Hanımefendi.com
Daimi Üye
110 kiloydu - 42 kilo verdi = şimdi 68 kilo. Dr. Muzaffer Kuşhan'la Diyet Dergisi'nde bu ay 110'dan 68 kiloya düşen Betül Arslan'ın inanılmaz diyet hikayesi var.
KUŞHAN BENİ DOKUZ KEZ KOVDU
Mimarlık öğrencisi Betül Arslan: Klinikteki kuralları altüst ettiğim için Dr. Kuşhan, beni dokuz kez kovdu; dokuz kez geri döndüm. Bir hafta sonu klinikten eve dönmüştüm arkadaşımla birlikte. İlk işimiz çıkıp yemek yemek oldu. 18 dilim pizza, kola, üstüne de tatlı yemiştim. Dönüşte kilinikte tartılacaktık ama gidene kadar 'veririm' diye düşündüm.
KİLOLUYKEN SEVGİLİM OLMUYORDU
Kiloluyken sevgili anlamında kimse olmuyordu hayatımda. Birinden hoşlanıyordum. Şişman olduğum için beni istemiyordu. Döndüğümde o istedi, bu defa ben reddettim. Zayıflama Merkezi'nde arkadaşımla hileler buluyorduk. Ormanın başında saklanıp sonra yürüyüşü bitirmiş gibi davranıyorduk. Suratımıza su atıyorduk, "Terledik" diyorduk. Bir gün yürüyüşe çıktım diye köy meydanında bekledim. Sonra dışarıdan yemek sokmaya çalıştım. O yüzden Muzaffer Hoca beni dokuz kez kovdu. Özürler dileyerek geri döndüm.
DOKTORLAR DAMARIMI BULAMIYORLARDI
Yusyuvarlaktım ve çok daha kısa görünüyordum. Doktorlar kan almak istediklerinde damarımı bulamıyorlardı. Ayrıca kızlar gibi giyinemediğim için erkeklerle arkadaştım daha çok. Kızlar gibi süslenmek de gelmiyordu içimden. Hep eşofmanla geziyordum. Alışverişe gitmek istemezdim. Annem çok özel şeyler giyinmemi isterdi. Ama kolaylıkla aldığımız tek şey eşofmanlardı.
KENDİMLE ÇOK BARIŞIKTIM
Çok neşeliydim. Kilolarımı seviyordum galiba. O kiloyla lisenin voleybol takımındaydım. Smaçlarım çok kuvvetliydi. Milli takım seçmelerine bile girdim… Okul takımının kaptanlığını yaptım. İnsanlar inanamıyordu, "Bu kız nasıl voleybol oynuyor?" diye. Kendimle barışık olduğum için kimse benimle dalga geçmiyordu. Öyle çok eziklik yaşamadım.
EVİMİN DEKORASYONUNU KENDİM YAPIYORUM
"Küçüklüğümden beri çizime meraklıydım' diyen Betül Arslan, evinin dekorasyonunu da kendisinin yaptığını söylüyor.
ANNEM SAYESİNDE OLDU
Annem bir gün geldi ve seni "Kampa göndereceğim" dedi. İstemedim tabii. Hatta yolda bile "Geri dönelim" diye tutturmuştum ben. Öyle ümitsizdim ki boşuna gidiyormuşuz gibi geldi kliniğe.
İLK GÜN ÇOK KÖTÜYDÜ
Klinikte ilk gün çok kötüydü. Ben gittiğimde öğle yemeği yiyorlardı. O gün tavuklu çorba vardı, hiç unutmuyorum. Tabii önce çorba arkasından salata ızgara en son de meyve falan gelir diye düşünüyordum. Çorba gelince baktım insanlar yiyip kalkıyor. Ben arkasından bir şeyler bekliyorum. Çok şaşırmıştım.
KAÇTIM
Sonra yürüyüşe çıktık. Ne kadar yürüyeceğimizi tahmin edemedim. En fazla yarım saat diye düşündüm. Evdeyken yaptıklarım 15-20 dakikalık yürüyüşlerdi. Yine öyle bir şey olur zannediyordum. Ormanın yarısına geldiğimde soluk soluğa kaldım ben. Kimseyi tanımıyorum. Biri geldi yanıma. "Ne zaman bitecek orman" diye sorunca, "Şu virajı görüyor musun oraya varınca ormanın yarısına geliyorsun" dedi. Tabii ben oturdum ve ağlaya ağlaya annemi aradım. "Çabuk gelin beni alın buradan" dedim. Sonra hocalar geldi "Hadi az kaldı falan" dediler.
SAÇIMI, TARZIMI DEĞİŞTİRDİM
Bir gün "Yürüyüşe çıktım" dedim. Köy meydanında saklanmıştım. Döndüğümde valizlerim kapıda hazırdı. Özür dileyerek. Affediyordu tabii. Tekrar alıyordu beni. Merhametliydi aslında. Bir de yaşı ileri olanlara bir şey söyleyemiyordu, bana söylüyordu ama onlara mesaj vermek istiyordu. Önce bir özgüven geliyor kilo verince. Giyiniş tarzım, saçım, başım değişti. İlk işim onları değiştirmek oldu.
OKULA YENİ BİRİ GELDİ SANDILAR
Okula döndüğümde yeni biri geldi sanıyordu arkadaşlarım.. Tanışmaya çalışanlar falan oldu. Sonra hocalarım çok şaşırmıştı. Ağabeyim yurt dışındaydı. Geldiğinde o da çok şaşırdı.
BENİ ŞİŞMANIM DİYE İSTEMEMİŞTİ
Bana herkes "Hiç zayıflamayacakmışsın gibi geliyordu bize" diyorlardı. Sevgili anlamında kimse olmuyordu. En komiği de ben o zamanlar birinden hoşlanıyordum. O beni şişmanım diye istemiyordu. Döndüğümde o beni istedi bu defa ben reddettim. Öyle bir şey oldu.
MİMARLIK ŞİRKETİ KURACAĞIM
"Babam sıkılmadan, severek yapabileceğin bir meslek seç" dedi. O yüzden hiç tereddüt etmeden mimarlığı tercih ettim" diyen Betül Arslan'ın hedefi okulu bitirdiğinde kendi mimarlık şirketini kurmak.
ÖZGÜVENİM YERİNE GELDİ
Kilo verince önce özgüven geliyor insana. İlk işim kıyafetlerimi, saçımı değiştirmek oldu.
KENDİME BİRŞEY YAKIŞTIRAMIYORDUM
110 kilo 1.50 boylarında olunca ne yapsan yakışmayacak çünkü. Ancak hayalimde bakımlı olmak varmış. Zayıflayınca bazı şeyleri kendime daha çok yakıştırdım.KENDİMİ KANDIRMIŞIM
KENDİMİ KANDIRMIŞIM
Eskiden ben zayıflasam da giymem öyle şeyler derdim. Ama içimde varmış, bastırıyormuşum, kendimi kandırıyormuşum.
Kaynak: Hürriyet
