Konusu belli olmayan bir romanım şimdi,
süslü kelimelerin devrik cümlelerin,
onlarca anlamı bulunan deyimlerin,
satırların bir başında bir sonunda vurgulanan,
aşkın ,çarenin,
çaresizliğin anlatılmaya çalışıldığı bir roman…
Heyecanla okunmak için beklenen bir hikayeyim belki de ,
hayallerin ötesinde ,
hayalperestliğin tavan yaptığı hatta,
kendi kahramanlarını,
krallarını,kraliçelerini, zalimini ,
zulmedenini yaşantımda istediğim yere koyabildiğim ,
başrolünü kaptığım bir hikaye
Heyhat yüreğim,
dövünmelerim özlemlerini teskin etmiyor,
gözyaşlarım susuzluğunu dindirmiyor,
hüzünlerim depremlerini bitirmiyor
ve görüyorum ki,
sahnesiz trajedim senin oyun hevesini alaşağı etmiyor.
Cemreler düşüyor sana güneş her uyandığında,
gülümsediğinde…
Umutların arkasına türkü yakıyorsun
ve
kutsal sevdalar ummanına yelken açmayı hayal ediyor,
bekliyorsun.
Gurbetleri gömüyor okyanuslara,
sılayı düşlüyorsun..
Ve sen ey kalbim çığlıkların tükenmiyor bir türlü,
sesleniyor,
haykırıyor, bağırıyor, istiyorsun!
Git o halde,
azad ettim seni…
Müebbet sevdaların gamlı hazanına koş…
Nisan ovalarının menekşe kokularına karış…
Yok ol sevda çimenlerinde
ALINTI...
