Hic elini basina koydunmu? gözlerin kapali ve bitkin halde, icinden sessizce derin nefes cektinmi? belki söylenecek cok sözler vardir. analtinca icini dökmek,bi duvara yansitmak olmaz. karsinda biri dursa, birilerden ziyade, ciddi dinlese seni. arada bir konussa, ama cogunlukla dinlese, bikarmi senden? bazen anlatmak istemiyorum icimdekileri. belki istiyorumda, dudaklarim arasinda o dinlenilecek kelimeler cikmak istemiyordur.
Gözlerim nemli bu günlerde. kollarimi simsiki tutuyorum o gezdigim yollarda. simsiki sariyorum kendimi, o karsi gelinmez rüzgara. saclarim darmadigin olsa bile farketmiyor o ellerim onu yüzümden cekmek icin. biriken hatiralari, yasanmis aci seyler sanki o gülümseten anilari silmis, yok etmis gibi aklimda, cikiyor karsima. neden unutulmuyo bu acilar? neden hala, zamanla, süs gibi canlaniyor gözümde? gülünce en güzelbedel,olan, biseyi, gamzeyi farketmektir. ama gel görki, bu akan yaslarin her damlanin bedeli cok agirdir. keske sevincten olsa, vardir elbet. ama cogunlukla, yikar kendini. yikar icini
Sendemi mevsimlik yasamdasin? seninde hayatin ozaman sicak yaz gibi, icini kipir kipir eder, gülümsetir canini. soguk kis gelincede, sogukluga dayanmaz, sicak yerler ararsin. sende bazen o firtinali saatlerde uzak durmaya calisirsin. belki sende o hafif ilk bahar yagmurunda, bilerek islanirsin. tipki duygular gibi sevgiler, nefretle, kiskanclik, sabirla, fedakarligi, dostlugu, aciyi, özlemlerini tazelersin. tipki mevsimlik hayat gibi, sende yasiyorsun herseyi.