..tebessum..
Daimi Üye
Sorulacak bir çok soru vardı belki!
Belki cevapsız kalmalıydı bazıları!
Kabullenebilir bir gerçek ki
ortadaydı!
“Ama bazen kuralsız yaşamalı

Sonunda en mantıklı kurallarla

Yaşanabilsin diye hayat.”
İşte ben böyle bir yalana kandım
Pişmanmıyım?
-hayır...
Dünyaya yeniden gelsem..Yeni bir kaderle

Eminim
aynısını yapardım...Çünkü
inkar etmek imkansızdı bazı şeyleri!
Bir gönlün
başka bir gönüle tutsaklığı!
Saçma ama
anlamlıydı..Sen benim hayatımın en saçma anlamısın..Bütün yollarımın nedensiz bir nedene bağlandığı....
Dedim ya
kanmamak imkansızdı...
Bir sen vardın
gözümün gördüğü herşeyi “diğerleri” haline getiren..Bir sen vardın
biliyordum
sustuğum süre boyunca yanımda kalacaktın..Ama bir de gözlerin vardı..Aşkla baktığı herşeyi dile getiren.
Gözlerin ki;
Aşk diyordu

İnadına.
Gözlerin ki;
Bir masal gibi

Kan diyordu şu hayata.
Gözlerin ki;
Bazen ölmekte yakışır diyordu

Yaşamaya.
Gözlerin ki;
Nefes almak değil marifet

Sanma
bütün ölüler toprağın altında.
Ben gözlerinde öyle bir gerçek gördüm ki..İnandığım bütün doğrularımı..Senden sonra
bir kalemde yalanladım...Hatırımdaki
bir tek an’ı bile yeterdi
seni aklıma düşürmeye..Yüreğimde belirince sıcaklığı...Nefesimi kesen o korkunç haz

Dünyanın faniliğine inat..Aşkımın ölümsüzlüğüne inandırırdı....
Gülüşün ki;
Sus derdi o anda.
Gülüşün ki;
Kıyamet kopmuşçasına.
Gülüşün ki;
Yüzünde
ilk baharı ömrümün
Gülüşün ki;
Cennet emsali bir resim

Bilmezdim

Elveda sahnesinin
cehennemin portresi olduğunu
Çekip giderken
her terkeden gibi
dönüp baktığında

O son tebessümünde suretinin

Öğretti
yanaklarında beliren
Mutluluğumu gömdüğün
Musallasız gamzelerin.
İşte ben o anda öyle bir yandım ki

Göz pınarlarımda ne kadar yaş varsa
Senden sonra

Damla damla
o yangını söndürmek için tükettim.
Ve herşey bir yana..
Bir de ben vardım
henüz on yedi yaşında..
Bir de ben vardım
çırılçıplak ortadaydım.
Sevdiği yüzünden
düşürmüş elinden elma şekerini.
Aşkı küçülmesin diye
ihanetin karşısında

Yüreğine sevda denen derdi yüklemiş

Hasrete yüz çevirmiş
koskoca bir adamdım.
Ben ki;
Ne söylediysen inandım.
Ben ki;
Sen başka kollardayken bile

Benim olacağına aldandım.
Ben ki;
Kabul etmedim hiçbir zaman gittiğini.
Ben ki;
Döneceğin anın adını vuslat

Geleceğin günü milat saydım.
Ben ki;
Senden sonra

Baktığım her yerde

Söylenen her sözde
seni aradım.
Ben ki;
Bu nedenle

Ben de ki
aşkına bir başka anlam kattım.
Rotası şaşmaz bir gemi misali

Gönülden gönüle aşklar taşıdım.
Belki cevapsız kalmalıydı bazıları!
Kabullenebilir bir gerçek ki

“Ama bazen kuralsız yaşamalı

Sonunda en mantıklı kurallarla

Yaşanabilsin diye hayat.”
İşte ben böyle bir yalana kandım
Pişmanmıyım?
-hayır...
Dünyaya yeniden gelsem..Yeni bir kaderle

Eminim


Bir gönlün

Saçma ama

Dedim ya

Bir sen vardın



Gözlerin ki;
Aşk diyordu

İnadına.
Gözlerin ki;
Bir masal gibi

Kan diyordu şu hayata.
Gözlerin ki;
Bazen ölmekte yakışır diyordu

Yaşamaya.
Gözlerin ki;
Nefes almak değil marifet

Sanma

Ben gözlerinde öyle bir gerçek gördüm ki..İnandığım bütün doğrularımı..Senden sonra




Dünyanın faniliğine inat..Aşkımın ölümsüzlüğüne inandırırdı....
Gülüşün ki;
Sus derdi o anda.
Gülüşün ki;
Kıyamet kopmuşçasına.
Gülüşün ki;
Yüzünde

Gülüşün ki;
Cennet emsali bir resim

Bilmezdim

Elveda sahnesinin

Çekip giderken



O son tebessümünde suretinin

Öğretti

Mutluluğumu gömdüğün
Musallasız gamzelerin.
İşte ben o anda öyle bir yandım ki

Göz pınarlarımda ne kadar yaş varsa
Senden sonra

Damla damla

Ve herşey bir yana..
Bir de ben vardım

Bir de ben vardım

Sevdiği yüzünden

Aşkı küçülmesin diye


Yüreğine sevda denen derdi yüklemiş

Hasrete yüz çevirmiş

Ben ki;
Ne söylediysen inandım.
Ben ki;
Sen başka kollardayken bile

Benim olacağına aldandım.
Ben ki;
Kabul etmedim hiçbir zaman gittiğini.
Ben ki;
Döneceğin anın adını vuslat

Geleceğin günü milat saydım.
Ben ki;
Senden sonra

Baktığım her yerde

Söylenen her sözde

Ben ki;
Bu nedenle

Ben de ki

Rotası şaşmaz bir gemi misali

Gönülden gönüle aşklar taşıdım.