Bir gülerdik küçükken, kalbimiz kahkahalar atardı.
Biz küçükken çok büyüktük.
Mesela, kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık.
Biz diyorum küçükken, bizdik...
Bayağı bir kalabalıktık.
Sonra mı? Büyüdük...
Kollarımızı açtığımızda, bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik.
Küçülene kadar büyüdük.
Çok büyüdük yani...
Biz olamadık bir daha...
Sen ben olduk
Nazım Hikmet
