Yalan Sevdalardan Canı Yananlar...!!!

_Dersena_

Daimi Üye
Katılım
4 Ağustos 2010
Mesajlar
2.144
Tepki
1.750
Puan
113
Konum
Ankara
Gittin! Belki de hic gelmemistin ben, geldigini sandim...
Ayak uyduramadim yorgunluguna...
Dudaklarina düslerindeki öpüsü konduramadim...
Kimi zaman bir cocuk oldum gülüslerinde simaran, kimi zaman bir
dokunuslarinda kendini bulan...
Ama! En cok da İMKANSIZIN oldum...
Yüregindeki kişi ben olmak isterken yüregine siginan ve tozlanacak olan
bir ani oldum...
Haketmediklerin, artik yeter dediklerin ve herseyin olmak isterken
belki de hicbir seyin oldum...
Söylesene ben gercekten senin neyin oldum?
Sesin hep uzaklari cagiriyordu, ben üstüme alindim, sana geldim...
Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenisi sahiplenir miydim?
simdi bir mevsimlik ask kaldi avuclarimda sadece bir mevsim yasanan
ama bir ömür gibi gelen ask...
Kalbime henüz söyleyemedim gittigini,ögrenirse onun da aci cekmesinden korkuyorum...
Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum...
Gittin! Sevdamin yokluguna alisabilirim belki ama sesinin uzak yollarin
sonunda olmasi acitiyor icimi...
Suskunlugun en büyük silahindi,
suskunlugunla vurdun beni asil aci olan, canimi acitan unutulmak...
Söylesene unutulmak kime yakisiyor?
Unutan sen olsan da sana bile yakismiyor ...
Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak
sende daha güzel duruyor...
Görüyorsun iste, ask'a ve sana ihanet etmiyorum
benim kirginligim ask'a...
Sen üstüne alindin...




alıntıdır...
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst