Benden sonra ne kalacaksa, hepsini yak! Hiçbir iz istemiyorum Akıllarda kalmak değil derdim, kimsenin gönlünde yer etme çabam da yok!
Bu kadar hırsı sığdıramam yüreğime. Neden tırnaklarımı bu kadar geçireyim başka bir yüreğe, başka bir ömre, şu sahte dünyaya?
Neyi ispat edebilirim? Sevgiden öte neye inanıyorum ki? Altı sevgiyle doldurulmamış hangi sözün anlamı olabilir? Benden geriye kalacakları yak, ne ismim olsun, ne resmim!
Milyarlarca ruhtan biriyim işte, kimseden az veya fazla değilim. Ne farkım olacak senden, ondan, öbüründen; neden direneyim adımı bırakmak için?
Bir faydam oldu mu hayatına? Sana, seni sevmeyi gösterebildim mi? Şimdi öğrendin mi nasıl sevildiğini? Birisi seni seviyorum dese, gerçekten sevip sevmediğini anlayabilir hale gelmiş olmalısın; bu önemli! Yoksa ne kaldıysa benden geriye hepsini yak!
Çok önemli değil beni ne kadar andığın, ne kadar anlayabildiğine bak! Adımı unutabilirsin, yüzümü, gözlerimi, hepsini unut hatta; ne önemi var? Zaten bana emanet edilmiş bir bedeni, ben de giderken burada bırakmayacak mıyım? Hiçbir şeyimi hatırlama, ne varsa hatırlatan hepsini yak!
Ne kadar sevebildiğine bak sen; ne kadar sevmeyi öğrendiğinle ilgilen. Beni sevip sevmemen dert değil; başkasını sevmeyi öğrenmiş misin, onu sorgula!
İçinde saf sevgi olan herhangi bir şey gördüğünde tanıyabilecek misin? Sevmekten ve sevilmekten ne anlıyorsun? Hayatının artık en önemli amacı, sevgiyi büyütmek ve başkasına öğretmek mi?
Benden ne kaldığı önemli değil, hepsini yak! Adımı unut, sesimi unut, sevişmelerimizi unut, yüzümü unut, kokumu unut! Bunların hepsi bir sihir! Ben olan ben değilim aslında, buradaki suretim senin yanında duran. Aslım bir kalbin yanında!
Ben gelip geçeyim hayatından ve bana ait ne varsa yak sen! Her şeyi unut, yaşanmış sayma. Bir tek sevgiye dair öğrettiklerimi hatırla, daha temiz yaşa. Yoksa ben önemli değilim, beni ansan da olur, anmasan da! Sil beni aklından ve bir daha hiç anma
Alıntıdır.
