İsmet İnönü’den eşi Mevhibe Hanıma;
Allah’ın bana ihsanı olan sevgilim,
Neredesin? İnsaf et, şimdiye kadar postaya benim için bir kelime, bir teselli, bir selam bırakmadın mı? Ben sürekli feryat ediyorum. Hep seni arıyorum. Benim kıymetli, bir tanecik sevgilim… Bir tek kelimeni alsam, “sıhhatteyim, rahattayım” dediğini okusam, en büyük saadetime nail olacağım.
Uzat dudaklarını ruhum…. Yanaklarını uzat…. Benim nurum ve saadetim olan o imsek yuvalarından rulumun bütün hasret ve özlemiyle öpeyim. Aklımda, hayallerimde yalnız sen varsın. Bütün varlığımı sen dolduruyorsun, meleğim. Uçsana… Cenabıhak seni daima başımın ucunda bulunasın diye yarattı. Neden uçup başımın üstüne konmuyorsun?
Mevhibe Hanım’dan İsmet İnönü’ye;
Bu mektubun yerine ah ne olur, ben gitmiş olsaydım. Emin ol, ürmüş olsaydınız, katiyen, zerre kadar kalbime korku, tereddüt gelmiyor. Bilakis koşa koşa uçarak gitmek, size kavuşmak istiyorum. Sizi daima memnun ve mesut görmek istiyorum. Gece gündüz Cenabıhak’tan gözyaşlarımla afiyetini ve muzafferiyetini temenni ediyorum.
********
Adnan Menderes’in eşine yazdığı mektup;
Hayatım,
Dün o kadar bekledim, mektupların gelmedi. Hüznüm bir kat daha arttı. Bugün alırım inşallah…. O dayanılmaz hasretini bir derece hafifleten, ayrıca heyecan veren, sevgini getiren, nefes alma imkanı veren mektupların…. Uykumda da, uyanıkken de hep onlar beni meşgul etti, en büyük acılara onlar sayesinde katlanabildim. Binlerce teşekkür ve minnet… Görülmemiş bir sevgi ve iştiyakla güzel yüzünü öptüm.
Berrin Menderes’in yazdığı mektup:
Asıl ben sana minnettarım ve müteşekkirim… Beni habersiz bırakmıyorsun. Bugün beş mektubunu birden alınca bayram çocuklarına döndüm. Kaç günlük yakıcı intizardan sonra bu mektupları almak en büyük memnuniyet oldu. Gözümden boşalan yaşlarla ıslattım onları. Senin söylediğin gibi, günlerce susuz kalan, çatlayan toprak nasıl suya kanamazsa, bende onlara kanamıyorum işte… Kaçar defa okuyorum bilsen… Benim de hayalimde yalnız ilk günlerimiz canlanıyor.
“Bazen yanımda nefes alışını duyar gibi oluyorum” diyorsun. Şu birkaç kelimen beni ta içimden sarıyor, heyecanlandırıyor. Ya ben seni nasıl büyük bir iştiyak, hasretle özlüyorum, bunu bir ben, bir de Allah bilir.
Allah’ın bana ihsanı olan sevgilim,
Neredesin? İnsaf et, şimdiye kadar postaya benim için bir kelime, bir teselli, bir selam bırakmadın mı? Ben sürekli feryat ediyorum. Hep seni arıyorum. Benim kıymetli, bir tanecik sevgilim… Bir tek kelimeni alsam, “sıhhatteyim, rahattayım” dediğini okusam, en büyük saadetime nail olacağım.
Uzat dudaklarını ruhum…. Yanaklarını uzat…. Benim nurum ve saadetim olan o imsek yuvalarından rulumun bütün hasret ve özlemiyle öpeyim. Aklımda, hayallerimde yalnız sen varsın. Bütün varlığımı sen dolduruyorsun, meleğim. Uçsana… Cenabıhak seni daima başımın ucunda bulunasın diye yarattı. Neden uçup başımın üstüne konmuyorsun?
Mevhibe Hanım’dan İsmet İnönü’ye;
Bu mektubun yerine ah ne olur, ben gitmiş olsaydım. Emin ol, ürmüş olsaydınız, katiyen, zerre kadar kalbime korku, tereddüt gelmiyor. Bilakis koşa koşa uçarak gitmek, size kavuşmak istiyorum. Sizi daima memnun ve mesut görmek istiyorum. Gece gündüz Cenabıhak’tan gözyaşlarımla afiyetini ve muzafferiyetini temenni ediyorum.
********
Adnan Menderes’in eşine yazdığı mektup;
Hayatım,
Dün o kadar bekledim, mektupların gelmedi. Hüznüm bir kat daha arttı. Bugün alırım inşallah…. O dayanılmaz hasretini bir derece hafifleten, ayrıca heyecan veren, sevgini getiren, nefes alma imkanı veren mektupların…. Uykumda da, uyanıkken de hep onlar beni meşgul etti, en büyük acılara onlar sayesinde katlanabildim. Binlerce teşekkür ve minnet… Görülmemiş bir sevgi ve iştiyakla güzel yüzünü öptüm.
Berrin Menderes’in yazdığı mektup:
Asıl ben sana minnettarım ve müteşekkirim… Beni habersiz bırakmıyorsun. Bugün beş mektubunu birden alınca bayram çocuklarına döndüm. Kaç günlük yakıcı intizardan sonra bu mektupları almak en büyük memnuniyet oldu. Gözümden boşalan yaşlarla ıslattım onları. Senin söylediğin gibi, günlerce susuz kalan, çatlayan toprak nasıl suya kanamazsa, bende onlara kanamıyorum işte… Kaçar defa okuyorum bilsen… Benim de hayalimde yalnız ilk günlerimiz canlanıyor.
“Bazen yanımda nefes alışını duyar gibi oluyorum” diyorsun. Şu birkaç kelimen beni ta içimden sarıyor, heyecanlandırıyor. Ya ben seni nasıl büyük bir iştiyak, hasretle özlüyorum, bunu bir ben, bir de Allah bilir.
