Ne yoluma yoldaş ol..!
Ne derdime gardaş..!
Olmasın bir tek anımız;
Yağmurda ıslanmasak ta olur..
Bir kadehi bölüşmesekte...
Mum ışığında şiirler okumasan da..
Ne farkeder yoksa bir şarkımız..
Varsın olmasın,
Pembe panjurlu evimiz...
Sadece sev yeter..
Bu zor gelirse gönlüne..
Razıyım gülüm Sevme...
Sevdiğimi Bil Yeter...
Bilmesen de olur...
Canın sağolsun yeter...
Senin için en güzel aşk şiirlerini yazsam,
Bir bestekâr bulup notalarla süsletsem,
Sen,dinlesen dinlesen ağlasan
Senin için yazıldığını bilmesen de olur...
Deli bir rüzgâr olsam,
Seni görünce fırtınalar koparsam
Ellerini üşütsem,saçlarını dağıtsam
Senin için estiğimi bilmesen de olur.
Şiirler yazıyorum sana,
Senin bile okuyamıyacağın..
Okusan da, üzerine alınmayacağın..
Oysa..! Ben hep sana yazmak istedim..
Adı sevda olan bestelerim vardı..
Şimdilerde ayrılık senfonisi dolandı dilimde..
Artık şu kırık saza söz olsanda olur olmasan da...
Kırık sazına söz olsam,mızrap yaralanır
Kaleme sarılsam dize dize sana koşsun diye
Kâğıt yanar tutuşur.
Bir harfi yitik alfabe gibi yarım kaldı yüreğim
Okusan da olur okumasanda.
