Tarih
Kırklareli tarih öncesi konum itibariyle dikkat çeken pek çok antik yerleşim merkezine sahip bir ilimizdir. Buzul çağı sonlarında uzunca bir süre sular altında kaldığı anlaşılan Kırklareli ve civarında insana dair ilk maddi belgeler neolitik dönem özelliklerini vermektedir. Daha sonra bilinen ilk yerleşik kabilelerden ismini alan Trakya Kırklareli de dahil olmak üzere Roma dönemi ortalarına kadar kısmen veya tamamen bağımsızlıklarını küçük birer krallık veya prenslik olarak devam ettirebilmişlerdir.
Bir geçiş bölgesi olması münasebetiyle Roma ve Bizans dönemlerinde pek çok istilalara uğrayan Kırklareli ilk defa 1. Murat zamanında 1363 yılında Osmanlıların eline geçmiştir. Bu tarihten itibaren uzunca bir süre barış süreci yaşayan Kırklareli Balkan Savaşı ve 1.Dünya Savaşı sıralarında Bulgar ve Yunan işgaline maruz kalarak büyük eziyet ve sıkıntılar yaşadıktan sonra 10 Kasım 1922’de nihai özgürlüğüne kavuşmuştur.
Coğrafya
Marmara Bölgesinin Istıranca (Yıldız) Dağları ve Ergene Ovası bölümleri üzerinde yer alan hudut ilimiz kuzeyinde Bulgaristan kuzey doğusunda Karadeniz güney doğusunda İstanbul güneyinde Tekirdağ ve batısında Edirne ile çevrilmiştir. Yüzölçümü 6.550 kilometrekaredir. İlimizin Bulgaristan’a 180 kilometre kara sınırı Karadenize 60 kilometre deniz kıyısı bulunmaktadır.
İlimiz denizden 203 metre yükseklikte kuzey ve doğusu dağlık ve ormanlık diğer bölümü genelde düzlük arazidir. Bölgede genellikle kara iklimi hakimdir. Kışları sert ve yağışlı yazları sıcak ve kurak geçer.
Başlıca akarsuları Ergene Nehri ve Rezve Deresidir. Bitki örtüsü olarak ormanlık ve step özelliği göstermektedir.
Nüfus
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre toplam il nüfusu 328.461’dir. Nüfusun yüzde 58’si şehirlerde yüzde 42’si kırsal kesimde yaşamaktadır. İlimizde yıllık nüfus artış hızı binde 5.94’dür.
Nüfus büyüklüğü bakımından ilçe merkezi 79.002 olan Lüleburgaz başta yer almakta bu ilçemizi 53.221 nüfus ile Merkez 25.559 nüfus ile Babaeski izlemektedir.
Kırklareli’nin nüfus yoğunluğu 50’dir. 1965 yılına kadar Kırklareli yoğunluğu ülke ortalamasının üzerinde olmuştur. Bunun nedeni ilin mübadele ve muhaceret yoluyla Balkan ülkelerinden aldığı göçtür. 1940-1945 yılları arasında II.Dünya Savaşı nedeniyle Kırklareli’nin nüfusu azalmış 1950-1955 arasında ise yeniden yurtdışından gelen göçmen aileler ile nüfus artmaya başlamıştır. 1960’a kadar yüksek olan nüfus yoğunluğu bu yıldan itibaren il dışına göçün başlamasıyla beraber 1965’den sonra azalmaya başlamıştır.
İdari Yapı
Kırklareli fethedildikten sonra uzun yıllar sancak olarak idare edilmiş Sultan Mecit zamanında ilçe haline getirilmiş ve bu durum 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbine kadar devam etmiştir. Rusların tahliyesinden sonra Kırklareli mutasarrıflık olmuştur. İdari bağımlılık olarak önceleri merkezi Manastır olan Rumeli Eyaletine bağlı iken sonra Silistre Eyaletine bağlanmış daha sonra da Edirne Vilayetinin bir Livası haline getirilmiştir.
Kırklareli 1924 yılında il olmuştur. Bugün Kırklareli’nin Babaeski Demirköy Kofçaz Lüleburgaz Pehlivanköy Pınarhisar ve Vize olmak üzere yedi ilçesi 26 belediyesi ve 175 köyü bulunmaktadır.
Gelişmişlik Göstergeleri
Devlet Planlama Teşkilatı'nın 2003 verilerine göre Kırklareli sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralamasında 81 il içerisinde 11. sırada bulunmaktadır. Eğitim sektörü gelişmişlik sıralamasında 7 sağlık sektörü gelişmişlik sıralamasında 15 imalat sanayi gelişmişlik sıralamasında 14. sırada yer almaktadır. İlçeler sıralamasında 872 ilçe içinde Lüleburgaz 35 Merkez 106 Babaeski 147 Pınarhisar 214 Vize 219 Demirköy 259 Pehlivanköy 262 ve Kofçaz 460. sırada yer almıştır.
