20 kasım 2012 tarihinde dünyalar benim oldu
20 kasım sabahı saat 10:00da doktor randevum vardı kontrole gitmiştim, doktorum ultrasonda yolunda gitmeyen bişeyler görüyorum dedi, 36 haftalık hamileydim, 32. haftadan itibaren plasenta yaşlanması başlamıştı, doktorum bu yaşlanmanın çok ilerlediğini söyledi beni başka bir doktora yönlendirdi, renkli dobler çekilecekti, o doktora gittim acilen beni alacaktı ama toplantısı varmış gitmiş beni saat 14:30 da muayene edeceğini söylediler o saate kadar aç kalma git bişeyler ye dediler, bende gittim evime halı aldım yolluk aldım ve döner yedim geldim hastaneye randevu saatinde, doktor geldi ben muayeneye girdim ultrasonla baktı bebeğin alınması gerekiyor dedi, ben çok üzüldüm bebeğime kavuşacaktım evet ama korkularım vardı ya kuveze girerse ya kötü bişey olursa diye korktum bir yandanda doğuma giricem ve eşim göremicek diye üzülüyordum. kendi doktoruma geldim hadi seni odaya çıkarsınlar hazılasınlar doğuma gidiyosun dedi ben ağlamaya başladım eşim yanımda yok diye. doktorum bekleyemeyiz eşinede haber verisin gelir niye ağlıyosun diyo ama ben hüngür hüngür ağlıyorum. yanımda ablam vardı her zamanki gibi sağolsun hep yanımdaydı halada yanımda. ablamın eli ayağına dolandı, annemi arıyor diğer ablamı arıyor telefonu kapatıyor kayınvalidemi arıyor falan bende oturmuş ağlıyorum. sonra eşimi aradım ağlayarak beni doğuma alıyorlar dedim telaşlanmış korkmuş ben ağlıyorum diye kötü bişey oldu sanmış halbuki ben o yanımda değil diye ağlıyorum.bu arada eşim şırnakta görev yapıyor. o telaşla hiç bişey dinlemeden anlamadan dağdan aşağı koşmaya başlamış ve şırnaktan adanaya resmen uçarak gelmiş. beni saat 16:15te doğuma aldılar,spinal doğumla alındı bebeğim. doğuma giderken ağlayan ilk kadınsın dediler hep, napim çok buruktum. eşimin yanımda olması bebeği ilk onun kucağına alması gerekiyordu ama maalesef olmadı. 16:39da bebeğimin sesini duydum,dünyaya gelmişti. anlatılamicak kadar güzel bir duygu yaşadım o an. hemşire eşimin numarasını alıp aradı ve bebeğin ağlama sesini dinletti bu arada bebeğimi sildiler temizlediler üzerini giydirdiler hepsini gözümü kırpmadan izledim.2kilo 750 gr doğdu. gece saat 12:00de geldi eşim hemen bi araba bulup uçarak gelmişti resmen. doğum anında yanımda olmasını çok isterdim. hamileliğimi eşimden ayrı geçirmiştim ona çok ihtiyacım vardı hamileliğim boyunca çok ağlamıştım özlemine hasretine dayanamadığım günler olmuştu,doğumda yanımda olacak umuduyla geçti hamileliğim ama asker eşi olmak böyle bişey, ev toplarken yalnız,taşınırken yalnız,hamilelikte yalnız,doğumda yalnız ve şimdi bebek olduğunda yalnızım eşim 20 gün kalıp gitti ve 3 ay sonra gelecek tekrar hep böyle geçecek 3 ayda bi 15 gün görebilicez. sonuçta bebeğimi sağlıklı bişekilde doğurdum ve şu an kucağımda bu paha biçilemez bişey ama tabiki babamızın yanımızda olması ayrı bi güzellik katacaktı. napalım canı sağolsun Allah onu başımızdan eksik etmesin,onunda aklı hep bizde ama yapacak bişey yok maalesef. bebişim 2 gün sonra 1 aylık olacak. şu an 3kilo 260 gr. sütüm yetmediği için mama kullanmak zorunda kaldım. şimdi hem mama hemde anne sütüyle besleniyor. keşke sütüm fazla olsaydıda sadece emzirseydim. anne olmak çok güzel bir duygu. bana bebeğine alıştınmı onu benimsedinmi diyorlar. ben onu zaten içimde olduğunu anladığım ilk anda benimsemiştim, bu o kadar değişik bişeyki annemi şimdi çok iyi anlıyorum. annemi üzdüğüm anlar için kendime çok kızıyorum. anne olunca anlarsın derler ya gerçekten öyle bebeğimin büyümesine gerek yok anlamam için bişeyler yaşamama gerek yok onun varlığı benim anlamama yetti zaten. Allah herkese hayırlı evlatlar nasip etsin. Allahım herkese bu duyguyu yaşatsın. Anne olmak ayrıcalıklı bişey. Allahım tüm çocukları annelerine bağışlasın..
