*

Daimi Üye
Katılım
19 Kasım 2008
Mesajlar
4.965
Tepki
6.519
Puan
113
Konum
Oradan
Hülya ben eşime hep derim; önce şükretmesini bileceğiz. Belki de ben bu yüzden fazla bunalım takılmıyorum; ama eşim:sinifsinif: Yani bizden daha kötüleri de var, Allah'a şükür diyorum her zaman. Bu önemli.

hiçbirşeymiz olmasa sadece sağlığımız için şükretsek
ve bunu sık sık hatırlasak dünyanın en mutlu insanı olurz
ki bizim bunların yanında şükredeceğimiz okadr çok şey var ki
 

SILA

Daimi Üye
Katılım
9 Kasım 2008
Mesajlar
3.668
Tepki
3.186
Puan
113
Yaş
47
Konum
almanya
öncelikle geçmiş olsun diyorum ert 21canım aslında yazacak okadar çok şey varki şu an pek aklıma gelmiyor 18 yaşımda istemeden zorla evlendirildimeşim akrabam yani teyzemin oğluydu oda beni istememişti çünkü bir sevdiği kız vardı evlenmemize ailelerimiz karar vermiştizorlada olsaevlendik önce normal gidiyordu evlilik 2inci çocuktan sona içkiye başlamıştı her allahın günü alkol alıyordu ve beni sevmediğini biliyordum buna rağmen kaderime boyun eymiştim her gün kavga kıyamet kopuyordu en ufak bir şeyde sesini tüm mahalle dinliyordu çok dayak yedim çok evden kovuldum beni sevmemesine rağmen çocuklarımı babası olduğu için onu çok sevdim alkollüyken yapmadığını bırakmazdı ertesi gün pişman olup özür dilerdi o gün içki içmezdibi sonraki gün aynı şeyleri tekrarlardı
 

SILA

Daimi Üye
Katılım
9 Kasım 2008
Mesajlar
3.668
Tepki
3.186
Puan
113
Yaş
47
Konum
almanya
ne yapacağımı bilemiyordum ayrılmaya kalktım babam karşı çıktı bu arada 3 üncü çocuğum olmuştu ama rezaletimiz devam ediyordu o sıralar ilaç alıyordum sinir hastasi olmuştum aradan 3 üncü çocuktan sonra ben tekrar hamile kalmıştım doktor bana hamilesin dediğinde dünya başıma yıkıldı sanki ben bu çocuğu istemiyordum düşük yapmak için iyneler vuruldum yüsek yerlewrden atlardım olmadı demekki yaşıyacağı varmış ben kızımı doğurdum allah bana ceza olarak zeka geriliği olan bir kız verdi ve sinir hastası neler yaşadım neler çektim hayatımı yazsam roman olur halinize şükredin yinede ben çok şükür diyorum beterin beteri var benim kızım 24 yaşında hastalandığında 10 yaşındaydı
 

SILA

Daimi Üye
Katılım
9 Kasım 2008
Mesajlar
3.668
Tepki
3.186
Puan
113
Yaş
47
Konum
almanya
halinize şükür etmeniz için bunları açıklamak gereğini duydum daha size pek birşey anlatmadım okadar zor bir hayat yaşadımki anlatmaya kalksam sabaha kadar sürer sadece aklımda olanlar çoğu yaşadığım kötü günler hafızamdan silindiler çoğu yaşadığım şeyleri ailem hatırlatmaya çalışyor ama hatılıyamıyorum 5 yıldır panik atağım en ufak birşeyde aklım gidiyor ve ben herşeyden çok korkuyorum kızımın hastalığıyla ilgili yaşadığımız şeyleri yazın rahatlayın bölümüne yazmıştım okumak isterseniz tabi
 

sadiye

Admin
Admin
Katılım
4 Mayıs 2010
Mesajlar
60.971
Tepki
56.321
Puan
113
Yaş
42
Konum
Almanya
Saniyorum herkesin hayatinda yasadigi zorluklar var, herseyden önemlisi Allah´a sükretmek. Zaten bu dünyada kalici degiliz, o yüzden her günün kiymetini bilip sevgiyle yasamak en güzeli, bu da biz insanlar icin en zoru sanirim. Allah herkesin yardimcisi olsun.
 