Kırklareli tarih öncesi konum itibariyle dikkat çeken pek çok antik yerleşim merkezine sahip bir ilimizdir. Buzul çağı sonlarında uzunca bir süre sular altında kaldığı anlaşılan Kırklareli ve civarında insana dair ilk maddi belgeler neolitik dönem özelliklerini vermektedir. Daha sonra bilinen ilk yerleşik kabilelerden ismini alan Trakya Kırklareli de dahil olmak üzere Roma dönemi ortalarına kadar kısmen veya tamamen bağımsızlıklarını küçük birer krallık veya prenslik olarak devam ettirebilmişlerdir.
Bir geçiş bölgesi olması münasebetiyle Roma ve Bizans dönemlerinde pek çok istilalara uğrayan Kırklareli ilk defa 1. Murat zamanında 1363 yılında Osmanlıların eline geçmiştir. Bu tarihten itibaren uzunca bir süre barış süreci yaşayan Kırklareli Balkan Savaşı ve 1.Dünya Savaşı sıralarında Bulgar ve Yunan işgaline maruz kalarak büyük eziyet ve sıkıntılar yaşadıktan sonra 10 Kasım 1922’de nihai özgürlüğüne kavuşmuştur.
Coğrafya
Marmara Bölgesinin Istıranca (Yıldız) Dağları ve Ergene Ovası bölümleri üzerinde yer alan hudut ilimiz kuzeyinde Bulgaristan kuzey doğusunda Karadeniz güney doğusunda İstanbul güneyinde Tekirdağ ve batısında Edirne ile çevrilmiştir. Yüzölçümü 6.550 kilometrekaredir. İlimizin Bulgaristan’a 180 kilometre kara sınırı Karadenize 60 kilometre deniz kıyısı bulunmaktadır.
İlimiz denizden 203 metre yükseklikte kuzey ve doğusu dağlık ve ormanlık diğer bölümü genelde düzlük arazidir. Bölgede genellikle kara iklimi hakimdir. Kışları sert ve yağışlı yazları sıcak ve kurak geçer.
Başlıca akarsuları Ergene Nehri ve Rezve Deresidir. Bitki örtüsü olarak ormanlık ve step özelliği göstermektedir.
Nüfus
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre toplam il nüfusu 328.461’dir. Nüfusun yüzde 58’si şehirlerde yüzde 42’si kırsal kesimde yaşamaktadır. İlimizde yıllık nüfus artış hızı binde 5.94’dür.
Nüfus büyüklüğü bakımından ilçe merkezi 79.002 olan Lüleburgaz başta yer almakta bu ilçemizi 53.221 nüfus ile Merkez 25.559 nüfus ile Babaeski izlemektedir.
Kırklareli’nin nüfus yoğunluğu 50’dir. 1965 yılına kadar Kırklareli yoğunluğu ülke ortalamasının üzerinde olmuştur. Bunun nedeni ilin mübadele ve muhaceret yoluyla Balkan ülkelerinden aldığı göçtür. 1940-1945 yılları arasında II.Dünya Savaşı nedeniyle Kırklareli’nin nüfusu azalmış 1950-1955 arasında ise yeniden yurtdışından gelen göçmen aileler ile nüfus artmaya başlamıştır. 1960’a kadar yüksek olan nüfus yoğunluğu bu yıldan itibaren il dışına göçün başlamasıyla beraber 1965’den sonra azalmaya başlamıştır.
İdari Yapı
Kırklareli fethedildikten sonra uzun yıllar sancak olarak idare edilmiş Sultan Mecit zamanında ilçe haline getirilmiş ve bu durum 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbine kadar devam etmiştir. Rusların tahliyesinden sonra Kırklareli mutasarrıflık olmuştur. İdari bağımlılık olarak önceleri merkezi Manastır olan Rumeli Eyaletine bağlı iken sonra Silistre Eyaletine bağlanmış daha sonra da Edirne Vilayetinin bir Livası haline getirilmiştir.
Kırklareli 1924 yılında il olmuştur. Bugün Kırklareli’nin Babaeski Demirköy Kofçaz Lüleburgaz Pehlivanköy Pınarhisar ve Vize olmak üzere yedi ilçesi 26 belediyesi ve 175 köyü bulunmaktadır.
Gelişmişlik Göstergeleri
Devlet Planlama Teşkilatı'nın 2003 verilerine göre Kırklareli sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralamasında 81 il içerisinde 11. sırada bulunmaktadır. Eğitim sektörü gelişmişlik sıralamasında 7 sağlık sektörü gelişmişlik sıralamasında 15 imalat sanayi gelişmişlik sıralamasında 14. sırada yer almaktadır. İlçeler sıralamasında 872 ilçe içinde Lüleburgaz 35 Merkez 106 Babaeski 147 Pınarhisar 214 Vize 219 Demirköy 259 Pehlivanköy 262 ve Kofçaz 460. sırada yer almıştır.
