en yakın arkadaş olarak bıldığım kişiyi çok önceleri sözlümle yakalamıştım buluşmuşlardı tam öperken gördüm çektim resimlerini gittim yanlarına hemen çeki düzen verdiler beni görünce o zamnlar ne yapacagımı bılmıyordum... gittim çıkattırmıştım resmı sözlme gsterdım ne diyecegini şaşırmıştı resmı yırtıp atmıştı gözünden yaş dökülmüştü o kadar kelime söylemesine rağman hiç birini duymamıştım neden affettım blmıyorum belkı de çok sevdığımden kaybetmek istemediğimden... o resim hala duruyo bende o kızda kaçtı buralardan bakamadı yuzume nasıl oldu da tek kelıme bile duymadan sineye çektim aklım almıyor hala şimdi ise o beni kaybetmekten korkuyor ... artık o gunden sonra kımseye dostum demıyorum inanmıyorum dosluklara
£ğ£я H@L@ S£N! S£W!YQRS@M B!LK! Q B£N D£Ğ!L!M,S@D£C£ @ŞKIN@ SÖZ G£Ç!я£M£D!Ğ!M K@LB!MD!я..
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Benim de bikaç güne kadar da konuştuğum görüştüğüm ve çokk sevip saydığım bi kız arkadaşım vardı.bi gün aradım cevap vermedi mesaj çektim cevap vermedi ve 3 gündür nedenini bilmediğim bi küslük var aramızda.ben de şunu anladım ki şu hayatta kimi çok seviyosan.kime çok destek oluyosan,herzaman kimin yanında oluyosan o senin değerini bilmiyor ve aynı değeri de görmüyosun...
supiş, aranız düzeldi mi canım, o zamandan beri...