Aşkın içimdeki Hali!
Aşk, aslında yalnızlığın bir halidir. Yalnızlık ise bir yol haritasıdır çünkü sadece o zaman, gidecek bir yol arayacak kadar farkındasın kendinin ve hatta yaşamın
Aşk, denizin köpüğünden resim yapma isteğidir. Hani bir an atlayıp vapurun güvertesinden, dipte sevdayla yüzen renk renk balıkların arasına karışarak, olmayanı anlamak gibi
Aşk, omzunda sonsuzluğun ağırlığını taşımaktır. Üstelik kafanda binlerce soru vardır ve neden bir türlü bırakmadığını anlayamazsın sırtındaki küfeyi çünkü berduşluğun seni aşkın özüne götürmektedir. Hissedersin de, bilemezsin.
Aşk; kendini tüketerek, bileyerek, harmanlayarak, değiştirerek, özümseyerek, kırıp acıtıp yok ederek, dönüştürerek yine kendini bulma halidir. Sadece bulduğun artık eski sen değildir. O yüzden kendine yabancılaşır yüreğin.
Kısacık bir ömrün çok şekline tanıklık etmiştir aşk. İhanete uğramış, üstü örtülmüş, yakılmış ve hatta canlı canlı gömülmüştür hayatın vahşetinde. Bu yüzden, acıya karşı dayanıklı ve insana karşı güvensizdir.
Suskun ama vahşi bir hayvan gibi ürkektir aşk çünkü sadece doğru el severse kendini güvende hisseder. Bu yüzden içinde insan kalıntıları taşır.
İnsanın aşka çektirdikleri öyle sarsıcıdır ki; hiçbir canlı katlanamaz. Yine de dayanır aşk ancak bu yüzden güvenip de hiçbir yerde uzun kalamaz .
Aşk, kışın sesidir aslında; yağmur gibi, kar gibi Karın sesin olur mu? Dinlersen olur! Her şeyin bir sesi vardır ama sen duyamadıklarını sessiz sanırsın; tıpkı göremediklerini yok saydığın gibi
Aşk, aslında yalnızlığın bir halidir. Yalnızlık ise bir yol haritasıdır çünkü sadece o zaman, gidecek bir yol arayacak kadar farkındasın kendinin ve hatta yaşamın
Aşk, denizin köpüğünden resim yapma isteğidir. Hani bir an atlayıp vapurun güvertesinden, dipte sevdayla yüzen renk renk balıkların arasına karışarak, olmayanı anlamak gibi
Aşk, omzunda sonsuzluğun ağırlığını taşımaktır. Üstelik kafanda binlerce soru vardır ve neden bir türlü bırakmadığını anlayamazsın sırtındaki küfeyi çünkü berduşluğun seni aşkın özüne götürmektedir. Hissedersin de, bilemezsin.
Aşk; kendini tüketerek, bileyerek, harmanlayarak, değiştirerek, özümseyerek, kırıp acıtıp yok ederek, dönüştürerek yine kendini bulma halidir. Sadece bulduğun artık eski sen değildir. O yüzden kendine yabancılaşır yüreğin.
Kısacık bir ömrün çok şekline tanıklık etmiştir aşk. İhanete uğramış, üstü örtülmüş, yakılmış ve hatta canlı canlı gömülmüştür hayatın vahşetinde. Bu yüzden, acıya karşı dayanıklı ve insana karşı güvensizdir.
Suskun ama vahşi bir hayvan gibi ürkektir aşk çünkü sadece doğru el severse kendini güvende hisseder. Bu yüzden içinde insan kalıntıları taşır.
İnsanın aşka çektirdikleri öyle sarsıcıdır ki; hiçbir canlı katlanamaz. Yine de dayanır aşk ancak bu yüzden güvenip de hiçbir yerde uzun kalamaz .
Aşk, kışın sesidir aslında; yağmur gibi, kar gibi Karın sesin olur mu? Dinlersen olur! Her şeyin bir sesi vardır ama sen duyamadıklarını sessiz sanırsın; tıpkı göremediklerini yok saydığın gibi
