SERVİKAL (RAHİM AĞZI) YETMEZLİK
Genellikle ağrı ve kanama olmaksızın ani ortaya çıkan servikal kanalda (rahim ağzında) genişleme ve gebelik materyalinin vajene atılmasıyla devam eden, tekrarlayan gebelik kayıplarına neden olan bir problemdir.
Kesin sebebi bilinmemektedir.Servikal travmaya yol açabilecek doğumlar, laserasyonlar, geçirilmiş cerrahi girişimler (konizasyon, servikal dilatasyon..), serviksinde iştirak ettiği uterin anomaliler ve intrauterin hayatta dietilstilbestrole maruz kalma gibi nedenler servikal yetmezliğin gelişiminde suçlanmaktadır.
Yatak istirahati, intravajinal pesserler, bazı farmakolojik ajanlar ve servikal elektrokoterizasyon gibi girişimler geçmişte düşük başarı oranlarına rağmen kullanılmış alternatifler olsa da günümüzde tedavide tercih edilen yöntem cerrahidir. Serklaj (McDonald yada Shirodkar gibi yöntemler vardır.) adı verilen bir işlem ile internal os hizasına konulan bant şeklindeki çevre sütürü vasıtasıyla serviksin güçlendirilir ve açılma önlenir. Serklaj genelde gebeliğin 13-14. haftalarında yapılır.
Aşağıdaki durumların varlığında serklaj yapılamaz.
Aktif vajinal kanama olması
Fetal zarların yırtılmış olması, koryoamnionit şüphesi ya da varlığı
Uterus kasılmalarının varlığı
4 cm. nin üzerinde açıklığın olması
Polihidramnios ve fetal anomali varlığı
Serklajın bir kaç değişik türü olmakla birlikte en sık kullanılan teknik McDonald usülü serklaj olarak adlandırılır. Genel anestezi altında konulur. Doğum eylemi başlayan, enfeksiyon bulguları olan ya da fetal zarları rüptüre olan hastalarda serklaj çıkarılmalıdır. Eğer vajinal doğum planlanıyorsa dikiş 37. gebelik haftasında alınır.
Genellikle ağrı ve kanama olmaksızın ani ortaya çıkan servikal kanalda (rahim ağzında) genişleme ve gebelik materyalinin vajene atılmasıyla devam eden, tekrarlayan gebelik kayıplarına neden olan bir problemdir.
Kesin sebebi bilinmemektedir.Servikal travmaya yol açabilecek doğumlar, laserasyonlar, geçirilmiş cerrahi girişimler (konizasyon, servikal dilatasyon..), serviksinde iştirak ettiği uterin anomaliler ve intrauterin hayatta dietilstilbestrole maruz kalma gibi nedenler servikal yetmezliğin gelişiminde suçlanmaktadır.
Yatak istirahati, intravajinal pesserler, bazı farmakolojik ajanlar ve servikal elektrokoterizasyon gibi girişimler geçmişte düşük başarı oranlarına rağmen kullanılmış alternatifler olsa da günümüzde tedavide tercih edilen yöntem cerrahidir. Serklaj (McDonald yada Shirodkar gibi yöntemler vardır.) adı verilen bir işlem ile internal os hizasına konulan bant şeklindeki çevre sütürü vasıtasıyla serviksin güçlendirilir ve açılma önlenir. Serklaj genelde gebeliğin 13-14. haftalarında yapılır.
Aşağıdaki durumların varlığında serklaj yapılamaz.
Aktif vajinal kanama olması
Fetal zarların yırtılmış olması, koryoamnionit şüphesi ya da varlığı
Uterus kasılmalarının varlığı
4 cm. nin üzerinde açıklığın olması
Polihidramnios ve fetal anomali varlığı
Serklajın bir kaç değişik türü olmakla birlikte en sık kullanılan teknik McDonald usülü serklaj olarak adlandırılır. Genel anestezi altında konulur. Doğum eylemi başlayan, enfeksiyon bulguları olan ya da fetal zarları rüptüre olan hastalarda serklaj çıkarılmalıdır. Eğer vajinal doğum planlanıyorsa dikiş 37. gebelik haftasında alınır.