yok kimse anlamaz beni...
o hep kalbi kırık küçük kız yok artık
kurtarmış kendini
duyduk inanmadık
Ben boşlukta yürüyen biriydim eskiden
çıkmazdı benim hiç ellerim cebimden
korkardım hayattan bütün insanlardan
bıkmıştım artık çok koşturup durmaktan
yok kimse anlamaz beni
yorulmuş bedenim
kesilmiş nefesim
kalbim yok yerinde
ellerinde ellerim
yok ceplerime baktım
anılarımı yaktım
gözyaşlarımı ben bir deliye sattım
yok kimse anlamaz beni
yorulmuş bedenim
kesilmiş nefesim
kalbim yok yerinde
ellerinde ellerim