Hayatının hepsi onlarla geçecek gibiydi.O sıkıcı küçük evde,hep aynı şeyler yaparak.Okumak için evden ayrılmak ve tatillerde yine o evin,o küçücük sıkıcı şehrin tam da ortasında bulmak kendini...
Tüm bunlardan uzaksın şimdi..Gözünde o evin bahçesi canlandığında,odaların yerini zihninde kurcalamaya başladığında,dahası hep birlikte yaşayacağını düşündüğün insanlardan gün gelip ayrıldığında...Geldiğinde bir misafir gibi karşılanıp,gitme vakti geldiğinde yutkunmaya başladığında...Tek tek sarılıp veda ettiğinde,dönüp gözlerindeki hasreti görmekten,görüp te gidememekten korktuğunda...O gitme vaktinde,yetişkin bir kadın mı,yoksa saçlarını iki yanından bağlamış,babası eve gelmeden içeri girmeyen o yaramaz kız çocuğu mu?kim olduğunu bilemediğinde...Yol boyunca gözyaşlarını dindiremeyip,ağlaya ağlaya kendi hayatında uyuyakaldığında...
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını anlamaya ve büyümeye başlıyorsun demektir...
Tüm bunlardan uzaksın şimdi..Gözünde o evin bahçesi canlandığında,odaların yerini zihninde kurcalamaya başladığında,dahası hep birlikte yaşayacağını düşündüğün insanlardan gün gelip ayrıldığında...Geldiğinde bir misafir gibi karşılanıp,gitme vakti geldiğinde yutkunmaya başladığında...Tek tek sarılıp veda ettiğinde,dönüp gözlerindeki hasreti görmekten,görüp te gidememekten korktuğunda...O gitme vaktinde,yetişkin bir kadın mı,yoksa saçlarını iki yanından bağlamış,babası eve gelmeden içeri girmeyen o yaramaz kız çocuğu mu?kim olduğunu bilemediğinde...Yol boyunca gözyaşlarını dindiremeyip,ağlaya ağlaya kendi hayatında uyuyakaldığında...
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını anlamaya ve büyümeye başlıyorsun demektir...