Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Merhaba Sevgili Çocukluğum;
Nasılsın ? Seni Çok Özledim.. Kurduğumuz hayalleri hatırlıyormusun ? İşte en az onlar kadar büyük bir özlem bu..Muhtemelen sen bu satırları okurken hayat çoktan sırtıma binmiş olacak..Ve bu mektubumda isyanlarım olacak sana..Neden beni bırakıp gittin ? Hala alışamadım yokluğuna biliyormusun..Hala Gözlerim Kanıyor seni düşündükçe..Keşke.. Keşke diyorum hayat 2 yaşında altıma işediğim zaman ki kadar masum olsa.. ya da ağzım burnum çikolata olduğun da temizleyebilecek biri olsa..En büyük korkum, kırdığım vazo yüzünden annemden kıçıma yiyeceğim tokadın korkusu olsa..Dedem Sağ olsa.. babamı kızdırıp, dedemin koynunda ki kocaman kaleye saklansam..Tahrip gücü yüksek bir dudak bükme silahımı kullanabilsem hala istediğim şeylere sahip olabilmek için.. Bak aklıma Ne geldi.. İkimizin de nefret ettiği bir şey.. zihnini kurcala biraz.. bulamadın mı ?.. akşam ezanından önce eve girme esareti !! hatırladın değil mi ?..Dizlerimiz paramparça olurdu toz kaplı beton kaldırımlar da ama yine de vazgeçmezdik maç yapmaktan yukar ki mahallenin çocuklarıyla.. "hadi eve artık" diye bir ses gelirdi zalim bir gardiyan tonunda, oyunun en tatlı yerinde.. Bir daha sokağa çıkamıyacakmışız gibi burkulurdu bir lokma yüreğim ve nefret ederdim eve girmekten..Oyunları yarıda kesmekten.. Yarıda kesilen oyunları o kadar özledim ki...Bazen de eve gelen misafirden beklenmiyecek bir kurnazlıkta yararlanıp akşamın karanlığın da izin kopartırdık dışarı çıkabilmek için..Israra dayanamazdı annem.. başından savar bir tavırla "haydi git oyna, ama fazla uzaklaşma" biletini verirdi elimize.. merdivenleri üçer beşer inerdim.. sokak kapısından fırladığım gibi ver elini saklambaç.. yakartop.. mahalle maçı..yenilip rezil olmamak uğruna daha da büyürdü dizlerim de yaralar..Üstüm başım toz toprak içinde yaralı böcek gibi giderdim eve..hesabı daha sonra sorulacak bakışlar atılırdı, pislik içinde ki gözlerime.. keşke hala bütün pislikler o an da gözlerim dekiler gibi olsa.. o an "misafir var yırttık" diye düşünürdüm.. her kimse gelen misafir, o günümün baş kahramanı olurdu..daha sonra da unutulurdu zaten daha sonra sorulacak hesaplar..böyleydi işte.. monotondu her günüm..ama tarif edilemeyecek kadar mükemmel bir monotonluk..Arada bir görüyorum seni rüyalarım da.. Akan zamanın etkisiyle yüzün sap sarı olmuş.. ve naftalin bastırıyor artık masumluğunun kokusunu..Her şeyinle Çok Güzeldin..Çok Özeldin..
Çocukluğunu özleyenlere..
alıntıdır
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
