Hz Hatice yatağa düştüğünün dördüncü günü daha çok ağırlaştıRuhu dudaklarına kadar gelmiş, uçacağı yerde,ebedi hayat ülkelerine doğru bakıyordu
Dördüncü gün, ikindiye doğru,Hz Muhammet(sa), Hz Hatice'ye bir kere daha eğildiYerine getirilmemiş bir muradı olup olmadığını sorduHz Hatice, buna cevap verecek yerde, kapıya baktıO anda da kapın açıldıKöle Meysere içeriye girdi
Sarsıla sarsıla ağlıyordu MeysereGüçlükle yatağa ilerledi, diz çöktüElinde bir saksı vardıOnu Hz Hatice'ye uzattıKalbini dökmeye başladı:
''Ey sahibem! Ey ilk inanan! Ey en temiz,ulu kadın!Ne olursun aç gözleriniKölen,dünya ve ahiretteki hizmetkarın Meysere seferden döndüÇok kazandıkYine yoksulların yüzü gülecek,ocakları şenlenecekBana ancak bir hediye kabul edeceğini söylemiştinBu sözlerin beni ihya etmi,ştiBilirim yıllardan beri,sen kırmızı beyaz çiçekleri seversinBu saksıda da aynı renkten iki çiçek varŞam'dan aldımÇölün güneşinden ayazından sakına sakına getirdimMakbule geçeceğiniümit ediyorum''
Hz Hatice, gözlerini açtıSaksıya baktıİçinde kırmızı beyaz karanfil çiçek açmıştıÇok hislendi tatlı tatlı güldüBir zamanlar Hz Muhammed(sa) de kalbini,saksıdaki kırmızı çiçeğin yanına bir kır çiç4eği dikerek açmamış mıydı Hz Hatice'ye? O günleri yaşadı Hz Hatice
Hz Hatice rahatlamıştı
Dünyaya bir kere daha baktıDünya,bilgi ve barışın, gayret ve inancın sembolü al beyaz renklere sarılmış,gururla dönüp duruyorduAydınlığı diğer alemlere vuruyordu
Bakışları hala saksıdaydıOndaki çiçeklerdeydiPencerenin önünden bir beyazlık süzülüp geçtiYükseldiYükseldi
Belki bir kuştu oGeç kalmış,yuvasına dönen kuşBelki de bu kuş bir zamanlar Varakanın, adından ilhamaldığı ve onu Hz Hatice'ye taktığı erken doğan,erken uyanan Hadiç kuşuyduHenüz gece bastırmamıştı ama o yine acele ediyordu
İhtimal Hadiç kuşu da değildi o beyazlıkSaatlerden beri Hz Hatice'nin dudaklarında gezinen ruhuyduKanatlanmış 65 yıl barındığı yuvasından havalanmıştı
Şair kadın Zühre'nin dediği gibi,dönüş komşuya geçmekten kısa ve rahat olmuştuHz Hatice'nin ardından en güzel mersiyeler, şiirler söylendiEn temiz ve yürekten taşan gözyaşları döküldü durdu
Hz Hatice,cennetinden bunları gördü ve işittiHoşnut olduYeryüzünün insanları için dua ettiHayırlarını dilediOnu Hz Muhammed'in (sa) bir davranışı da hislendirdi
Bu davranış şuydu:
Hz Mıhammed(sa),hiçbir zaman Hz Hatice'yi unutmadıKalbinden çıkarmadıOnu daima hürmetle yad etti Bu hislerini sebepli evlenişlerinde bile, ailelerinden gizlemedi
Hz Hatice,Hz Muhammed (sa) hakkında ulaştığı hükümde yanılmadığını tekrar anladıHele,Hz Muhammed'in (sa) ikinci ailesi Hz A işe'ye sık sık söylediklerini, Hz Hatice işittiği zaman Hz Muhammet için bol bol şükran yaşları döktü
Hz Muhammed (sa), Hz Aişe'ye şöyle demişti:
''ALLAH Hz HATİCE'DEN DAHA HAYIRLISINI VERMEDİHALK KÜFÜR İÇİNDE İKEN, BENİ YALANLARKEN, O DOĞRULADI İMAN GETİRDİ''
ACemil Akıncı'nın (Hz Hatice adlı kitabından alıntıdır)
Dördüncü gün, ikindiye doğru,Hz Muhammet(sa), Hz Hatice'ye bir kere daha eğildiYerine getirilmemiş bir muradı olup olmadığını sorduHz Hatice, buna cevap verecek yerde, kapıya baktıO anda da kapın açıldıKöle Meysere içeriye girdi
Sarsıla sarsıla ağlıyordu MeysereGüçlükle yatağa ilerledi, diz çöktüElinde bir saksı vardıOnu Hz Hatice'ye uzattıKalbini dökmeye başladı:
''Ey sahibem! Ey ilk inanan! Ey en temiz,ulu kadın!Ne olursun aç gözleriniKölen,dünya ve ahiretteki hizmetkarın Meysere seferden döndüÇok kazandıkYine yoksulların yüzü gülecek,ocakları şenlenecekBana ancak bir hediye kabul edeceğini söylemiştinBu sözlerin beni ihya etmi,ştiBilirim yıllardan beri,sen kırmızı beyaz çiçekleri seversinBu saksıda da aynı renkten iki çiçek varŞam'dan aldımÇölün güneşinden ayazından sakına sakına getirdimMakbule geçeceğiniümit ediyorum''
Hz Hatice, gözlerini açtıSaksıya baktıİçinde kırmızı beyaz karanfil çiçek açmıştıÇok hislendi tatlı tatlı güldüBir zamanlar Hz Muhammed(sa) de kalbini,saksıdaki kırmızı çiçeğin yanına bir kır çiç4eği dikerek açmamış mıydı Hz Hatice'ye? O günleri yaşadı Hz Hatice
Hz Hatice rahatlamıştı
Dünyaya bir kere daha baktıDünya,bilgi ve barışın, gayret ve inancın sembolü al beyaz renklere sarılmış,gururla dönüp duruyorduAydınlığı diğer alemlere vuruyordu
Bakışları hala saksıdaydıOndaki çiçeklerdeydiPencerenin önünden bir beyazlık süzülüp geçtiYükseldiYükseldi
Belki bir kuştu oGeç kalmış,yuvasına dönen kuşBelki de bu kuş bir zamanlar Varakanın, adından ilhamaldığı ve onu Hz Hatice'ye taktığı erken doğan,erken uyanan Hadiç kuşuyduHenüz gece bastırmamıştı ama o yine acele ediyordu
İhtimal Hadiç kuşu da değildi o beyazlıkSaatlerden beri Hz Hatice'nin dudaklarında gezinen ruhuyduKanatlanmış 65 yıl barındığı yuvasından havalanmıştı
Şair kadın Zühre'nin dediği gibi,dönüş komşuya geçmekten kısa ve rahat olmuştuHz Hatice'nin ardından en güzel mersiyeler, şiirler söylendiEn temiz ve yürekten taşan gözyaşları döküldü durdu
Hz Hatice,cennetinden bunları gördü ve işittiHoşnut olduYeryüzünün insanları için dua ettiHayırlarını dilediOnu Hz Muhammed'in (sa) bir davranışı da hislendirdi
Bu davranış şuydu:
Hz Mıhammed(sa),hiçbir zaman Hz Hatice'yi unutmadıKalbinden çıkarmadıOnu daima hürmetle yad etti Bu hislerini sebepli evlenişlerinde bile, ailelerinden gizlemedi
Hz Hatice,Hz Muhammed (sa) hakkında ulaştığı hükümde yanılmadığını tekrar anladıHele,Hz Muhammed'in (sa) ikinci ailesi Hz A işe'ye sık sık söylediklerini, Hz Hatice işittiği zaman Hz Muhammet için bol bol şükran yaşları döktü
Hz Muhammed (sa), Hz Aişe'ye şöyle demişti:
''ALLAH Hz HATİCE'DEN DAHA HAYIRLISINI VERMEDİHALK KÜFÜR İÇİNDE İKEN, BENİ YALANLARKEN, O DOĞRULADI İMAN GETİRDİ''
ACemil Akıncı'nın (Hz Hatice adlı kitabından alıntıdır)