Sivasin gülü

Daimi Üye
Katılım
23 Ekim 2010
Mesajlar
814
Tepki
860
Puan
93
Konum
Benim kaybettiklerim yoktur, vazgectiklerim vardir





ŞÜKÜR

Ayakkabıları eskimiş biri yolda yürüyordu.
Yanından, yeni ayakkabılı biri geçiverdi.
Onun pırıl pırıl ayakkabısını gören bu adam, kendi kendine üzüldü ve:



- Bizimki de hayat mı sanki, der gibi oldu.
Biraz ilerde, mendil sermiş dilenen adamın ayakkabısı şöyle dursun, ayakları bile yoktu.
Ayakları diz kapağından kesilmişti.
Büyük bir sarsıntı geçiren adam:
- Tevbe, tevbe dedi. Halime hamd ederim yâ Rabbi. Benim şu sağlam iki ayağımı elimden alma.
Eski ayakkabılarıma çoktan razıyım diyerek, sevinç içinde yoluna devam etti.



Sevgili kardesim. Sükür edip yaradanimiza siginip dua etmeliyiz.
yer gök dua üzerinedir.
Kimsesizlerin kimsesi olan Rabbime siginin.
 

sunay

Daimi Üye
Katılım
15 Mart 2010
Mesajlar
2.225
Tepki
2.121
Puan
113
Yaş
55
Konum
istanbul
canım ya herkesin kendine göre sorunları varki evlat çok başka bişi şila kardeşim Allah güç kuvvet versin ne diyim Allah yardımcın olsun benimde sorunlarım oldu hayatımda bazılarına göre çok büyük bazılarına görede farklı ama beterin beteri var ben ne yaşarsam yaşarım ama sorunum ne kadar çok olsada üstesinden gelirim Allahın izniyle diye kendimi telkin edrim bir gün doktorum deprasan hap vermişti ömür billah kullanacan dedi ben ilk kutuyu bitirdim sonra ilacımı yazdırmak için sağlık ocağına gittim ordaki doktor ayşe hanım sağolsun senin böyle desteklare iktiyacın yok bırak kullanma dedi sen üstesinden gelirsin yazmıycam hapı dedi 3 sene oldu ve ben hiç ihtiyaç duymadım çevre edindim gezdim çalıştım herşeyi unuttum o zamandan beride o doktorlada kanka olduk sende üstesinden gelirsin Allahın izniyle yeterki pes etme:)
 

SILA

Daimi Üye
Katılım
9 Kasım 2008
Mesajlar
3.668
Tepki
3.186
Puan
113
Yaş
47
Konum
almanya
çok teşekkür ederim sunaycım dertsiz sorunsuz insan yok herkesin kendine göre bir sıkıntısı bir sorunu vardır mutlaka halimize bin şükür allahtan kızımın eli ayağı sağlam ya bedensel olsaydı ozaman ben ne yapardım diye düşünüyorum allah öyle hastası olan ailelerinde yardimcısı olsun onların durumu daha da zor allah kimsenin başına vermesin-hmm-hmm-hmm
 

Lilav

Daimi Üye
Katılım
28 Haziran 2010
Mesajlar
22.427
Tepki
21.987
Puan
113
Yaş
40
Konum
Almanya
bende tam kendi dertlerimi anlaticakken sila ablanin yazdiklarini okudum yazmakatan vazgectm:sim3:
sorun cocuklarimin kücük olmasi sabah yedide kalksam aksam 21 e kadar hic oturmadan ev isi yaparimn birinin alti digerinin uykusu digerinin meyvasi
saat 10 kadar uyumayi özledim,kitap okumayi özledim aklim evde kalmadan gezmeyi özledim:dertli:
esim cok yardimci oluyor sagolsun ama cocuklarin beni delirtmesi bes dakika sürüyor-kizgin
ama simdi iyiyim cok sükür sagliklari yerinde
 

elis

Daimi Üye
Katılım
1 Mayıs 2010
Mesajlar
4.752
Tepki
4.883
Puan
113
Yaş
44
Konum
burdan:)
ahh ablam ahhh ben sana yasadiklarimi anlatsam varya,oturup haline sukredersin,,,,ha bu senin yasadiklarini hafife aldigimi gostermesin,sakin haaa,,asaaaa yok oyle bisey,,aksine yazdiklarini okuyunca hayatimdan kesitler geldi gecti gozumun onunden,,,
beni goren herkes sanirki,elis dunyanin en mutlu insani,olurmu,bende cok aglarim,uzulurum,ama herseyi icimde yasarim,,30 yasindayim ama yanlizca kafa kagidinda oyle yaziyo,icim yari yolu coktan gecti,,,,ama cok sukur hala umudumuz var,bunlar bizi ayakta tutuyor ya,,,,
benden sana tavsiye kendi kendinin doktoru ol,,,umutsuzluga,karamsarliga kapilma,yoksa seni antideprasanlar kurtarmaz.,,,hersey sende bitiyo,,,
kendine iyi bak,,,,umudunu yitirme,,,hersey guzel olcak,,-ayse
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst