Anne-babası ayrılan çocuk neler hisseder?

leyla

Daimi Üye
Katılım
13 Temmuz 2008
Mesajlar
972
Tepki
1.292
Puan
93
Konum
izmir
1- Boşanma ile birlikte ç ocuk bir boşluktaymış gibi hisseder kendini. Neler oluyor diye düşünür ve süreci anlamlandırmakta zorluk ç eker
2- Gerilim inde olabilir. Ve bunu öfke duyguları içinde dışarı yansıtabilir. Agresifleşebilir. İnsanları sevmeyebilir
3- Bir suçlu aramaya başlar. Ona göre suçlu ya annesidir, ya babasıdır veya kendisidir.
4- Çevreye ve kendisine olan güveni zedelenir
5- Gelecek kaygısı taşır. Şimdi bana ne olacak kiminle birlikte yaşayacağım. Artık harçlıklarımı kim verecek gibi her mevzu çocukta kaygı oluşturur.
6- Yalnızlık duygusu içindedir.
7- Mutsuzdur. Çevresindeki farklı olaylar bile onu mutlu etmeye yetmeyebilir.
8- Anne ve babayı sürekli bir araya getirmek ister.
9- Genellikle çevresindeki diğer insanlarla bunu paylamak istemez ve bu sebeple yalana bile başvurabilir.
10-Özellikle ergenlik döneminde utanma duygusu oluşturabilir.

alıntı
:mad:
 

filizcan

Yeni Üye
Katılım
25 Ağustos 2008
Mesajlar
11
Tepki
17
Puan
3
Konum
İSTANBUL
bende boşandım ve oğlum büyük bir insan gibi bizi barıştırmak için lanlar yapıyordu...yavrumm bilemezdiki annesi ne çok isterdi anne ve babayla büyümesini ama ben kavganın olduğu saygının ve sevginin bittği bir ortamda büyümesini istemedim...şimdi beni anlıyor...seni seviyorum annesinin kuzusu
 

külkedisi

Daimi Üye
Katılım
24 Ağustos 2008
Mesajlar
490
Tepki
392
Puan
63
Yaş
54
Konum
KAF dAĞI
1- Boşanma ile birlikte ç ocuk bir boşluktaymış gibi hisseder kendini. Neler oluyor diye düşünür ve süreci anlamlandırmakta zorluk ç eker
2- Gerilim inde olabilir. Ve bunu öfke duyguları içinde dışarı yansıtabilir. Agresifleşebilir. İnsanları sevmeyebilir
3- Bir suçlu aramaya başlar. Ona göre suçlu ya annesidir, ya babasıdır veya kendisidir.
4- Çevreye ve kendisine olan güveni zedelenir
5- Gelecek kaygısı taşır. Şimdi bana ne olacak kiminle birlikte yaşayacağım. Artık harçlıklarımı kim verecek gibi her mevzu çocukta kaygı oluşturur.
6- Yalnızlık duygusu içindedir.
7- Mutsuzdur. Çevresindeki farklı olaylar bile onu mutlu etmeye yetmeyebilir.
8- Anne ve babayı sürekli bir araya getirmek ister.
9- Genellikle çevresindeki diğer insanlarla bunu paylamak istemez ve bu sebeple yalana bile başvurabilir.
10-Özellikle ergenlik döneminde utanma duygusu oluşturabilir.

alıntı
:mad:

O kadar zor ki bende bir zamanlar birebir aynısını yaşadım.Şimdi vicdan azabı çekiyorum.Ben her zaman şunu savundum.Ayrılmak normal anlaşamıyorsanız ayrılabilirsiniz.Ancak bir taraf diğer tarafa çocuğa kötülenmemeli.Birbirimizden boşanabiliriz ama çocuktan boşanılmaz ki.Düşünsenize çocuğunuzu 4 yıl görmediniz ve anneler gününde bayramlarda ağladığınızı.Oyuncak bir bebeğe sarılıp uyuduz mu hiç.Yüreğinizde bir taş var gibi hissettiniz mi?
Of Allahım yaralarım deşildi.Allah kimseyi evladından ayrı koymasın.Gözyaşlarım klavyeye aktı,
Ben hiç bir annenin evladından ayrılacağına inanmam.O kadar zor şartlar yaşıyordur ki.Canından,kanından kopulur mu.:bebek:
 

peri_kizi

Daimi Üye
Katılım
26 Eylül 2008
Mesajlar
563
Tepki
292
Puan
63
Konum
france
benimde esimin oglu var, babasi ile avlendigimizde 1. 5 yasindaydi :) cokta guzel bir cocuktu, bazen hayran hayran bakardim yuzune masallah derdim, benimde boyle guzel bi cocugum olsun derdim :) anneye benzememis, valla bana kimse kizmasin cunku annesinin karakteri ii degil, kiskanc, acgoz , yasli fransiz maymunu :) tovbeeee , ayyy koptm yaaa :)
kadin benle kafayi bozmus salakmidir nedir, benide gorunce dort nala kacasi gelmis gibi kalio oyleee :saskin:
bembeyaz kesilio salak , eli ayagina dolaniyor, panik :) iyi oluo :)
neyse guzel haddini bildirdim ona, dert ortagim da da cektiklerimi uzunca yazmistim zaten :) intikamam aci oldu, senelerin birikimi diyelim :)
herneyse... evet zor bir durum arkadaslar ve nedense bedelini sadece cocuk degil, cici annede odemek zorunda kaliyor, bekarlara sesleniyorum; sakin ha sakin, ayrilmis cocuklu bi insanla kesinlikle evlenmeyin, katlanabilmeniz icin( cocuga degil, annesi tarafindan yapilcak kucuk oyunlara) cok guclu olmaniz gerekiyor, her anlamda zor aslinda, sadece buda degil, neyse dusunmek bile istemiorum neler yasadigimi , kabus gibiydi yaaaa ...
simdi elime aldim hakimiyeti, cunku yeterin oldum yanii artik, baktim iyi niyetim kullanilio hertaraftan masallah, bende aldim gardimi koydum sartlarimi, pesinende odettim gerekeni herkese ve rahatladim simdi...
 

yeşil

Daimi Üye
Katılım
10 Ekim 2008
Mesajlar
1.366
Tepki
903
Puan
113
Konum
ıstanbul
allah hiçkimsenın evladına yaşatmasın onların psikolojisini düşünemiyorum helede etrafındakılerın etkısıne kalıyorlar çok
 

bitter_im

Admin
Admin
Genel Yönetici
Katılım
3 Aralık 2009
Mesajlar
64.636
Tepki
53.656
Puan
113
Yaş
32
Konum
kocaeli
:hayir: ayyy cok kötü birşey ama bilmiyorum ben şahsen söle düsünüyorum :(
keşkem annemle babam ayrılsalardıda böyle olmasaydı bu kadar koymazdı gibime geliyo :gitme:
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst