Baklagiller familyasındandır. Anayurdu Güney Avrupa ile özellikle Sicilya adası olan Latyrus cinsi bitkilerin 160 dolayında türü vardır. Bunlardan bazıları ülkemizde de yetişmekte; kitabımıza örnek olarak aldığımız ve Itırşahi çiçeği (L.odorata) diye adlandırdığımız tür, uzun yıllardır süs bitkisi olarak bahçelerimizi süslemektedir.
1,53 m. kadar boylanabilen ve bir yıllık dayanıklı tırmanıcı bitki olan ıtırşahi çiçeğinin dikine uzayan sert sürgünlerinin üzerinde karşılıklı dizili, yeşil renkli ikili yapraklan ve bitkinin tutunmasına yarayan sülükleri yer alır. Sürgünlerin ucunda yaz başından sonbahar
başlarına kadar 5 cm. kadar genişlikte kızıl, mavi, mor ya da gül renginde ve bezelye bitkisinin çiçeklerine benzeyen hoş kokulu çiçekleri, aralarında yaprak bulunmadan dört ila yedili çiçek içeren salkımlar halinde açar.
Itırşahi çiçeği özellikle bahçelerde arkasındaki çirkinlikleri gizleyici süs bitkisi olarak ekilir. Tarhlarda ya da bordürlerde çok güzel durur. Ayrıca çiçekleri, kesme çiçek olarak pek makbuldür.
İstekleri ve Üretimi
Itırşahi çiçeği bitkisi bol güneşli ama serin ortamları; süzek (suyu iyi akıntılı), organik madde yönünden zengin bitek ve derin toprakları sever. Kökleri ve dolayısıyla toprağı sürekli nemli tutulmalı, yaz mevsiminde sıcak ve kurak günlerde bitkiye bolca su verilmelidir.
Ayrıca tırmanıcı bitki olduğundan hereklenmeli yani yanına sülükleriyle sarılıp tırmanacağı kazık, tel örgü vb. gibi destekler dikilmelidir. Bitkinin yetiştirileceği toprağın, sonbahardan derin kazılıp hazırlanması ve iyi yanmış çiftlik gübresiyle gübrelenmesi yararlı olur. Tohumuyla üretilen bitkinin tohumları, son donlardan altı hafta kadar önce kapalı mekanlardaki sıcak yastıklara ekilir. Burada gelişen fideleri havalar ve toprak ısındığında bahçedeki yerlerine şaşırtılarak 15'er cm. aralıklarla dikilir.
Yerinde boy atan bitkinin köküne boğaz doldurma işlemi uygulanır, yani toprak biraz kabartılıp bitkinin köküne bastırılır. Bu arada yanına herek denilen destek dikilir. Bitkiye üç haftada bir sülfat ve fosfat içeren kompoze ticari gübre verilmesi ve solan çiçeklerinin tohum içeren bakla oluşturmadan koparılıp atılması da yararlı olur.
1,53 m. kadar boylanabilen ve bir yıllık dayanıklı tırmanıcı bitki olan ıtırşahi çiçeğinin dikine uzayan sert sürgünlerinin üzerinde karşılıklı dizili, yeşil renkli ikili yapraklan ve bitkinin tutunmasına yarayan sülükleri yer alır. Sürgünlerin ucunda yaz başından sonbahar
başlarına kadar 5 cm. kadar genişlikte kızıl, mavi, mor ya da gül renginde ve bezelye bitkisinin çiçeklerine benzeyen hoş kokulu çiçekleri, aralarında yaprak bulunmadan dört ila yedili çiçek içeren salkımlar halinde açar.
Itırşahi çiçeği özellikle bahçelerde arkasındaki çirkinlikleri gizleyici süs bitkisi olarak ekilir. Tarhlarda ya da bordürlerde çok güzel durur. Ayrıca çiçekleri, kesme çiçek olarak pek makbuldür.
İstekleri ve Üretimi
Itırşahi çiçeği bitkisi bol güneşli ama serin ortamları; süzek (suyu iyi akıntılı), organik madde yönünden zengin bitek ve derin toprakları sever. Kökleri ve dolayısıyla toprağı sürekli nemli tutulmalı, yaz mevsiminde sıcak ve kurak günlerde bitkiye bolca su verilmelidir.
Ayrıca tırmanıcı bitki olduğundan hereklenmeli yani yanına sülükleriyle sarılıp tırmanacağı kazık, tel örgü vb. gibi destekler dikilmelidir. Bitkinin yetiştirileceği toprağın, sonbahardan derin kazılıp hazırlanması ve iyi yanmış çiftlik gübresiyle gübrelenmesi yararlı olur. Tohumuyla üretilen bitkinin tohumları, son donlardan altı hafta kadar önce kapalı mekanlardaki sıcak yastıklara ekilir. Burada gelişen fideleri havalar ve toprak ısındığında bahçedeki yerlerine şaşırtılarak 15'er cm. aralıklarla dikilir.
Yerinde boy atan bitkinin köküne boğaz doldurma işlemi uygulanır, yani toprak biraz kabartılıp bitkinin köküne bastırılır. Bu arada yanına herek denilen destek dikilir. Bitkiye üç haftada bir sülfat ve fosfat içeren kompoze ticari gübre verilmesi ve solan çiçeklerinin tohum içeren bakla oluşturmadan koparılıp atılması da yararlı olur.