BEBEK EĞİTİMİ VE TERBİYE

Bebek eğitimi konusunda birçok acemi aile yetersiz kalmaktadır. Çocuğun terbiye için yaşının küçük olduğunu düşündüklerinde terbiye verme konusunda gösterilen bu ağırdan alış, bu vurdumduymazlık, çocuğun ilerdeki dönemlerinde bocalamasına neden olabilmektedir. Özelikle okul ya da kreş çağına gelen bebek, ailede terbiye alamamış ise toplum içinde uyum sağlamakta zorlanabilir ve içe kapanabilir. Bu yüzden bebek eğitimi ve terbiye konusunda ne kadar hızlı davranılırsa o kadar sağlıklı bir eğitim süreci geçirilir.

Bebek eğitimi konusunda ailelerin en çok düştükleri hata, kendi davranışları ile çocuğa uyarılarının ters ölçüde olmasıdır. Örneğin anne bebeği uyutma konusunda disiplinli davranmıyorsa ve çocuğun uyku saatlerini belirli bir düzene oturtmamış ise, çocuk bu konuda sorun çıkartabilir. Ya da çocuk uyumak istemiyor ve huzursuzlanıyorsa, TV izlemek istiyorsa, çocuğu odasına götürüp TV’nin açık olması bebeğin huzurunu kaçıracaktır.  Çocuk doğal olarak “içeride TV izleyenler varsa bende izleyebilirim” tarzında bir düşünce geliştirecektir. Bu noktada annenin çocuğunu yatırdıktan sonra TV izlemeyi bırakıp, ev ortamında sessiz ve uyumaya elverişli bir ortam yaratması gerekir.

Bebek eğitimi ve terbiyesinde öncelikle anne ve babanın tutarlı olması önemlidir. Çocuk aile içindeki kurallara uyum sağlama aşamasında tutarsızlık hissederse, kural tanımaz hale gelebilir. Her bebek hamur gibi düşünülmelidir. Onu şekillendirecek olan anne ve babadır. Anne rolündeki kadın her ne kadar daha şefkatli olsa da, disiplini bırakmamalı çocuğun koyulan kuralları bertaraf etmesine fırsat vermemelidir.

Bebekler istedikleri olmadığında en güçlü silahı olan ağlamayı kullanırlar. Ancak anne ya da baba koyduğu kuraldan geri dönmez ise ya da birçoğumuzun yaptığı gibi “şimdi ağlıyor, daha sonra bu konuda eğitirim” rehavetine kapılmaz ise çocuk koyulan kuralı kabullenip uyum sağlayabilecektir.