5.Bölüm
2 gün sonrası,
Saat 07.45!
Dıııtt.. Dıııt.. Dıııt…
Başının dibinde deli gibi çalan saati susturmaya çalışıyordu Füsun!
-Eyvahhhh geç kaldık!
Saati yanlış kurmuştu. Saat 8’de kreşte olmaları gerekiyordu. Bir hışımla yataktan çıktı üzerine beyaz bir tişört ve lacivert pantolonunu geçirebildi. Kapıyı tam açıyordu yeğeni hazırlanmış kapıda bekliyormuş bile..
-Ahh tatlım inan çok özür dilerim. Hazırmısın ?
-Evet,çok heycanlıyım hadi gidelim!
Füsun ve Feride hızla kapıdan çıktılar araçlarına bindiler ve doğru kreşe doğru ilerlediler. Kreşin bahçesinden içeriye girdiler. Arabasını müsait bir yere park ettiler. Diğer çocuklar kreşe girmişlerdi bile.
-Tatlım sınıfını biliyormusun ?
-Evet dercesine başını salladı.
-Peki hadi gidelim.
Sınıf kalabalıktı. Ağlayan çocuklar ve onları bırakamayan ebeveynler ile dolmuştu bile. Yeğeninin hırkasını çıkarttı askıya asıyordu ki…
-Ahhh pardon beyfendi kusura bakmayın!
-Füsunn ???
Füsun şok olmuştu. Çarptığı erkek ”CAN” dı.. Can’da kızı ‘ELA’yı okula getirmişti.
Füsun;
-“Merhaba” diyebildi. “Nasılsın Can ?”
– Şaşkın sesi değişmişti daha toktu hatırladığımdan daha erkeksi ama tam bir doğu aksanı vardı.
Uzun zaman oldu.. 5 yıl..
Can; Seni görmek ne kadar güzel Füsun! Uzun zaman oldu görüşmeyeli.. Ne kadar değişmişsin. Çokta güzelleşmişsin.
Füsun; Çok teşekkür ederim. Yeğenim Feride burada kreşe başlıyor. İlk günü ve ne yapacağımı bilmiyorum.
Can; Bende bilmiyorum. Fakat alışacağız. Demek yeğenin! Kızın olduğunu düşünmüştüm.
Füsun; Hayır kızım değil.Yeğenim.
Füsun görüşürüz dedikten sonra hızla yeğenin yanına geçti.Yeğeninin çantasındaki pufları ayaklarına giydirdi.
-Tatlım yanında kalmamı istiyormusun gerçekten?
-Hayır gerek yok teyze teşekkürler.
-Peki ozaman teyzeye kocaman öpücük alayım.Feride’den koca bir öpücük aldı el salladı ve sınıfdan çıktı. Kalbinde heycandan çanlar çalıyordu. Eski sevğilisi ve ilk aşkını görmüştü.Ayakları,dizleri,elleri titriyordu. İçine ılık ılık birşeyler akıyordu. Kendisi düşünmek bile istemiyordu fakat enğel olamıyordu aklını kontrol etmek istese bile ‘Can’ a odaklanıyordu. Elinde olmayan birşeydi. Neden bu kadar heyecan yapmıştı ? Neden onu görünce kalbi delirircesine çarpmıştı ? Yoksa onu unutamamışmıydı.!
Otoparktan arabasını çıkarttı ve hastaneye doğru yol aldı.. Can’ı gördüğüne kendisi bile çok şaşırmıştı. Nasıl bu kadar tesadüf olabilmişti ? Yeğeninin okulunda görebileceğini hayal bile edemiyordu. Ama olmuştu bile..Işıklardan sola döndü ve hastanenin önündeki otoparta aracını park ettikten sonra. Hızla ablasının odasına koştu.
-Merhaba abla,
-Hoşgeldin Füsun,Birşeymi oldu rengin atmış ? Ve titriyorsun.
-Onu gördüm abla!
-Kimi?
-Can’ı gördüm. Aynıydı ve eskisinden daha çok yakışıklıydı.!
-Nerede gördün onu ?
-Feridenin okulunda.Kızını getirmişti.
-Evlenmiş demek..
-Evet evlenmişti.
-Peki eşi neden okula götürmemişte kızını Can götürmüş sormadınmı?
-Off abla ben heycandan ölmek üzereydim sen neyi sordunmu diyorsun!.
-Tamam sakin ol canım birşey demedim. Hem neden bukadar heycanlandınki sonuçta evli?
-Bilmiyorum..
Kafasından bir ses ‘Biliyorsun Füsun’ diyordu. Ancak o sesi kafasından atmak istiyordu ama atamıyordu. Nedenini bilemiyordu. Bir umudu vardı.
Kocaman bir umut..
5.Bölümün Sonu
Hikaye;Bitter_im
Yazar;Bitter_im