Oruc, nefsi terbiye etmenin en etkili yoludur
Tezkiye-i nefis; yani nefis terbiyesi Allahin Kuran-i Kerimde Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)in tatbikinde emrolunmus bir haslettir.
Insani, kotu sifatlardan arindirma, gidecegi yere uygun hale getirme, Bana don denildiginde oraya goturulebilecek bir halde olmasi icin cabalamaktir. Insan bu dunyaya gelirken annesini, babasini, kasini, gozunu secemez. Fakat ahlaki yapisini degistirebilme kudreti verilmistir. Tasavvuf, bu olabilirlik uzerine kurulmustur. Iste buna tezkiye-i nefis denir. Allah bizden bunu ister. Oruc bu tezkiye-i nefsi saglamak icin en onemli unsurlardandir. Cunku nefis ac kalmadigi surece kendisinin disindaki kudreti ve alemi fark etmez. Fitrati oyledir. Allah nefsi yarattiginda onu degisIk mahrumiyet ve ceza sekilleriyle imtihan etmis. Sen kimsin, ben kimim? diye her soruldugunda nefis Ben benim, Sen Sensin. demis. Ne zaman ac kalmis, Ben senin kulunum, sen benim Rabbimsin. diyecek hale gelmis.
Sadi bir beytinde der ki : Bir kisi duskun, zayif, hasta ve acken onu Beyazid Bestami ve Cuneyd zannedersin; fakat tok, saglikli ve makam sahibi oldugunda nemrutlara firavunlara bile tas cikartir. Terbiye edildikten sonra nefsin her nimetten istifade etmeye hakki vardir. Terbiye edilmemis bir nefis kudret sahibi oldugunda ya kendine, ya baskalarina zulmedici olmustur. Iste oruc bize acizligimizi hatirlatir. Oruc tutmakla beraber nefsani kudretimizin mecali azalir. O zaman esas bu nefsi harekete geciren ruh ortaya cikmaya baslar. Bu ne kadar cok parildarsa oruc tuttuktan sonra da o hal devam eder. O hal ne kadar az gorunurse orucun bozulmasiyla da gider. Ramazandan sonra niye eskisi gibi tuhaflasiyoruz diye hep sIkayet ederiz. Bu, orucun tam tutulmamasindan kaynaklanir. O ruhi yapi daha cok ortaya ciksa inkar edilemeyecek sekilde ayan beyan olsa, asla o bir daha kaybolup gitmez.
Nefsin tezkiyesinde sunu unutmamak lazim. Nefis korelsin diye nefse istedigi verilmez. Nefis hicbir zaman vermekle korelmez. Cocuklar veya gencler yetistirilirken zevkini alsin, icinde ukde kalmasin, ileride yapmaz, deniyor. Gencler her istedigini yaparsa daha akli basinda olur, tezi dogru olsaydi bugun Bati aleminde bu kadar carpik aileler ve iliskiler olmazdi. Serbestlik baska sorunlari getirir. Bogazina kadar pislige dus ama sehvete dusme diyor Hazreti Mevlana. Verilmekle nefis terbiye olmaz. Nefis belli dozajda mahrumiyetle terbiye olur. Cocuk terbiyesinde de boyledir.
Oruc, tezkiye-i nefsin en alt basamagi sayilan vucut terbiyesinin sehvani terbiyeyi en iyi talim eden sekillerdendir. Daha ust terbiye sekilleri gozun, kulagin, agzin, kalbin orucu meselesidir. Nefsin sahibini hatirlamasi icin oruc bir talim seklidir. Biz sadece yardimseverlik tarafini goruruz ama oruc bize diger bireylerle aramizda bir bag oldugunu gosterir. Zalim ve kibirli insanlar, baskalarini fark edemeyen insanlardir. Kendini baskasinin yerine koyarak karsisindakini anlama halini saglar oruc. Bu sekilde kendini de daha iyi gorur. Orucun sosyal yapisina Kuranda isaret vardir. Allah oruc tutanlar diye bir cemaatten, bir sosyal cevreden bahseder. Bu, boyle bir cemaatin var olusuna isarettir. Sosyal olarak tutulduguna isarettir.
Nefis kirli mi, nicin nefsi temizlemek lazim? diye bir soru gelebilir akla. Nefis esasinda kirli degildir. Fakat ne kadar temiz olsa da nurun uzerine perde durumundadir. Altindaki cevheri cok guzel yansitiyorsa o nefsi her zaman cok temiz tutmali. Altindaki cevheri kapatiyorsa o nefsi derhal temizlemeli. Nefis emaneti muhafaza edecek hale gelmisse bunun disaridan kirletilmemesi lazim. Kibir, riya, yalan, kin, sehvet, bugz nefsin uzerine ortulmus perdelerdir. Bos islerle ugrasan, kotu sozler soyleyen kisi orucluysa yanina kalan sadece ac ve susuz kalmaktir. diyor Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem).
Tezkiye-i nefis; yani nefis terbiyesi Allahin Kuran-i Kerimde Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)in tatbikinde emrolunmus bir haslettir.
Insani, kotu sifatlardan arindirma, gidecegi yere uygun hale getirme, Bana don denildiginde oraya goturulebilecek bir halde olmasi icin cabalamaktir. Insan bu dunyaya gelirken annesini, babasini, kasini, gozunu secemez. Fakat ahlaki yapisini degistirebilme kudreti verilmistir. Tasavvuf, bu olabilirlik uzerine kurulmustur. Iste buna tezkiye-i nefis denir. Allah bizden bunu ister. Oruc bu tezkiye-i nefsi saglamak icin en onemli unsurlardandir. Cunku nefis ac kalmadigi surece kendisinin disindaki kudreti ve alemi fark etmez. Fitrati oyledir. Allah nefsi yarattiginda onu degisIk mahrumiyet ve ceza sekilleriyle imtihan etmis. Sen kimsin, ben kimim? diye her soruldugunda nefis Ben benim, Sen Sensin. demis. Ne zaman ac kalmis, Ben senin kulunum, sen benim Rabbimsin. diyecek hale gelmis.
Sadi bir beytinde der ki : Bir kisi duskun, zayif, hasta ve acken onu Beyazid Bestami ve Cuneyd zannedersin; fakat tok, saglikli ve makam sahibi oldugunda nemrutlara firavunlara bile tas cikartir. Terbiye edildikten sonra nefsin her nimetten istifade etmeye hakki vardir. Terbiye edilmemis bir nefis kudret sahibi oldugunda ya kendine, ya baskalarina zulmedici olmustur. Iste oruc bize acizligimizi hatirlatir. Oruc tutmakla beraber nefsani kudretimizin mecali azalir. O zaman esas bu nefsi harekete geciren ruh ortaya cikmaya baslar. Bu ne kadar cok parildarsa oruc tuttuktan sonra da o hal devam eder. O hal ne kadar az gorunurse orucun bozulmasiyla da gider. Ramazandan sonra niye eskisi gibi tuhaflasiyoruz diye hep sIkayet ederiz. Bu, orucun tam tutulmamasindan kaynaklanir. O ruhi yapi daha cok ortaya ciksa inkar edilemeyecek sekilde ayan beyan olsa, asla o bir daha kaybolup gitmez.
Nefsin tezkiyesinde sunu unutmamak lazim. Nefis korelsin diye nefse istedigi verilmez. Nefis hicbir zaman vermekle korelmez. Cocuklar veya gencler yetistirilirken zevkini alsin, icinde ukde kalmasin, ileride yapmaz, deniyor. Gencler her istedigini yaparsa daha akli basinda olur, tezi dogru olsaydi bugun Bati aleminde bu kadar carpik aileler ve iliskiler olmazdi. Serbestlik baska sorunlari getirir. Bogazina kadar pislige dus ama sehvete dusme diyor Hazreti Mevlana. Verilmekle nefis terbiye olmaz. Nefis belli dozajda mahrumiyetle terbiye olur. Cocuk terbiyesinde de boyledir.
Oruc, tezkiye-i nefsin en alt basamagi sayilan vucut terbiyesinin sehvani terbiyeyi en iyi talim eden sekillerdendir. Daha ust terbiye sekilleri gozun, kulagin, agzin, kalbin orucu meselesidir. Nefsin sahibini hatirlamasi icin oruc bir talim seklidir. Biz sadece yardimseverlik tarafini goruruz ama oruc bize diger bireylerle aramizda bir bag oldugunu gosterir. Zalim ve kibirli insanlar, baskalarini fark edemeyen insanlardir. Kendini baskasinin yerine koyarak karsisindakini anlama halini saglar oruc. Bu sekilde kendini de daha iyi gorur. Orucun sosyal yapisina Kuranda isaret vardir. Allah oruc tutanlar diye bir cemaatten, bir sosyal cevreden bahseder. Bu, boyle bir cemaatin var olusuna isarettir. Sosyal olarak tutulduguna isarettir.
Nefis kirli mi, nicin nefsi temizlemek lazim? diye bir soru gelebilir akla. Nefis esasinda kirli degildir. Fakat ne kadar temiz olsa da nurun uzerine perde durumundadir. Altindaki cevheri cok guzel yansitiyorsa o nefsi her zaman cok temiz tutmali. Altindaki cevheri kapatiyorsa o nefsi derhal temizlemeli. Nefis emaneti muhafaza edecek hale gelmisse bunun disaridan kirletilmemesi lazim. Kibir, riya, yalan, kin, sehvet, bugz nefsin uzerine ortulmus perdelerdir. Bos islerle ugrasan, kotu sozler soyleyen kisi orucluysa yanina kalan sadece ac ve susuz kalmaktir. diyor Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem).
