rüzgar gülü
Daimi Üye
Kızımın oruç dersi
İlkokul dördüncü sınıfa giden kızım arkadaşlarının da teşvikiyle oruca başladı. Maalesef bugün, gece sahura kalkmadan oruç tuttu. Sahursuz olduğu için yemesini ve oruç tutmamasını söylediğim halde beni dinlemedi.
Ben de kendisine ödül olarak istediği yerde iftar ettireceğimi söyledim. AVM'de iftar etmek istedi. Annesiyle beraber isteğini yaptık. İftara yarım saat kala başı dönmeye başladı, neredeyse bozacaktı. Kızıma "Şimdi ne dua edersen Allah kabul eder." dedim. O da "Allah'ım yeryüzüne kıtlık verme!" diye dua etti. Oruç kızıma bütün insanları düşünmeyi ve elindeki imkânları düzgün kullanmayı öğretti. İyi ki varsın Ramazan. Abdurrahman Arkış Kayseri
Farklı Ramazan
Geçen yıl Ramazan ayı başında eşime çok farklı bir Ramazan geçirmek istediğimi söyledim. "Hangi anlamda?" dedi. "Her anlamda!" diye cevapladım. İlk gün mükellef bir sofra hazırladım ama eşimin başı felaket ağrıdığı için yemek yiyemedi, yalnız iftar yaptım. O gece kalkmaya alışamadığımdan olacak sahura kalkamadık, aç bir şekilde oruç tuttuk. İftara da bir gün önceki hazırlığım var diye bir şey yapmadım ama dolaba koymayı unuttuğum için yemekler bozulmuştu. Kahvaltılıklarla iftar yaptık. Yemek sonunda eşim "Farklılıktan neyi kastettiğini anladım hayatım." deyince çok utandım. Bu Ramazan başında eşim "Sakın farklı Ramazan isteme!" diye uyarmayı unutmadı. Ayşe Karaman SAKARYA
Düşman bize gelmez, dost da kusura kalmaz
Bir Ramazan akşamı, dünden artan yemekleri iftar sofrasına yerleştirip oruç duası yaparken zil çaldı. O da ne; elinde çiçekle dost bir aile kapıda. Anladık ki hanımlar davet tarihini karıştırmışlar. Sofraya takviye kahvaltılık yetiştirirken ve de onlar doysun diye bizim çaktırmadan aynı kaşığı getirip götürmemizle durumu zor da olsa kurtardık ama biraz sonra yetişmemiz gereken seminer programını nasıl anlatacaktık? Baktık sustukça durum izahtan çıkmaza doğru gidiyor; 'Düşman bize gelmez, dost da kusura kalmaz' kabilinden başladık yanlış anlaşılmışlığı izah etmeye. Sağ olsunlar 'Siz gidin, biz sofrayı kaldırır, çayımızı kendimiz yapar, hem de çocuğunuza bakarız.' dediler. Güzel kardeşliği ve samimi dostluğu simgeleyen bir hatıra yaşanmış oldu. Yılmaz Kuzucu Almanya
Zaman ayarlı köfteler
Arkadaşlarımı iftara davet etmiştim. Menüm çorba, köfte ve pilavdı. Köfteyi tepsiye koyup fırına sürdüm ve pilav yapmaya başlayacaktım; bir de baktım pirinç yok.