bu arada dokorumun anestezi doktorunun hemşirelerin diline düştüm, dönerini yemiş gelmiş bide spinal doğurdu bebeğinin ilk sesini duydu falan diye dalga geçtiler benle. genel anestezi olacaktım ama yemek yediğim için spinal olmak zorunda kaldım hoş benim istediğimde spinal doğumdu zaten. ne yedin diye sordu bana doktor bende döner dedim, o an başladılar dalgaya, tabi dalga değildi benim kafamı dağıtmak için yaptıklarını biliyorum ama o an anlamamıştım sahiden dalga geçiyorlar benle dedim. doğum bitti doktor nerde yedin döneri güzelmiydi bizde gidelim falan demeye başladı. tüm hastane beni konuştu. kayıt alan kızlar bile döner yiyip gelen hastasınız dimi dedi bu kadar yayıldı şanım hastanede
[/COLOR]
20 kasım sabahı saat 10:00da doktor randevum vardı kontrole gitmiştim, doktorum ultrasonda yolunda gitmeyen bişeyler görüyorum dedi, 36 haftalık hamileydim, 32. haftadan itibaren plasenta yaşlanması başlamıştı, doktorum bu yaşlanmanın çok ilerlediğini söyledi beni başka bir doktora yönlendirdi, renkli dobler çekilecekti, o doktora gittim acilen beni alacaktı ama toplantısı varmış gitmiş beni saat 14:30 da muayene edeceğini söylediler o saate kadar aç kalma git bişeyler ye dediler, bende gittim evime halı aldım yolluk aldım ve döner yedim geldim hastaneye randevu saatinde, doktor geldi ben muayeneye girdim ultrasonla baktı bebeğin alınması gerekiyor dedi, ben çok üzüldüm bebeğime kavuşacaktım evet ama korkularım vardı ya kuveze girerse ya kötü bişey olursa diye korktum bir yandanda doğuma giricem ve eşim göremicek diye üzülüyordum. kendi doktoruma geldim hadi seni odaya çıkarsınlar hazılasınlar doğuma gidiyosun dedi ben ağlamaya başladım eşim yanımda yok diye. doktorum bekleyemeyiz eşinede haber verisin gelir niye ağlıyosun diyo ama ben hüngür hüngür ağlıyorum. yanımda ablam vardı her zamanki gibi sağolsun hep yanımdaydı halada yanımda. ablamın eli ayağına dolandı, annemi arıyor diğer ablamı arıyor telefonu kapatıyor kayınvalidemi arıyor falan bende oturmuş ağlıyorum. sonra eşimi aradım ağlayarak beni doğuma alıyorlar dedim telaşlanmış korkmuş ben ağlıyorum diye kötü bişey oldu sanmış halbuki ben o yanımda değil diye ağlıyorum.bu arada eşim şırnakta görev yapıyor. o telaşla hiç bişey dinlemeden anlamadan dağdan aşağı koşmaya başlamış ve şırnaktan adanaya resmen uçarak gelmiş. beni saat 16:15te doğuma aldılar,spinal doğumla alındı bebeğim. doğuma giderken ağlayan ilk kadınsın dediler hep, napim çok buruktum. eşimin yanımda olması bebeği ilk onun kucağına alması gerekiyordu ama maalesef olmadı. 