Hazır kimse yokken biraz dertleşelim mi boş mesaj panosu?
İyi değilim yahu iyileşemiyorum kendimi toparlayamıyorum.
Bazen bazı şeylerden o kadar çok etkilenip üzülüyorum ki etkisi sanki bin yıl geçmeyecek gibi geliyor.
Çocuklar beni tüketiyor sonrada tükendiğim için pişmanlık boyutunda derine iniyorum.
Allahım elimdeki çocuk nimetine şükürsüzlük etmekten dilime hakim olamama belasından korusun beni..
Diyetle o kadar zorum var ki hani sabredip dişini sıkarsın bu seferde başın ağrır ya aynen onun gibi.
Yemekten yemek hazırlamaktan bezdim bu nasıl bir şükürsüzlük millet açlıktan kırılırken allah affetsin.
Bu aralar bir dr gidip sırf bu konuda yardım almayı danışmayı düşünüyorum.
Ne diyeceğim ki diye düşünüp vazgeçiyorum.
Öyle işte 3-5 cümle sadece taşırdığım.