işte çıktın yola... sakın arkana bakma!
bakarsan yalnızlığımı göreceksin, terkedilmişliğime üzüleceksin...
ben kıyamam sana.
hiçbir veda bu kadar koymadı bana.hiç bu kadar terkedilmiş, hiç bu kadar yalnız, hiç bu kadar kimsesiz hissetmedim kendimi!
bu sessiz veda yaramadı bana. gidişin çok normalmiş gibi davrandık birbirimize,
üzmemek için sözde! gidişin başlı başına bir keder zaten benim için.
sen giderken tuttuğum gözyaşlarım hiç durmamacasına akıyor şimdi.
sessiz vedan işe yaramadı yani!!!
beni bu kötü dünyada kimsesiz bırakmanın normal birşey olduğuna inandıramamışsın!!!
zaten yıllardır bir yanım sana aç gezdim ben! şimdi daha da uzaklaşıyorsun benden! her geçen dakika aramıza mesafe koyuyor...
gidiyorsun işte. evet resmen gidiyorsun. son ana kadar bir umut beslemişim meğer içimde, şimdi anladım.
yarın sabah güneşi başka bir şehirde karşılayacaksın... bundan sonraki diğer sabahları da...ben de anlamsızca doğan güneşlerle uyanacağım sabahlara...
yeni hayatın hayırlı olsun sessiz vedam...
umdukların bir bir karşına çıksın en güvendiğim dağım...
Yaradanım senin yanında olsun...
alıntıdır.