Hemen marketten pirinç almak için çıktım. Anahtarlar içeride kalmıştı. Misafirler geldi, ezan okundu, marketten aldığımız suyla kaldırımda oruç açtık. Tam bu sırada elektrikler kesildi. Bu arada arkadaş anahtarı getirdi ve hemen içeri girip fırına baktık. Arkadaşlar tepsiyi görünce "Zaman ayarlı köfte olmuş bunlar." dediler. KEMAL KINA
Çakmak ateşinde yumurta
Yıl 1976. Yer Isparta. Mekan piyade alayı 6. bölük yazıcı odası. Depo çavuşu Mersinli Haluk Bulca, posta İstanbullu Ekrem Okusun ve acemi er İstanbullu Yılmaz Kekeç'le birlikte iftar için yumurta pişireceğiz. Piknik tüpünün üzerine tenceremizi koyduk ve yumurtalarımızı kırdık. Ama tüp bitti ve kalakaldık. Yemekhane çok uzakta. Tabii hemen pratik zeka devreye giriyor ve çakmaklar fora edilerek birimiz tencereyi tutuyoruz diğerlerimiz çakmaklarla yumurtayı pişiriyoruz. Yıllar sonra bu hatırayı, tuttuğum günlükten hatırladım. HİKMET TINAZTEPE İZMİR
Ramazan'ın son ikramları
2 yıl önce Ramazan'ın son günü arkadaşımla Şehzade Camii'nde iftar etmeye niyetlendik. Caminin içindeki küçük bölmeye mütevazı soframızı kurduk. Bir adam geldi ve, "Buyrun sizi Şehzade Mehmet Efendi Sofrası'na davet ediyoruz." dedi. Biz teşekkür ettik ama adam biraz sonra pide ve sütlaç getirdi. Biz mahcup bir eda ile gelenleri kabul ediyoruz lakin bir yanlış anlaşılma var farkındayız. Sonra bir yaşlı teyzeyi gönderdiler. Teyzenin elinde bir zarf, "Burda 2 fakir bayan varmış. Bu yardımı ona yapacaktık." Bizim renkler attı tabii. "Yok burda öyle birileri teyze." dedik. Teyze zaten ihtiyaç sahibi olmadığımızı hemen anladı
SULTAN UZGUR
Evdeki anlaşmazlık
2005 yılı Ramazan ayı. Eşim ve ben öğretmeniz. Perşembe günü öğrencileri iftara çağıralım diye konuştuk. O gün erkek öğrencilerden oluşan 12 kişilik bir ekiple birlikte iftar için evin yolunu tuttum. Ben öğrencilerden önce eve çıktım.
Dairenin kapısına geldiğimde bir de ne göreyim; evin önü ayakkabı yığılı. Aynı gün eşim de kız öğrencilerle iftar programı hazırlığı yapmış. "Perşembe öğrencilerle iftar yapalım" diye eşimle konuştuğumuzda o, kendi öğrencileri ile iftar yapacağını, ben de kendi öğrencilerimle iftar yapacağımı düşünmüşüz. İki farklı odaya, iki ayrı sofra ne zaman ve nasıl kuruldu hiç hatırlamıyorum. Yemekler yendi, herkes doydu ve bir miktar yemek bile kaldı. Bizim için unutulmaz bir iftar oldu. MURAT ÖZDEN
Elde büyük tencere, makarna yapmaya gittik
1983 yılının Ramazan ayında Bursa'da o yıl yeni kurulan Osmangazi yurdunda kalıyoruz. İlk sahura kalkmak içip planlar yapılırken bir anda mutfaktaki tüpün bittiği fark edildi. Müdür Yardımcısı Hasan Bey'le görüşme sonunda apar topar aşçı yardımcısı Musa ile birlikte yaklaşık 1-1,5 km ötede bulunan talebe arkadaşların kaldığı eve gitme kararı alındı. Musa'nın elinde büyük bir tencere, benim bir elimde beş kiloluk makarna ve yağ şişesi, o saatte araba bulamadığımız için yürüye yürüye arkadaşların evine gittik. Evin ahalisi başta Cahit Bey olmak üzere bizi görünce şoke oldular. Durumu anlattık ve onların da tüpü kalmadığı için aşçı Musa küçük tüpün üzerinde makarnayı pişirmeye başladı. Gecenin geç saatinde, pişmiş makarna ile koştura koştura döndük. Makarnayı afiyetle yedik. M. Murat İğrek istanbul
Amr bin As (ra)
İşyerinde hem çalışıyor hem de patronumla beraber sahabelerle ilgili sohbet yapıyorduk. Sahabelerden Amr bin As (ra) üzerinde çok durduk, yaklaşık bir saatten fazla konuştuk, daha sonra patronum "Gel seninle Karaköy'e gidip tatlı alalım." dedi. Biz de Şişli'deki dükkânı kapatıp o sıcakta oruçlu olarak o yolu yürüdük. Karaköy'de bir camide öğlen namazını eda ettik. Cami içinde bir türbe vardı ve patronum bana türbenin kime ait olduğunu gösteren isim tabelasını gösterdi. Tabelada 'AMR BİN AS (ra)' yazıyordu. Anında gözyaşlarına boğuldum. Şu satırları yazarken gözyaşlarıma yine hakim olamıyorum. Mehmet Peker İstanbul
ALINTI
İlkokul dördüncü sınıfa giden kızım arkadaşlarının da teşvikiyle oruca başladı. Maalesef bugün, gece sahura kalkmadan oruç tuttu. Sahursuz olduğu için yemesini ve oruç tutmamasını söylediğim halde beni dinlemedi.
