Dil bilginin biri, yola çıkmış gemiyle
Gemiciye seslenmiş, içinde kibirle
Hiç nahiv okudun mu?Kaptan şaşkın "hayır" der
"Hayatının yarısı boşa gitti ne haber"
Kaptan üzüldü sustu,içten "ya sabır" dedi
Gönül koydu bu söze, amma cevap vermedi...
Sert bir rüzgar çıkınca, denizde dalga coştu,
Gemi beşik gibiydi,kaptan dilciye koştu.
"Yüzme biliyor musun, o ilim sende var mı?
"O ilim bende yokey evlat, gramer işe yarar mı?"
"İşte ömrünün, tamamı gittibaba,
Biraz sonra gemimiz gömülecek girdaba....
Mahvolmayı bilmeli, nahvi sen koy bir yana,
Yok olmayı bilirsen, sudan korku yok sana...
Deniz suyu ölüyü, baş üstünde taşıyor,
Dirilerin deryadan, kurtulması daha zor.
Nefsini öldürdünse, dünya arzularından,
Taşır seni sırtında, deryanın suyu ayan...
Boş gurura kapılıp, ey halka eşek diyen!
Şimdi buz üstündeki, eşek gibi oldun sen.
En büyük bilgesi ol, istersen günümüzün,
Dünyanın ve zamanın, yokluğunu gör hergün!.."
Nahivcinin öyküsü, ders olsun anlayana,
Yok olmanın nahvini, anlatmış oldum sana!
MESNEVİDEN