Niye ben Diyenlere...

Gülümse

Daimi Üye
Katılım
28 Şubat 2009
Mesajlar
3.793
Tepki
7.105
Puan
113
Konum
istanbul
Brenda yamac tirmanisi yapmak isteyen genc bir kadindi. Bir gun cesaretini toplayıp grup tirmanisina katildi. Tirmanacaklari yere vardiklarinda, neredeyse duvar gibi dik ve kayalik bir yamac cikti karsilarina.
Brenda korkmasina ragmen cok azimliydi, emniyet kemerini takti, ipi yakaladi ve kayanin dik yuzune tirmanmaya basladi sonra, nefes alabilecegi bir oyuk buldu...
Orada asili dururken, yukarida ipi tutan kimse yanlislikla ipi gevsetiverdi...
Aniden bosalan ip hizla Brendanin gozune carparak gözündeki lensini dusurdu.
Lens cok kucuktu ve bulunmasi neredeyse imkansizdi... Brenda artik bulanik goruyordu...
Umitsizlik icinde Brenda, lensini bulabilmek isin Allaha yalvardi sadece...
Ve icten ice dusunup dua etmeye basladi..."
Allahım! Sen bu anda buradaki tum daglari gorursun.. Bu daglar uzerinde her tasi ve yapragi bildigin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun... Bulmama yardim et"
Patikalardan yuruyerek asagi indiler..Asagi indiklerinde tirmanmak uzere oraya gelen yeni bir grup gorduler...
iclerinden biri " Aranizda lens kaybeden var mi? " diye bagirdi ...
Brenda'nin lensini bir karinca tasiyormus ve hareket ettikce parlayan lens kizlarin dikkatini cekmisti..
Eve donduklerinde Brenda lensini nasil buldugunu babasina anlatir ve
karikaturcu olan babasi da agziyla lensi tasiyan karinca resmi cizerek, karincanin uzerindeki baloncuga sunlari yazar...
" Allah'im bu nesneyi neden tasidigimi bilmiyorum.... Bunu yiyemem ve neredeyse tasiyamayacagim kadar agir... Ama istegin sadece bunu tasimamsa, senin icin tasiyacagim "
" BU YUKU NIYE TASIYORUM " diyenlere
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst