bugün yalnızlıgın kapısını bir kere daha yokladım
ve bir kere daha sensizliğe isyan edip
yine ıslak sokaklara vurdum kendimi
üşüyen ellerimi cebime koyup saklamadım
titreyen bedenimi kalın bir battaniye altına sokmadm
pusuda bekleyen yaşlarıma bu gece dur dedim
kader mi keder mi bilmem ama ben hep agladım
bir sokak lambası altında sabaha kadar bekledim
yağan yağmur damlalarıyla sattlerce dertleştim
boş gezen köpeklerle bir dilim ekmeğimi paylaştm
yoldan geçen taksiciye hüzünlü bir merhaba dedim
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım
uğuldayan sessizliğe ses oldum hayat verdim
kaybolmuş aşklara mısralarla iz oldum yol gösterdim
şarkılara söz oldum dalga dalga yayıldım dillerde
kör insanlara ışık oldum sevilmenin anlamını öğrettim
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım
anlaşılması kolay lisan oldum evrene seslendim
bugulu cama yazan parmak oldum mutluluk dagıttım
çocuk oldum yaşanmamışlıklara soru sordum
hüzün girdabı oldum ayrılıkların acısını topladım
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım...
bir yabancının selamı oldum dostluğu başlattım
bir elin sesi oldum yalnızlıgın acısını hafiflettim
soguk güz gecelerine güneş oldum içleri ısıttım
bulutlarda yapmur oldum sevda saçtım etrafa
sagnak sagnak aşk yagdırdım tüm ihtiyacı olanlara
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım...
ve bir kere daha sensizliğe isyan edip
yine ıslak sokaklara vurdum kendimi
üşüyen ellerimi cebime koyup saklamadım
titreyen bedenimi kalın bir battaniye altına sokmadm
pusuda bekleyen yaşlarıma bu gece dur dedim
kader mi keder mi bilmem ama ben hep agladım
bir sokak lambası altında sabaha kadar bekledim
yağan yağmur damlalarıyla sattlerce dertleştim
boş gezen köpeklerle bir dilim ekmeğimi paylaştm
yoldan geçen taksiciye hüzünlü bir merhaba dedim
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım
uğuldayan sessizliğe ses oldum hayat verdim
kaybolmuş aşklara mısralarla iz oldum yol gösterdim
şarkılara söz oldum dalga dalga yayıldım dillerde
kör insanlara ışık oldum sevilmenin anlamını öğrettim
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım
anlaşılması kolay lisan oldum evrene seslendim
bugulu cama yazan parmak oldum mutluluk dagıttım
çocuk oldum yaşanmamışlıklara soru sordum
hüzün girdabı oldum ayrılıkların acısını topladım
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım...
bir yabancının selamı oldum dostluğu başlattım
bir elin sesi oldum yalnızlıgın acısını hafiflettim
soguk güz gecelerine güneş oldum içleri ısıttım
bulutlarda yapmur oldum sevda saçtım etrafa
sagnak sagnak aşk yagdırdım tüm ihtiyacı olanlara
kader mi keder mi bilmem ama ben hep ağladım...