Ben de kendisine ödül olarak istediği yerde iftar ettireceğimi söyledim. AVM'de iftar etmek istedi. Annesiyle beraber isteğini yaptık. İftara yarım saat kala başı dönmeye başladı, neredeyse bozacaktı. Kızıma "Şimdi ne dua edersen Allah kabul eder." dedim. O da "Allah'ım yeryüzüne kıtlık verme!" diye dua etti. Oruç kızıma bütün insanları düşünmeyi ve elindeki imkânları düzgün kullanmayı öğretti. İyi ki varsın Ramazan. Abdurrahman Arkış Kayseri
Farklı Ramazan
Geçen yıl Ramazan ayı başında eşime çok farklı bir Ramazan geçirmek istediğimi söyledim. "Hangi anlamda?" dedi. "Her anlamda!" diye cevapladım. İlk gün mükellef bir sofra hazırladım ama eşimin başı felaket ağrıdığı için yemek yiyemedi, yalnız iftar yaptım. O gece kalkmaya alışamadığımdan olacak sahura kalkamadık, aç bir şekilde oruç tuttuk. İftara da bir gün önceki hazırlığım var diye bir şey yapmadım ama dolaba koymayı unuttuğum için yemekler bozulmuştu. Kahvaltılıklarla iftar yaptık. Yemek sonunda eşim "Farklılıktan neyi kastettiğini anladım hayatım." deyince çok utandım. Bu Ramazan başında eşim "Sakın farklı Ramazan isteme!" diye uyarmayı unutmadı. Ayşe Karaman SAKARYA
Düşman bize gelmez, dost da kusura kalmaz
Bir Ramazan akşamı, dünden artan yemekleri iftar sofrasına yerleştirip oruç duası yaparken zil çaldı. O da ne; elinde çiçekle dost bir aile kapıda. Anladık ki hanımlar davet tarihini karıştırmışlar. Sofraya takviye kahvaltılık yetiştirirken ve de onlar doysun diye bizim çaktırmadan aynı kaşığı getirip götürmemizle durumu zor da olsa kurtardık ama biraz sonra yetişmemiz gereken seminer programını nasıl anlatacaktık? Baktık sustukça durum izahtan çıkmaza doğru gidiyor; 'Düşman bize gelmez, dost da kusura kalmaz' kabilinden başladık yanlış anlaşılmışlığı izah etmeye. Sağ olsunlar 'Siz gidin, biz sofrayı kaldırır, çayımızı kendimiz yapar, hem de çocuğunuza bakarız.' dediler. Güzel kardeşliği ve samimi dostluğu simgeleyen bir hatıra yaşanmış oldu. Yılmaz Kuzucu Almanya
Zaman ayarlı köfteler
Arkadaşlarımı iftara davet etmiştim. Menüm çorba, köfte ve pilavdı. Köfteyi tepsiye koyup fırına sürdüm ve pilav yapmaya başlayacaktım; bir de baktım pirinç yok.
