Kalbim 'ALLAH' de (۲)
Varlığı zatından
Zatında tek olan
Allah'ın <c.c> adıyla
Kâinatın sebeb-i vücudu
'Ehbebtü' kenz-i mifatah;
'Liya'rifun' sırrıyla ifşa olundu
Hilkat-ı eşref-i mahlûkât
O dem 'kün' emriyle ibdâ oldu
Mânâ-yı esrâr-ı hilkat
Muhabbetle izah olunur
Muhabbet'e en liyakat
Azze ve celle
Hub esrarında zahir olur
Kalpler arasına ülfet inzal ederek
Kullarına sevgiyle hayrı dileyen
Ya VEDÛD!
Bilinmeyi sevmenin eseriyle
Yokluğu varlığa çeviren
Sensin
Esma-i tecelligah kalbe
'Hub' esrarını derceden
Sensin
Muhabbet esrarında
varlığı yokluğa eriten
Sensin
Kulunu seven sen
Sevmeyi veren sen
sevilmeyi dileyen
Sensin
Sevdiğini sevdiren
Sevdiğini veren
Rızaya erdiren
Sensin
Sen sevmek
Sevmek
Sensin
Sevmek, sevilmek için önce
Sevmeyi bilmek gerek.
Sevmek ;
Sevileni her an zikretmek
Zikir için önce
Sevdiğini tek isim bilmek gerek
Sevmek ;
Sevileni sahip ,
Eserini emanet bilmek
Emanet'e kıymet biçmek gerek
Sevmek ;
Sevilen'i ilelebet incitmemek
Sevilenin önünde incelmek
Sevilen'in sevgisini nimet
Nimet'i inci esrarında gizlemek gerek
Sevmek;
Sevilende dirilmek
Dirilmek için önce ölmek gerek
Ey Nefsim
Fanileri
Faniliği
Fanilikde
Öldür
Ey Ruhum
Bakiliği
dile
Beka da
diril
Ve Mahbub'un sahrasında
körlüğün izdırabıyla
mecnun misali inleyen
Yüreğim;
Sahibinin sevgisi susuz çöl'e
nur
Sevgisizliği hasbahçeye
zulmet iken
Sen hep sahibini an
Sevgiyi
Sevgi'nin adı'nı an
Ey
Kalbim
ALLAH
de
ALLAH
de
KALBİM
(ablamdan)s.b alıntıdır
