Lise zamanlarımda bir tarih dersinde duyduğum ve bir hayli
beğendiğim bir hikâyeyi paylaşacağım sizlerle…
Reform yada Rönesans döneminde yaşanmış bir olayın hikâyesiymiş. O dönemlerde, kiliselerin halk üzerindeki etkisi, uyguladığı yaptırımlar ve birçok yanlış hâl ve hareketleri fazla durumdaymış malumunuz… Hatta biraz tarih dersi bilenler, zamanla kiliselerin sözlerine güvenin azaldığını duymuş yada okumuşlardır mutlaka.
İşte bu yanlışlıklardan birisini, vatandaşın birisi fark etmiş. Kiliseler, o dönemlerde Cennet’in anahtarlarını satıyorlarmış. Güya bu anahtarları alan herkesin günahları siliniyor ve hiç sorgusuz Cennet’e girişleri sağlanıyormuş. Lakin, bu Cennet’e giriş anahtarlarını alabilmenin de bir bedeli varmış. Yani parayı veren düdüğü çalarmış. Demek ki parayı veremeyenler ne kadar masum olursa olsun direkt Cehennem’e alınacaklar, bu mantıkla düşünülürse…
Ama adamın biri bunda bir terslik olduğunu, bunun bir aldatmaca olduğunu düşünmüş ve hemen bir cinfikirlik yapmış. Gitmiş en yetkili kiliseye ve Cehennem’in anahtarını istediğini söylemiş. Kilise görevlileri şaşırmış, “Bu adam çatlak olmalı herhalde.” gibilerinden aralarında tartışmaya başlamışlar. Ama adam ısrar etmiş ve epey yüklü bir ücret karşısında Cehennem’in anahtarını almış. İşte asıl olay bundan sonra başlamış…
Adam, kapı kapı dolaşıp Cehennem’in anahtarını kendisinin aldığını ve kimseye Cehennem’e sokmayacağını söylemiş. Tabi aynı zamanda insanlara, artık kiliselerden Cennet’in anahtarlarını almalarına gerek kalmadığını anlatmış. İnsanlar , Cehennem’in anahtarını aldığı için adama şaşırmış olsalar da artık kiliselerden Cennet’in anahtarlarını almaktan vazgeçmişler…
Eh, hâl böyle olunca kiliseler şaşkınlığa uğramış.
Nedir, ne değildir diye aralarında beyin fırtınası yaparken hikâyenin aslını öğrenmişler. Yalvar yakar adamın kapısını çalıp Cehennem’in anahtarını geri istemişler. Adam, yetkililerle konuşup anlaşmaya varmış ve verdiği ücretin kat kat fazlasını geri almış. Ee tabi bu da köyden köye şehirden şehire yayılınca kiliseye olan güven azalmış iyice tabi ki…
Kıssadan hisse; unutmayın, doğru her zaman kazanır… Esen kalmanız dileğimle…
Nail Asarkaya
beğendiğim bir hikâyeyi paylaşacağım sizlerle…
Reform yada Rönesans döneminde yaşanmış bir olayın hikâyesiymiş. O dönemlerde, kiliselerin halk üzerindeki etkisi, uyguladığı yaptırımlar ve birçok yanlış hâl ve hareketleri fazla durumdaymış malumunuz… Hatta biraz tarih dersi bilenler, zamanla kiliselerin sözlerine güvenin azaldığını duymuş yada okumuşlardır mutlaka.
İşte bu yanlışlıklardan birisini, vatandaşın birisi fark etmiş. Kiliseler, o dönemlerde Cennet’in anahtarlarını satıyorlarmış. Güya bu anahtarları alan herkesin günahları siliniyor ve hiç sorgusuz Cennet’e girişleri sağlanıyormuş. Lakin, bu Cennet’e giriş anahtarlarını alabilmenin de bir bedeli varmış. Yani parayı veren düdüğü çalarmış. Demek ki parayı veremeyenler ne kadar masum olursa olsun direkt Cehennem’e alınacaklar, bu mantıkla düşünülürse…
Ama adamın biri bunda bir terslik olduğunu, bunun bir aldatmaca olduğunu düşünmüş ve hemen bir cinfikirlik yapmış. Gitmiş en yetkili kiliseye ve Cehennem’in anahtarını istediğini söylemiş. Kilise görevlileri şaşırmış, “Bu adam çatlak olmalı herhalde.” gibilerinden aralarında tartışmaya başlamışlar. Ama adam ısrar etmiş ve epey yüklü bir ücret karşısında Cehennem’in anahtarını almış. İşte asıl olay bundan sonra başlamış…
Adam, kapı kapı dolaşıp Cehennem’in anahtarını kendisinin aldığını ve kimseye Cehennem’e sokmayacağını söylemiş. Tabi aynı zamanda insanlara, artık kiliselerden Cennet’in anahtarlarını almalarına gerek kalmadığını anlatmış. İnsanlar , Cehennem’in anahtarını aldığı için adama şaşırmış olsalar da artık kiliselerden Cennet’in anahtarlarını almaktan vazgeçmişler…
Eh, hâl böyle olunca kiliseler şaşkınlığa uğramış.
Nedir, ne değildir diye aralarında beyin fırtınası yaparken hikâyenin aslını öğrenmişler. Yalvar yakar adamın kapısını çalıp Cehennem’in anahtarını geri istemişler. Adam, yetkililerle konuşup anlaşmaya varmış ve verdiği ücretin kat kat fazlasını geri almış. Ee tabi bu da köyden köye şehirden şehire yayılınca kiliseye olan güven azalmış iyice tabi ki…
Kıssadan hisse; unutmayın, doğru her zaman kazanır… Esen kalmanız dileğimle…
Nail Asarkaya
