İSYANDIR BU GİDİYORUM
Tüm yaşanmışlıklarımı alıp yanıma
Hoşçakal hüzünlerine aldanıp
Elveda buseleri titrerken yanağımda
Gidiyorum bu şehirden
Dilimde türküler
Belimde silahım
Yüreğimde seninle
Sevdamı sarıp ömrüme
Yolların acımasızlığına inat
Yeniden harlanırken bedenimde yangınlar
Seni yaşayarak sensizliğe inat
Bulutların gizemine başkaldırarak
Gidiyorum
Vurgun kelimeler dökülür dudaklarımdan
Saçların savrulur talan olmuş geçmişime
Çocukluğum gülümser
Ben ağlarım
Varsın kanasın güller
Gidiyorum
İçtiğim bu son sigara kız kulesine karşı
Bu son duman İstanbul’da bıraktığım
Yitik hayaller peşine
Lal olurken umutlar
Düşlerim düşer gecenin koynundan
Ey İlkbahar gülüşlüm
Gidiyorum
Yaşamak kadar sevdiğim İstanbul’u
Ölüm kadar sevdiğim seni bırakıp
Sensizlik kadar sevdiğim kendimden vazgeçip
Puslu sokakların tenhasına
Buruk sevinçler takınarak
Beden ağır gelsede ayaklarıma
Bu sonu sana varmayan yollarda
Ağız dolusu gülmelerimi terkedip sana
Gidiyorum
Gidiyorum güzel
Ardımda yırtık resimler
Yetim sevmeler kaldı
Düşmanlarım gülsün gayrı
Hançer hançer vurulurken düşlerim
Yanımda uçurumlar
Beynimde çocuk kahkahalar
Sırtımda ihenetler oynasın
Gidiyorum gülüm
Tüm analar kaderime ağlasın
Varsın İstanbul yansın
Mil çektim gözlerime
Gamdır bu
Gece gece
Demdir bu
Çözülmez bir bilmece
…..İsyandır bu
……..Yaşayan her aşka
………..İntihardır bu gülüm
…………..Alın teri masumluğunda…