Hemen marketten pirinç almak için çıktım. Anahtarlar içeride kalmıştı. Misafirler geldi, ezan okundu, marketten aldığımız suyla kaldırımda oruç açtık. Tam bu sırada elektrikler kesildi. Bu arada arkadaş anahtarı getirdi ve hemen içeri girip fırına baktık. Arkadaşlar tepsiyi görünce "Zaman ayarlı köfte olmuş bunlar." dediler. KEMAL KINA
Çakmak ateşinde yumurta
Yıl 1976. Yer Isparta. Mekan piyade alayı 6. bölük yazıcı odası. Depo çavuşu Mersinli Haluk Bulca, posta İstanbullu Ekrem Okusun ve acemi er İstanbullu Yılmaz Kekeç'le birlikte iftar için yumurta pişireceğiz. Piknik tüpünün üzerine tenceremizi koyduk ve yumurtalarımızı kırdık. Ama tüp bitti ve kalakaldık. Yemekhane çok uzakta. Tabii hemen pratik zeka devreye giriyor ve çakmaklar fora edilerek birimiz tencereyi tutuyoruz diğerlerimiz çakmaklarla yumurtayı pişiriyoruz. Yıllar sonra bu hatırayı, tuttuğum günlükten hatırladım. HİKMET TINAZTEPE İZMİR
Ramazan'ın son ikramları
2 yıl önce Ramazan'ın son günü arkadaşımla Şehzade Camii'nde iftar etmeye niyetlendik. Caminin içindeki küçük bölmeye mütevazı soframızı kurduk. Bir adam geldi ve, "Buyrun sizi Şehzade Mehmet Efendi Sofrası'na davet ediyoruz." dedi. Biz teşekkür ettik ama adam biraz sonra pide ve sütlaç getirdi. Biz mahcup bir eda ile gelenleri kabul ediyoruz lakin bir yanlış anlaşılma var farkındayız. Sonra bir yaşlı teyzeyi gönderdiler. Teyzenin elinde bir zarf, "Burda 2 fakir bayan varmış. Bu yardımı ona yapacaktık." Bizim renkler attı tabii. "Yok burda öyle birileri teyze." dedik. Teyze zaten ihtiyaç sahibi olmadığımızı hemen anladı
SULTAN UZGUREvdeki anlaşmazlık
2005 yılı Ramazan ayı. Eşim ve ben öğretmeniz. Perşembe günü öğrencileri iftara çağıralım diye konuştuk. O gün erkek öğrencilerden oluşan 12 kişilik bir ekiple birlikte iftar için evin yolunu tuttum. Ben öğrencilerden önce eve çıktım.
Dairenin kapısına geldiğimde bir de ne göreyim; evin önü ayakkabı yığılı. Aynı gün eşim de kız öğrencilerle iftar programı hazırlığı yapmış. "Perşembe öğrencilerle iftar yapalım" diye eşimle konuştuğumuzda o, kendi öğrencileri ile iftar yapacağını, ben de kendi öğrencilerimle iftar yapacağımı düşünmüşüz. İki farklı odaya, iki ayrı sofra ne zaman ve nasıl kuruldu hiç hatırlamıyorum. Yemekler yendi, herkes doydu ve bir miktar yemek bile kaldı. Bizim için unutulmaz bir iftar oldu. MURAT ÖZDEN
Elde büyük tencere, makarna yapmaya gittik
1983 yılının Ramazan ayında Bursa'da o yıl yeni kurulan Osmangazi yurdunda kalıyoruz. İlk sahura kalkmak içip planlar yapılırken bir anda mutfaktaki tüpün bittiği fark edildi. Müdür Yardımcısı Hasan Bey'le görüşme sonunda apar topar aşçı yardımcısı Musa ile birlikte yaklaşık 1-1,5 km ötede bulunan talebe arkadaşların kaldığı eve gitme kararı alındı. Musa'nın elinde büyük bir tencere, benim bir elimde beş kiloluk makarna ve yağ şişesi, o saatte araba bulamadığımız için yürüye yürüye arkadaşların evine gittik. Evin ahalisi başta Cahit Bey olmak üzere bizi görünce şoke oldular. Durumu anlattık ve onların da tüpü kalmadığı için aşçı Musa küçük tüpün üzerinde makarnayı pişirmeye başladı. Gecenin geç saatinde, pişmiş makarna ile koştura koştura döndük. Makarnayı afiyetle yedik. M. Murat İğrek istanbul
Amr bin As (ra)
İşyerinde hem çalışıyor hem de patronumla beraber sahabelerle ilgili sohbet yapıyorduk. Sahabelerden Amr bin As (ra) üzerinde çok durduk, yaklaşık bir saatten fazla konuştuk, daha sonra patronum "Gel seninle Karaköy'e gidip tatlı alalım." dedi. Biz de Şişli'deki dükkânı kapatıp o sıcakta oruçlu olarak o yolu yürüdük. Karaköy'de bir camide öğlen namazını eda ettik. Cami içinde bir türbe vardı ve patronum bana türbenin kime ait olduğunu gösteren isim tabelasını gösterdi. Tabelada 'AMR BİN AS (ra)' yazıyordu. Anında gözyaşlarına boğuldum. Şu satırları yazarken gözyaşlarıma yine hakim olamıyorum. Mehmet Peker İstanbul
ALINTI
