Canlarım içimden geçenleri sizinle paylaşmak duygularımı ifade etmek istedim.
İnsan herzaman iyiyi düşünür kötü şeylerin başına gelceğini ummaz fakat hayat malesef hiç öyle değil heran herşey olabiliyormuş hayatta ben bunu anladım ben çok mutluydum mesela etrafıma neşe saçan bir insandım gülerken gözlerim parlardı mutluluğumdan evliliğim güzel gidiyordu evladımın doğmasını bekliyorduk sabırsızlıkla taki o güne kadar ogün benim bütün hayatım değişti acil doğuma alınmam ölümlerden dönmem rahmimin alınması kızımı 4gün sonra kaybetmem hayatımın en acı dolu günleriydi kendimi tanıyamaz olmuştum sonra evladımı mezarda görmek evladıma özlemim evlat hasretim evlat edinmeyi istemem başvurmam sabırsızlıkla o güzel haberin gelmesini beklemem bir evlat için yanıp tutuşmam etraftakilerin yaralayıcı sözleri tarifi edilmez bir acının özlemin hasretin içinde boğuluyorum koskoca kalabalığın içinde yalnız hissediyorum kendimi herkes sadece bana üzülme sıkma canını diyo zamanla acın hafifler diyor ama hayır malesef hafiflemiyor içimde ne fırtınalar kopuyor bilmiyor kimse kimse bilmiyor evladını seven bir anne gördüğümde hasretle gözlerim dolarak nasıl onları izlediğimi kimse bilmiyor anne deyip koşan çocuklara nasıl imrenerek baktığımı yüreğimde ne alevler var beni cayır cayır yakan artık eski ben değilim o neşeli gözlerinin içi gülen ben gitti yerine hayata bomboş bakan gülmeye çabalayan ama yapamayan ben kaldı geriye eski benin geldiği gün kızımı yavrumu kucağıma alıp sımsıkı sarılıp öpüp kokladığım gün olacaktır
İnsan herzaman iyiyi düşünür kötü şeylerin başına gelceğini ummaz fakat hayat malesef hiç öyle değil heran herşey olabiliyormuş hayatta ben bunu anladım ben çok mutluydum mesela etrafıma neşe saçan bir insandım gülerken gözlerim parlardı mutluluğumdan evliliğim güzel gidiyordu evladımın doğmasını bekliyorduk sabırsızlıkla taki o güne kadar ogün benim bütün hayatım değişti acil doğuma alınmam ölümlerden dönmem rahmimin alınması kızımı 4gün sonra kaybetmem hayatımın en acı dolu günleriydi kendimi tanıyamaz olmuştum sonra evladımı mezarda görmek evladıma özlemim evlat hasretim evlat edinmeyi istemem başvurmam sabırsızlıkla o güzel haberin gelmesini beklemem bir evlat için yanıp tutuşmam etraftakilerin yaralayıcı sözleri tarifi edilmez bir acının özlemin hasretin içinde boğuluyorum koskoca kalabalığın içinde yalnız hissediyorum kendimi herkes sadece bana üzülme sıkma canını diyo zamanla acın hafifler diyor ama hayır malesef hafiflemiyor içimde ne fırtınalar kopuyor bilmiyor kimse kimse bilmiyor evladını seven bir anne gördüğümde hasretle gözlerim dolarak nasıl onları izlediğimi kimse bilmiyor anne deyip koşan çocuklara nasıl imrenerek baktığımı yüreğimde ne alevler var beni cayır cayır yakan artık eski ben değilim o neşeli gözlerinin içi gülen ben gitti yerine hayata bomboş bakan gülmeye çabalayan ama yapamayan ben kaldı geriye eski benin geldiği gün kızımı yavrumu kucağıma alıp sımsıkı sarılıp öpüp kokladığım gün olacaktır
İnşallah evlat edineceğin çocukta annelik hasretini giderirsin canımcım. İnşallah o günde bekleyeceğin günden çok daha önce gelir
