[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]"...ver şu destiden bir su içîm"
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Her yörenin kendine ait bir konuşması vardır. Güzel ülkemiz her yönden zengin olduğu gibi yöresel ağızlarıyla da zengindir. Anadolu'nun bir çok yerinde Eski Anadolu Ağzı ile konuşulur. Bu ağzın ortaya çıkmasında etkili olan ise Türkçe konuşan Türklerin Müslüman olduktan sonra yazı dili ile konuşma dili arasındaki farktan doğmuştur* . Mesela "Testi" diye yazılır "Desti" diye söylenir.
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Bir Şereflikoçhisarlı olarak doğduğum ve gençliğimin büyük bölümünü geçirdiğim şehrimin konuşmasını benimsememde kaçınılmazdı. “Gossarca” (Koçhisarca) konuşmak kendi yaşam alanımızda sırıtmıyor fakat ne zaman Şereflikoçhisar dışına çıksak konuşmamız yadırganabiliyor. Bununla ilgili bir hikaye anlatılır;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Yaşlı bir teyze Şereflikoçhisar’dan Ankara’ya muayene olmaya gider. Doktor teyzeye sorar;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Nerenden şikayetçisin teyze?”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“ Yaarnım (Sırt) arıy (ağrıyor) kuzum”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Teyze yağırnın neresi?”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Börümün ( Böbreklerin üzeri) üstü işte!”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Şereflikoçhisar’da gezerken bir çocuğun arkadaşına heyecanla yaptığı aksiyonu anlattığına şahit olabilirsiniz;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Bahtım (Baktım) o’lan (çocuk) baa (bana) dik dik bahıy (bakıyor). Aldım daşı (taşı) bir yıldırdım (fırlattım) alnının şahından (ortasından) vurdum. Gözleri cıncık (cam) gibi açıldı. Sona (sonra) baa didiki (dedi ki); nörüyn (napıyon) olum sen bah (bak) gafam (kafam) ganadı .
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Bu çocuklar okuyup üniversitelere gidince böyle konuşmayacaklar. Şivelerini değiştirip İstanbul Türkçesi ile konuşmaya başlayacaklar. Ne zaman sinirlenseler veya sevinseler duygularını yine kendi şiveleri iler ifade edecekler ister istemez. Çünkü çocukluklarını geçirdikleri bu şive ruhlarına işlemiştir. Hatta normalde duygularını ifade edemeyen Koçhisarlılar Gossarca pek bir güzel istediklerini anlatabiliyorlar.
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Her nerede olursa olsun, yaş kaç olursa olsun insan kendi şivesi ile konuşmaktan haz alıyor.
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Gossarca diğer kelimeler;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Kömbe-Yufka olmayan kalın ekmek Camuz-manda
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Firek-domates Bibi-hala
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Hereni-büyük tencere Çıtlık-bir çeşit yenilir ot türü
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Yapıh-Şaçın dolaşması
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Her yörenin kendine ait bir konuşması vardır. Güzel ülkemiz her yönden zengin olduğu gibi yöresel ağızlarıyla da zengindir. Anadolu'nun bir çok yerinde Eski Anadolu Ağzı ile konuşulur. Bu ağzın ortaya çıkmasında etkili olan ise Türkçe konuşan Türklerin Müslüman olduktan sonra yazı dili ile konuşma dili arasındaki farktan doğmuştur* . Mesela "Testi" diye yazılır "Desti" diye söylenir.
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Bir Şereflikoçhisarlı olarak doğduğum ve gençliğimin büyük bölümünü geçirdiğim şehrimin konuşmasını benimsememde kaçınılmazdı. “Gossarca” (Koçhisarca) konuşmak kendi yaşam alanımızda sırıtmıyor fakat ne zaman Şereflikoçhisar dışına çıksak konuşmamız yadırganabiliyor. Bununla ilgili bir hikaye anlatılır;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Yaşlı bir teyze Şereflikoçhisar’dan Ankara’ya muayene olmaya gider. Doktor teyzeye sorar;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Nerenden şikayetçisin teyze?”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“ Yaarnım (Sırt) arıy (ağrıyor) kuzum”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Teyze yağırnın neresi?”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Börümün ( Böbreklerin üzeri) üstü işte!”
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Şereflikoçhisar’da gezerken bir çocuğun arkadaşına heyecanla yaptığı aksiyonu anlattığına şahit olabilirsiniz;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]“Bahtım (Baktım) o’lan (çocuk) baa (bana) dik dik bahıy (bakıyor). Aldım daşı (taşı) bir yıldırdım (fırlattım) alnının şahından (ortasından) vurdum. Gözleri cıncık (cam) gibi açıldı. Sona (sonra) baa didiki (dedi ki); nörüyn (napıyon) olum sen bah (bak) gafam (kafam) ganadı .
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Bu çocuklar okuyup üniversitelere gidince böyle konuşmayacaklar. Şivelerini değiştirip İstanbul Türkçesi ile konuşmaya başlayacaklar. Ne zaman sinirlenseler veya sevinseler duygularını yine kendi şiveleri iler ifade edecekler ister istemez. Çünkü çocukluklarını geçirdikleri bu şive ruhlarına işlemiştir. Hatta normalde duygularını ifade edemeyen Koçhisarlılar Gossarca pek bir güzel istediklerini anlatabiliyorlar.
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Her nerede olursa olsun, yaş kaç olursa olsun insan kendi şivesi ile konuşmaktan haz alıyor.
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Gossarca diğer kelimeler;
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Kömbe-Yufka olmayan kalın ekmek Camuz-manda
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Firek-domates Bibi-hala
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Hereni-büyük tencere Çıtlık-bir çeşit yenilir ot türü
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Yapıh-Şaçın dolaşması
)