Biz..
Sen ve ben..
Otostop çeken bir aşkı yüreğine alan,
İki acemi şofördük sevgilim..
Ben hep geçmiş zamana çarpardım..
Sen başka aşklarda hep hız bağımlısıydın..
Güvendiğim aşka acı yağdı sevgilim..
Şimdi biz seninle içimizdeki yarım cümleler gibi eksiğiz..
Ben gitme’leri gömerken içime,
Sen gitmeliyim’leri topluyordun ceplerine..
Yastığımın altında kaç yalnızlık biriktirdim bilmiyorum..
Yada seni unutmak için kaç günahı satın aldığımı..
Benimle olmasan da mutlu ol diye dua ederken ben,
Gittiğin gibi miydin?
Yoksa hep hatırladığım gibi miydin sen?
Adının üstüne günlerce ağlayabilirdim..
Adının üstüne binlerce yeminime tövbe edebilirdim..
Sırf adını bir kez daha ağzıma almak için,
Aşka olan orucumu bozabilirdim..
Adını duymamla bile yerle bir olmasaydı yüreğim,
Yokluğuna boyun eğebilirdim..
Yaralandım ben gidişinle..
Çok kanadım..
Öyle bir yoktun ki,
Sol yanımda kocaman bir boşluk bıraktın!
İçimi öyle bir yakmışsın ki,
Ne zaman gözlerin gelse aklıma,
Üzerine soğuk su içiyorum..
Seni, senden vazgeçebilecek kadar değil,
Başka aşklara emanet edecek kadar çok sevdim ben,
Sen anlar mısın bilmiyorum!
İçimde öyle bir enkaz bıraktın ki sevgilim,
Hadi gülümse,
En azından bu depremde ölelim..
Ayak izlerin..
Ah benden gidişin..
Burnumda tütüyor hala gözlerin..
Öyle çok özledim ki;
Dön..
İntiharın eşiğinde bileklerim..