16:39da bebeğimin sesini duydum,dünyaya gelmişti. anlatılamicak kadar güzel bir duygu yaşadım o an. hemşire eşimin numarasını alıp aradı ve bebeğin ağlama sesini dinletti bu arada bebeğimi sildiler temizlediler üzerini giydirdiler hepsini gözümü kırpmadan izledim.2kilo 750 gr doğdu. gece saat 12:00de geldi eşim hemen bi araba bulup uçarak gelmişti resmen. doğum anında yanımda olmasını çok isterdim. hamileliğimi eşimden ayrı geçirmiştim ona çok ihtiyacım vardı hamileliğim boyunca çok ağlamıştım özlemine hasretine dayanamadığım günler olmuştu,doğumda yanımda olacak umuduyla geçti hamileliğim ama asker eşi olmak böyle bişey, ev toplarken yalnız,taşınırken yalnız,hamilelikte yalnız,doğumda yalnız ve şimdi bebek olduğunda yalnızım eşim 20 gün kalıp gitti ve 3 ay sonra gelecek tekrar hep böyle geçecek 3 ayda bi 15 gün görebilicez. sonuçta bebeğimi sağlıklı bişekilde doğurdum ve şu an kucağımda bu paha biçilemez bişey ama tabiki babamızın yanımızda olması ayrı bi güzellik katacaktı. napalım canı sağolsun Allah onu başımızdan eksik etmesin,onunda aklı hep bizde ama yapacak bişey yok maalesef. bebişim 2 gün sonra 1 aylık olacak. şu an 3kilo 260 gr. sütüm yetmediği için mama kullanmak zorunda kaldım. şimdi hem mama hemde anne sütüyle besleniyor. keşke sütüm fazla olsaydıda sadece emzirseydim. anne olmak çok güzel bir duygu. bana bebeğine alıştınmı onu benimsedinmi diyorlar. ben onu zaten içimde olduğunu anladığım ilk anda benimsemiştim, bu o kadar değişik bişeyki annemi şimdi çok iyi anlıyorum. annemi üzdüğüm anlar için kendime çok kızıyorum. anne olunca anlarsın derler ya gerçekten öyle bebeğimin büyümesine gerek yok anlamam için bişeyler yaşamama gerek yok onun varlığı benim anlamama yetti zaten. Allah herkese hayırlı evlatlar nasip etsin. Allahım herkese bu duyguyu yaşatsın. Anne olmak ayrıcalıklı bişey. Allahım tüm çocukları annelerine bağışlasın..
bu arada dokorumun anestezi doktorunun hemşirelerin diline düştüm, dönerini yemiş gelmiş bide spinal doğurdu bebeğinin ilk sesini duydu falan diye dalga geçtiler benle. genel anestezi olacaktım ama yemek yediğim için spinal olmak zorunda kaldım hoş benim istediğimde spinal doğumdu zaten. ne yedin diye sordu bana doktor bende döner dedim, o an başladılar dalgaya, tabi dalga değildi benim kafamı dağıtmak için yaptıklarını biliyorum ama o an anlamamıştım sahiden dalga geçiyorlar benle dedim. doğum bitti doktor nerde yedin döneri güzelmiydi bizde gidelim falan demeye başladı. tüm hastane beni konuştu. kayıt alan kızlar bile döner yiyip gelen hastasınız dimi dedi bu kadar yayıldı şanım hastanede
[/COLOR]
