İnsan bir yaşı daha devirmeye; ortayaşa hızla yaklaşmaya başlarken, belki de yaşlandığının daha fazla bilincine sahip olmaya başlıyor yada kabulleniyor ve işte tam da bu anlarda, bir şarkı pat diye Sizi bir yerlerden bir yere götürüyor.
Hangi dizide şimdi anımsamıyorum ama izlediğim dizinin finalinde bu parça çalıyordu.
Herşey Seninle güzel.
Olmayacak düşlerin peşinde koşmak bile
Herşey seninle güzel bu toprak bu taş bile
İçimdeki bu korku gözümdeki bu yaş bile
Herşey seninle güzel duyduğum bu ses bile
Yalnız içtiğim su değil aldığım nefes bile
Herşey seninle güzel bu yağmur bu kar bile
Yüzümdeki gözyaşının izleri onlar bile
Beklenmedik bir anda ayrılık gelip çatsa
Seninle paylaştığım tek bir gün yeter bana
Bazen tek bir sözcük nasıl da kanatır tüm bir ömrü. Siz, size ait olamayacak, olmaması gereken bir şeyi istediniz mi hiç hem de delice? Kendinize bile itiraf etmekten kaçtınız mı? Ödünüz koptu mu anlaşılmasından? Ama tüm imkansızlığına rağmen, tüm çıkarsızlığınızla sadece o olduğu için, umut etmeden sevdiniz mi? İstese uğrunda her şeyden vazgeçebileceğiniz güçlü bir tutku oldu mu? Tüm sesleriniz, sessizlikleriniz oldu mu?
Aslında tüm şarkıları ona gönderirken Onun hep başkası sanmasını sağladınız mı? Onsuz bir cehennemi, onunla olmaya tercih ettiniz mi? Ona seni seviyorum dediniz mi, dost gibi? İçinizdeki aşkı buza bastırırken. Onu görmeyince ölüyor gibi oldunuz mu? Bir adım ötesinde ama asırlar kadar uzak oldu mu? Sahi siz hiç kendinizden vazgeçtiniz mi?
Etiniz her daim acıdı mı? Siz hiç imkansızlığa kurban oldunuz mu? Sizin seçmeme dışında şansınız oldu mu? Siz hiç doğru insana yanlış zamanda denk gelmediniz mi?
Eğer tüm bunlarda hemfikir isek ki, umarım değilizdir, olmayalım, o zaman, o şarkının ne ifade ettiğini anlayacak ve ayrılığın aşka dair olduğunu göreceksiniz. Yine de size bu aşkı hissettiren adama yada kadına aşkınızdan vazgeçmeyeceksiniz. Size nefes aldırdığı için. Belki de sadece bir merhaba için. Yaşam bazen tek bir merhabadır. Ötesi ise masal. Sahi Sizin merhabanız hangisi?
