Sizin ki sevgi mi ?

E

esmanur

Misafir
Etrafımda bir ton insan..hepsinin sevgilisi var,bigün ayrılıp bigün barıştıkları,tek hatasıyla sildikleri.bitince başkasına kondukları..ayrılıklarının sadece 1 hafta sürdüğü..bence onlar sevgilim var dememeli.onlar için uygun söz çıktığım var olmalı .çünkü sevgi bu kadar basit değil.birine sevgi*lim demek, derinine inince kolay değil..Şimdi onlarla kendimi yan yana getiriyorumda..sizmi sevmeyi bilmiyorsunuz yoksa ben mi çok aşığım ? bir yıl önce deli gibi seviyorken ayrıldığım,aldatan sevgilimi gözyaşıyla 7 ay bekledim.beklemedim aslında.çünkü kaybedilenler geri gelmicekti.ama ben ondan başkasını düşünemiyordum bile.bi daha asla olmaycağını bile bile,hep onu sevdim.Karşılıklı olmasına gerek yoktu..Bir yandan öfke,nefret vardı içimde.böyle delice sevilirken bi insan,neden yapardıki bunları.sevmemişmiydi yoksa? ben kendimimi kandırmıştım? işte bu beni öldüren soruydu..7 ay sadece bu söze ağladım.yalan değildi yaşadıklarımız.haketmemiştim bunları..bu zamana kadar zaten aldatmamıştım kimseyi ama;onunla beraber,kimseye bakamıyordum bile.başım öne eğik yürüyordum..bulutların üstünde,yaşamdan habersizdim.Her ne kadar başkaları canımı yaksada,onun aşkı kapatıyordu tüm yaralarımı...böyle bir aşktan elimde sadece gözyaşı kalmıştı şimdi.karşımda olan ailem ısrarla onu reddetsede zaten onunda gelmeye niyeti yoktu..7 ay sonunda tamam dedi ailem.nasıl biliyorsan öle yap.yeterki ağlama üzülme..ara sıra konuşuyorduk onunla.ama olmuyordu.kolay değildi kaldığın yerden devam etmek.sonunda kendi kararımı verince.bi şans daha verdim ona.aklımda ki o* hala beni seviyor olmalıydı...düşe kalka geçti zaman...birinci yılda artık aşamadığımız sorunları bi kenara bırakıp yeniden evet dedim ona.evet herkeside karşıma aldım.herkesi karşıma aldımda,onu yanıma alamadım.çok değişmişti.benden kısa bi süre önce hoşlandığı biri olduğunu söledi.ama onun beni tercih ettiğini..peh..sorunlar yetmezmiş gibi bu kıza taktım.çünkü onu benden daha çok görüyordu.elinde olmasada..

Yeniden eskisi gibi olmaya başlamıştık.sadece biraz zaman gerekiyordu.güvenim 0'dı..paranoyak olmuştum.hem onu hem kendimi sıkıyordum.o ise tahammül edemiyordu.çok değişmişti.şaşırtıyordu beni..bi hafta sonra yeniden ayrıldık.çünkü bu sefer sevgisinede emin olamıyordum.neye dayanıcaktım ki? yaptıklarına mı,değişmesine mi,yoksa içimdeki kuşkulara mı ? iice suyu çıkmıştı herşeyin.herkes yeter şans werme desede onu her gördüğümde yüreğim sızlıyo.yani hergün..we ardında ağlamalar..o bunlarsan habersiz kim bilir neler yaparken ben hala ondan hiçbişey beklemeden aşk*ını yaşıyorum içimde..onun bana,benim kendime zarar werdiğim bu sevgiyi görünce gülüyorum etrafıma.Sizin ki sevgi mi ?..
alıntı
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst