Lost -2004

nk83

Admin + Sitenin Hikaye Yazarı
Admin
Katılım
24 Ağustos 2010
Mesajlar
63.280
Tepki
83.518
Puan
113
Konum
İstanbul
Ah yine canım çekti görünce :durbun: izlesem mi ne :findikim:
 

nk83

Admin + Sitenin Hikaye Yazarı
Admin
Katılım
24 Ağustos 2010
Mesajlar
63.280
Tepki
83.518
Puan
113
Konum
İstanbul
jack-shephard-profile.jpg

Jack Shephard

  • Jack'in yaptırdığı dövmede "Bizimle birlikte yürüyor ama bizden biri değil" (He walks amongst us,
    but he is not one of us.) yazıyor.
Jack Shepard – Live Together Die Alone (Birlikte Yaşa Yalnız Öl)




benjamin-linus.jpg


Benjamin "Ben" Linus : I always have a plan (Benim her zaman bir planım var)



01-john-locke-lost-season-5-012610-lg-16043599.jpg

John Locke – Don’t Tell Me What I Can’t Do (Bana ne yapamayacağımı söyleyemezsin)



img-thing


Desmond Hume – See You In Another Life, Brother (Başka bir hayatta görüşürüz, kardeşim)

 

Çilekli Sakız

Genel Yönetici
Genel Yönetici
Katılım
1 Şubat 2009
Mesajlar
4.185
Tepki
5.840
Puan
113
Yaş
32
Konum
İzmir/ Tokat
Arkadaş böyle bir dizi olamaz..Fena bağımlılık yapıyor..
2 sezon 2.bölümdeyim..
sawyer sayid jack locke hepsi harikalar
 

nk83

Admin + Sitenin Hikaye Yazarı
Admin
Katılım
24 Ağustos 2010
Mesajlar
63.280
Tepki
83.518
Puan
113
Konum
İstanbul
Ben beğendim ama beğenmeyenler çok oldu :bestas:
 

nk83

Admin + Sitenin Hikaye Yazarı
Admin
Katılım
24 Ağustos 2010
Mesajlar
63.280
Tepki
83.518
Puan
113
Konum
İstanbul
resim
resim

Kate: Hiç korkmuş görünmüyorsun. Bunu anlamıyorum.

Jack: Korku tuhaf bir şey. İhtisasımı yaparken, ilk cerrahi operasyonumu... 16 yaşındaki bir çocuğun, bel kemiği üzerinde yapmıştım. Bir kız. Ve sonunda, 13 saatten sonra, üzerini örtüyordum, ve ben... kazara, omuriliği saran zarı yırttım. Tüm sinirlerin bir araya toplandığı, omurilik merkezini parçaladım. Zar hücre kadar ince ve... Yırtılıp açıldı.Sinirler dışarı çıktı. Tıpkı çubuk makarna gibi. Omurilik sıvısı dışarı akıyordu ve ben... Korku çok...çılgıncaydı. Çok gerçek... ve üstesinden gelmem gerektiğini biliyordum. Böylece bir seçim yaptım. Korkunun içime girmesine izin verdim. Kontrolü ele geçirmesine. Ama sadece beş saniyeliğine. Daha fazlasına izin vermedim. Sonra saymaya başladım. Bir, iki...üç, dört, beş. Ve gitmişti. İşime geri döndüm, dikişi yaptım ve o iyileşti.

Kate: Eğer bu benim başıma gelseydi, sanırım kaçardım.

Jack: Bunun doğru olduğunu sanmıyorum.Şu an kaçmıyorsun.


 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst