ve aslında hepsi birbirinin aynıydı...
ufak şeylerle mutlu olabildiğimizi göremediler.
görünüşte dırdır eden hep biz idik
şeytana uyanlarımız da çıktı elbet
her zaman nazik olmalarına rağmen,anlayamadık onları
ama mutluyuz biz...
içimiz yanınca ağlayabiliyoruz.
erkek dünyasının savaşlarında en çok yıpranan olsakta...
bu görüntülerin nedeni,hiç bir zaman kadınlar olmadı.
bunları biz öğretmedik onlara
biz ağlamak ister miyiz yitik canların ardından...
bir tas yemeğe bile sevinir hale getirenler kimler sizce?
dedim ya,mutluyuz biz.niye mi??
biz bu mucizenin gerçek tanıklarıyız...
toprağa can veren su gibi,dünyaya biz can veriyoruz.
dünya bizimle renkli
aile olmayı seviyoruz...
yan yana anlamlıyız...geride ve ya ileride olmak değil önemli olan.
bağımlı bile olsak,özgür ruhluyuz.
her yaşta öğrenmeye açığız
çünkü biz,kadınız!!!
