Hanımlara haberler

Aşkın İlacı: 2. Bölüm

2.Bölüm

 

 

Saat 06:25Çıldırmışcasına çalan telefonun sesi Füsun’u ürkütmüştü. Uykulu gözlerle ekranda kimin aradığını bile görmeden telefonu açtı.Uykulu ürkek ve titrek bir ses ile..


-Alo ?
-Füsun ben ablan, acil gelmen gerekiyor.
-Bebeğe birşeymi oldu ?
-Bilmiyorum.Füsun lütfen yanımda ol.
-Tamam dur ağlama. Hazırlanıp ilk otobüs ile yarın oradayım. Dedi ve kapattı.


Yataktan fırladı. Banyoya girdiğinde elini yüzünü yıkadı. Hızlıca ne yapacağına karar verip düşe girdi.Aklında şüphe ve korku vardı.İçi titriyordu.Havluya uzandı. Yüzünü kuruladı. Odasına doğru yürüdü bacaklarını bir titreme sarmıştı. Ablası korkutmuştu, acaba bu kadar acil olan şey ne idi ? Orta boy olan valizini gardrobun üzerinden çıkarttı. Dolabın kapaklarını açtı. Yanına 1 takım gecelik. 2 tane jeans 2 tişört 2 gömlek dolabından seçti.Valizin fermuarını açtı ve tek tek yerleştirmeye koyuldu. Aklında binbir çeşit sorular vardı.Banyoya yürüdü havlu ve diş fırçasınıda aldı. Valize yerleştirdikten sonra fermuarını kapattı. Valizi eline aldı ve kapıya doğru yürüdü. Kapının yanındaki fortmantonun üzerine bıraktı. Odasına döndü ve üzerine beyaz tişörtünü giydi siyah dizlerde eteğini giydi. Evi gözüyle kolaçan etti. Kol çantasına uzandı. Herşeyini kontrol edip kapıya yürüdü. Kapıyı açtı ve evden çıktı. Durakta beklemeye koyuldu.


Nihayet şehir otobüsü geldi.Fusun valizini yerden alıp araca bindi. Terminale doğru yol almaya başladı.. Kafası çok bulanmıştı. Yalnızca 1 hafta için gidiyordu oraya. Sadece ablasının durumunu ve piskolojisinin bir nebze düzelte bilmesi için. En azından ikna edebileceği umudu taşıyordu.


Termine ulaştı. İlk otobusten biletini kestirdi. Bir kahve alıp otobusu beklerken düşünmeye başladı. İşlerini kim halledecekti? Sabahın körüydü ve arkadaşını aramadı. Daha sonra aramayı düşündü. Otobus geldi biletindeki koltuk numarasına göre koltuguna oturdu. Uykusu vardı. Ablası Erzincan’da oturuyordu. 8 saatlik bir uzun yola çıkıyordu. Yorucu sıkıcı ve bunaltıcı olacaktı. Gözlerini kapattı uyumaya başladı. Aradan 1 saat kadar geçti geçmedi omzunda bir el hissetti. Otobusteki muavindi.


-Çay içermisiniz? diye sordu.
-Füsun, “elbette” diye yanıt verdi.


Sıcak çayını yudumlarken koltugundaki televizyonu açtı. Haberlerde durdu bir kaç dakika seyrettikten sonra değiştirdi. Kapattı çayını bitirdikten sonra tekrar uyumaya karar verdi.


Gözünü açtı ve neredeyse Erzincan’a 1 saat kalmıştı.Kol çantasından telefonunu çıkarttı ve arkadaşı Gamze’yi aradı.-Gamze; Efendim Füsun ?
-Füsun;canım ablam rahatsızlandı. Acele Erzincan’a gidiyorum haberdar etmek istedim.
-Gamze;Geçmiş olsun. Birşey yoktur dedi.
-Füsun;Bilmiyorum gidip öğreneceğim. Kendine iyi bak.
-Gamze “Geçmiş olsun hayırlı yolculuklar” dedi ve telefonu kapattılar.


Otobus otogara yanaştı. Füsun otobusten indi valizini muavinden aldı. Terminalin kapısından geçti. İçeriye yürüdü. Ön kapıdan çıktı. Taksiye bindi ve şöföre semti tarif etti. Özlemişmiydi? Doğdugu yarı hayatını geçirdiği memleketini.? Hayır özlememişti. Çünkü büyük aşkı Can’la burada tanışmıştı. Hayatını yerinden söken Can.. Ama artık umrunda bile değildi.


Taksi söylediği adrese getirdi. Evin kapısını çaldı. Kapıyı açan yeğeni ‘Feride’ oldu.Teyzeeeeeee!!!! diyerek çığlık attı ve kocaman sarıldılar. İçeriye girdi oturdu.


-Annen nerede tatlım? diye sordu
-Annemi hastaneye kaldırdık .Kardeşim ile ilgili bir sorun çıktığı için gece götürdük. diye yanıt verdi.
-Annenin neyi olduğunu sende bilmiyorsun demek. Diye homurdandı.
-Hadi birlikte hastaneye gidelim dedi yeğenine.
-Yeğeni;Tamam dercesine başını salladı.


Çıktılar taksiye bindiler ve hızla hasteneye gittiler.Resepsiyona ablasının yattığı odayı sordu. Ve odaya doğru hızla ilerledi.Kapıyı açtı ve ablasını gördü. Hafif baygındı .Abla? diye seslendi. Gözlerini araladı ve ”Füsun gelmişsin!! diye şaşkın bakışlarla kız kardeşine özlemle baktı. Füsun ablasını öptü kokladı. Elini ablasının karnına koydu. Ablası henüz 5 aylık hamileydi.


-Ablam neyin var ? Diye sordu.Ablası gözyaşlarını tutamamdı.Kızına baktı füsuna baktı.
-Füsun yeğenine döndü ve ” Tatlım birazcık kapıda bekleyebilirmisin? diye sordu. Yeğeni odadan çıktı. Ablasına döndü.


-Anlat dinliyorum.
-Ablası; Bebeğim ters dönmüş,kordon dolanmış. Gece ağırlaştım ve hastaneye getirdiler. Dedi


-Füsun; Eniştem nerede?
-Ablası; Eniştenin yüzünü şeytan görsün. Sana yansıtmak istemedim ama durum böyle olunca aramak zorunda kaldım. Sana ihtiyacım var. Enişten beni aldatıyor.Boşanacağız dedi.


Füsun koca bir iç çekti. Ve burada 1 haftadan fazla kalacağına karar kıldı. Ablası için kalması gerekiyordu..


2.Bölümün Sonu


—————————————-


Hikaye;Bitter_im
Yazar;Bitter_im


İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

Bir Tutam Aşk: 6. Bölüm

6.Bölüm Naz heyecanla beklediği sürprizin yaşattığı hüsranın ardından toparlanıp “Senin yapacağın sürprizde bu kadar olur …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir